Θεματα

Tροφοσυλλέκτης, το νέο βιβλίο του εικαστικού Αλέξανδρου Ψυχούλη

Η τροφοσυλλογή είναι μόνο η αφορμή στην αναζήτηση ενός για πάντα (ή από πάντα;) χαμένου πατέρα

Ελένη Ψυχούλη
1’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

Ο Τροφοσυλλέκτης, το καινούργιο βιβλίο του Αλέξανδρου Ψυχούλη είναι ένα βιωματικό δοκίμιο που αφορά και σένα που αδιαφορείς για τη διατροφική αυτάρκεια

Πόσο κουρέλι μπορούν να σε κάνουν 124 μονάχα σελίδες που οι μισές σχεδόν είναι συνταγές; Πόση δύναμη μπορεί να κλείνει μια αναπάντεχη πρόταση 3 λέξεων για να σου παραλύει την ανάσα ή να γεμίζει ξαφνικά τη σελίδα με υγρές κηλίδες από δάκρυα; Τη δύναμη της ψυχής ενός ορφανού παιδιού 57 χρονών που αναζητά τον πατέρα που γνώρισε χωρίς ποτέ να τον γνωρίσει, τον πατέρα που έφυγε αφήνοντας ελάχιστες πληροφορίες για τη ζωή του, μια τραυματική και τραυματισμένη σχέση με πολλά κενά, απουσίες και άλλα τόσα ερωτηματικά. Χημικός, ζωγράφος, διανοούμενος και μαχόμενος αριστερός, ο μπαμπάς είναι κυρίως παιδί της φύσης, δεινός γνώστης της γης και του υποθαλάσσιου κόσμου, δύτης και κυνηγός, τροφοσυλλέκτης χωρίς να γνωρίζει τον όρο, έναν όρο που εφηύραν οι σύγχρονοι αστοί που επέστρεψαν στη Φύση αναζητώντας αυτό που για αιώνες ήταν η καθημερινότητα και ο τρόπος ζωής του κάθε αγρότη σ' αυτόν τον πλανήτη.

Ο μπαξές που άφησε πίσω του ο πατέρας μετά τον θάνατό του, μεταμορφώνεται για τον γιο σε μίτο της Αριάδνης, στην αρχή μιας περιπέτειας και μιας αναζήτησης. Ψάχνοντας τα μυστικά της γης και της θάλασσας, τα ονόματα των βοτάνων του βουνού και της καλλιέργειας της γης και με όπλο δυο-τρεις συνταγές που κληρονομήθηκαν από τον εκλιπόντα, ο επίγονος εξερευνά όλο το τοπίο της τροφοσυλλογής και μας το σερβίρει αυτούσιο και ολοκληρωμένο, με λέξεις απλές και προτάσεις συνοπτικές. Αυτή η τροφοσυλλογή, όμως, έχει τη δική της μοναδική γεύση, γιατί για πρώτη φορά δεν μας σερβίρεται ξερά, σαν ανάγκη για επιβίωση και έναν πρασινότερο πλανήτη αλλά σαν μια εμπειρία βιωμένη, σαν μια προσωπική ιστορία που μπλέκει την τροφή με την ψυχή, τον πόνο, την αγάπη, την απουσία, το ανεπούλωτο τραύμα, την απελπισία, το χιούμορ, την επιβίωση τελικά αλλά μια επιβίωση που δεν έχει σχέση μονάχα με το φαγητό.

Και όσο οι σελίδες προχωρούν ασθμαίνουσες λύνοντας κάθε μυστήριο περί τροφοσυλλογής, η αναζήτηση αυτού του ερμητικά σαν στρείδι κλειστού, μελαγχολικού, μοναχικού, θυμωμένου πατέρα αρκείται σε μερικές τσουρούτικες μερίδες από σπαράγματα πληροφοριών, αμφιβολίες, ανεξακρίβωτες φήμες, εικασίες. Όπως λέει και ο Αλέξανδρος, αυτό το βιβλίο «μπορείς να το καταχωρήσεις ως ένα εικονοκλαστικό βιβλίο συνταγών και να τελειώνει η υπόθεση. Όμως, όπως η άγκυρα που σηκώνεις φέρνει μαζί της καμιά φορά ένα κουβάρι παλιά μπερδεμένα δίχτυα, οι αποστηθισμένες συνταγές δεν αναδύονται από τη μνήμη σου μόνες. Κουβαλούν μαζί σπαράγματα μιας σχέσης πατέρα-γιού σε τραυματική συσκευασία». Μόνον κάποιος μη επαγγελματίας της γεύσης θα μπορούσε τόσο μαγικά να συνδέσει την Τροφή με το βαθύτερο νόημά της, που είναι, εν τέλει, το μέτρο της ψυχής του καθενός από μας. Εσύ, πόσο καλά γνωρίζεις τον δικό σου πατέρα;

*Ο «Τροφοσυλλέκτης» κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Νήσος.