6ο Thessaloniki Street Food Festival: Ρεπορτάζ στο φεστιβάλ φαγητού στη Θεσσαλονίκη.
Το Visit Berlin, το επίσημο σάιτ τουριστικής προβολής του Βερολίνου, φέτος και για πρώτη φορά συμμετέχει με ειδική αποστολή στο Thessaloniki Street Food Festival. Άλλο ένα ονόρε που πιστώνεται στην ταυτότητα, τη δυναμική και το κύρος του πιο ωραίου, αλήτικου, αυθάδικου και γκουρμεδιάρικου αστικού πανηγυριού με φαγητό του δρόμου. Ξεκίνησε την Πέμπτη και ως και τα μεσάνυχτα της Κυριακής προλαβαίνετε να το γλεντήσετε και εσείς.
Ένας από τους Γερμανούς γκραφιτάδες που κατέφθασαν στην πόλη στήνει μια υπαίθρια εικόνα τοίχου που ενώνει τη Θεσσαλονίκη με το Zoologischer Garten. Παραδίπλα, στο περίπτερό τους, το crew από τη μεγαλύτερη urban dance σχολή του Βερολίνου, οι Flying Crew, ποζάρουν περιχαρείς στον φακό της Άθενς Βόις, διακόπτοντας τα τραπ, χιπ-χοπ και τέκνο ακροβατικά τους.
Το 6ο Thessaloniki Steet Food Festival φιλοξενείται στη ΔΕΘ (είσοδος από την Πύλη της ΧΑΝΘ) και αυτό που συμβαίνει το βράδυ της Παρασκευής αλλά και μαθηματικά θα επαναληφθεί και όλο το Σαββατοκύριακο είναι μεγαλειώδες: ώρα δεκάτη βραδυνή και χιλιάδες κόσμου εντός του φεστιβάλ τρώει και παρτάρει, περιπλανιέται από κιόσκι σε κιόσκι και από γεύση σε γεύση, αποδεικνύοντας πως η Θεσσαλονίκη ξέρει να τιμάει και να γλεντάει παρέα με τα καλύτερα παιδιά της. Οι Χρήστος Εξαρχόπουλος, Κωστής Καρατζιάς, Ντέμης Σαμαράς και ο αρχιτέκτονας Δημήτρης Καλέμης, που είναι υπεύθυνος για όλες τις δράσεις που προοωθούν το οικολογικό και ανακυκλωτικό πνεύμα της διοργάνωσης, έχουν κάθε λόγο να πανηγυρίζουν, αλλά… από Δευτέρα που το φεστιβάλ θα τελειώσει. Έως τότε οι τύποι τρέχουν πάνω κάτω, αφού δεν είναι μόνο οι χιλιάδες Θεσσαλονικείς που γουστάρουν εντός, είναι και οι μύριοι που περιμένουν υπομονετικά στην ουρά για να περάσουν την πύλη του Παράδεισου.
Λοιπόν, ορίστε μια γρήγορη ξενάγηση στις καντίνες, τα βαν, τα περίπτερα, τους πάγκους και τα στέιτζ του φεστιβάλ, όπως και μερικές «εκτιμήσεις» που έκανα για μερικούς από τους συμμετέχοντες, μιας και ο Χρήστος Εξαρχόπουλος από την ντριμ τιμ των διοργανωτών είχε τη φαεινή ιδέα να προσκαλέσει τη Φωνή της Αθήνας για μια γευσιγνωσία που ξεκίνησε στις 7 το απόγευμα και έλαβε τέλος τη δεκάτη βραδυνή, όταν και η φάση μού θυμίζει φεστιβάλ Γκλάνστονμπερι!
Ξεκίνησα τη διερευνητική περιπολία μου από το εστιατόριο Evora της Τούμπας, διάσημο για τις premium κοπές του, που μετακόμισε εκτάκτως για το τριήμερο στο κέντρο. Ο θρύλος το θέλει να σιγομαγειρεύει και να καπνίζει σοφά τα κρέατά του και παρότι πολλοί φίλοι μου υμνούν το πρόβειο κότσι με σάλτσα σοκολάτας και πουρέ γλυκοπατάτας, τα αγριογούρουνα στη γάστρα με κυδώνι και τα βουβάλια Κερκίνης με μερλό, μανιτάρια κρεμίνι και τρούφα, μέχρι και σήμερα δεν κατάφερα να το επισκεφθώ, οπότε δεν χάνω την ευκαιρία να δοκιμάσω τη φουρνοψησταριά τους που καίει καρδίας και αποπλανεί ψυχάς. Για να το πω λιανά, γεύομαι μπάρμπεκιου γαμάουα· πέντε αστέρων τα ριμπ τους και βάλε.
