Το ολοκαίνουργιο, αμιγώς καταλανέζικο της πόλης είναι μια εβδομάδα ανοιχτό. Ιδιοκτήτης του, ο Βαγγέλης Ρουπακιώτης. Συμπαθέστατος, με μέγα πάθος για την Καταλωνία. Μέχρι πρόσφατα δικηγόρος με 20 χρόνια άσκησης του επαγγέλματος. (Πάω με φίλη επίσης δικηγόρο, μου λέει