Η γοητεία αυτού του 100 τοις 100 θεσσαλονικιώτικου φεστιβάλ έχει να κάνει με την ποικιλία του σε κρέας και ψάρι, αλλά και την γλομπάλ κουλτούρα των συμμετοχών του. Θέλω να πω, thank God που το Royal Curry House από την Αθήνα (Αγησιλάου και Βούλγαρη) ανέβηκε στην πόλη μας κι έτσι δοκιμάζω μια εξαιρετική φιούζιον κουζίνα που μιξάρει Ινδία, Πακιστάν και Μπαγκλαντές, βάζει φωτιές και ξεροψήνει ενώπιόν μου ψωμάκια νάαν, νταάλ, άλκο νορτάν και ρύζια που τα κοτόπουλα με τις μασάλα σάλτσες τις στέλνουν στον ουρανό.
Μια εμπειρία που εξίσου ήθελα να δοκιμάσω, αλλά ο δρόμος δεν με έφερε ποτέ στη Σταυρούπολη όπου εδρεύει είναι και το Black Dagger, σποτ που το αποθεώνουν οι μπεργκεροκυνηγοί της Θεσσαλονίκης. Και λίγα λένε. Με μπέργκερ που εντός τους λιώνουν κατσικίσια τυριά και τα ατακάρουν με μαρμελάδες φράουλας,τσίλι, χαλαπένιος και προσούτα, κεφαλοτύρια και αγιολί σος, είναι απόλυτα κατανοητό γιατί και στο δικό τους περίπτερο γίνεται το έλα να δεις.
Το ίδιο συμβαίνει και στο μπέργκερ κιοσκ του Tarantino. Συνωστισμός για τα ψωμάκια και την ψησταριά τους. Στη θράκα του Tarantino τσιρτσιρίζουν τα τραγανά μπέικον και τα καραμελωμένα κρεμμύδια. Οι πίκλες, τα λιωμένα τσένταρ, τα αβοκάντα και οι bbq σάλτσες συμπληρώνουν την εμπειρία.
Εύφημος μνεία και για την καντίνα του Hot Dog King, μιας και το πιο καραγκαγκάν χοτ ντογκ της Θεσσαλονίκης μοστράρει όλη την κολεξιόν του με κρέμες τυριών, τσένταρ και παρμεζάνες, ξινολάχανα, σος κάρι και καραμελωμένα κρεμμυδια, πιπεριές, σος γιαουρτιού, πίκλες, ψιλοκομμένα λαχανικά και όλα τα καλά ντεσού, που απογειώνουν τα αλλαντικά της οικογένειας Συμεωνίδη από τον Λαγκαδά —όνομα θρύλος, ειδικά με τούτα τα λουκανικά τους.
Μια εν τάχει περασιά-γευσιγνωσία έκανα και στου Ψαρά της Οικογένειας. Από την Τούμπα και τα Πεύκα, το crew κατηφόρισε στο θεσσαλονικιώτικο νταουντάουν για τις ανάγκες του φεστιβάλ, λανσάροντας μια σπορτίφ και στριτ εκδοχή της πραμάτειας του, ήτοι: τάκος με γαρίδες, γύρος θράψαλο(!), γαρίδες πάνκο και Fish and chips.
Στο μεταξύ, η μπαντάρα που λέγεται Εβρίτικη Ζυγιά ανεβαίνει στη σκηνή και παντού στον χώρο διασκορπίζονται ομορφιές ηχητικές από το τιμημένο Σουφλί, την αγαπημένη Ορεστιάδα και τη λατρεμένη Αλεξανδρούπολη.
Κάνω μια στάση και στο Big Barn με τις κολασμένες πατάτες που τις ροκάρουν με ποικιλία από μαγιονέζες, κορεάτικες καυτερές και μάνγκο σάλτσες, που τις δοκίμασα με τα καταπληκτικά τσίκεν νάγκετ κοτόπουλου. Υπέροχα είναι και τα slices που δοκιμάζουμε από κάθε μια από τις τέσσερις πίτσες που ψήνει το Hood: Μαργαρίτα, Τυρί-μπέικον, Ταρτούφο και N.Y Pepperoni… πάνω τους!
Στην Taqueria Rodriguez γίνεται λατίνο πάρτι με τσίλι κον κάρνε και νάτσος με λιωμένο τσένταρ, ενώ πλέον παντού εντός δεν μπορείς να βρεις άδειο πάγκο, όλα κατειλημμένα. Παίρνουμε κοκτέιλ στο χέρι από τους The Vanners, αφού τσακίσαμε τρελά παγωτά με μπάλες μαύρης βανίλιας, σοκολάτας πορτοκάλι και τσίλι, μάνγκο και βατόμουρα από το Bruno Gelato.
Το ρεπορτάζ αυτό δεν είναι διαφημιστικό. Το ξεκαθαρίζω γιατί τόσο οι λουκουμάδες Μποέμ που από το 1978 κερνάνε τριμμένα καρύδια, αρώματα κανέλας και μέλι να στάζει και να περιχύνει τις αφράτες μπουκιές τους, όσο και τα καταπληκτικά γλυκά-φετίχ των παραδουνάβιων περιοχών που γεύτηκα από το τιμ των Thess Kaminada, σας τα συστήνω ανεπιφύλαχτα.
Πέρασα απίστευτα, έφαγα καλά και το ίδιο σκοπεύω να κάνω και σήμερα Σάββατο που οι Mikro μετά από 8 χρόνια θα παίξουν ζωντανά στη σκηνή κι αυτό είναι που κάτι που με χαροποιεί διπλά. H ωραιότερη ηλεκτρονική ελληνική μπάντα με Νίκο Μπιτζένη και Γιάννη Λευκαδίτικη στα κουμάντα (I salute you, brothers), θα τεντώσει τα μπιτ της με φόντο τον αναμμένο Πύργο του ΟΤΕ και αναμφίβολα αυτό είναι το υπέρτατο συναυλικό γεγονός του φεστιβάλ, που by the way φέρνει και τους Stereo MCs (dj set) και τους Polkar, Tends, Mr Z, Boys ‘ Shorts, Chevy, Εισβολέα, D. Papaioannou, Speakeasies Swing Band, Σπύρο Γραμμένο, Local Suicide κ.α. Μια σπέσιαλ αναφορά θέλω να κάνω για τον Dj Mounten, που το σετ του την πρώτη μέρα του φεστιβάλ, όπως μου μαρτύρησαν κάτι μελωδικά πουλάκια, μάγεψε με την πληρότητα και την κοσμικότητα του groove του.
Dj Mounten
Να πάτε, να γλεντήσετε, να χορέψετε, να ακούσετε, να πιείτε και να φάτε τα καλύτερα της ντόπιας και όχι μόνο street food culture, αφού με αυτό το αστικό πανηγύρι ξεκίνησε και επίσημα η θεσσαλονικιώτικη υπαιθρική και the living is easy καλοκαιρία.
«Θυμάμαι τον εαυτό μου πιτσιρικά να πίνω καφέ φίλτρου, όταν τον πρωτογνώρισα στην Ελλάδα τη δεκαετία του ʼ60. Αγαπούσα και τον ελληνικό, αλλά όσο να πεις, το ξενόφερτο και το νέο είχε τη χάρη του»
Η μυρωδιά των φρεσκοαλεσμένων κόκκων, η πλούσια γεύση τους και η μοναδική τους δυνατότητα να εμπλουτίζουν γλυκά και επιδόρπια, καθιστούν τον καφέ αναπόσπαστο κομμάτι της γαστρονομίας και ιδιαίτερα της ζαχαροπλαστικής
Aναρωτηθήκατε ποτέ απο πού προήλθε ο καφές, απο που ξεκίνησε αυτό το μικρό φρούτο καφεόδεντρου; Ετοιμαστείτε για ένα ταξίδι στον χρόνο και τις ηπείρους.
20°
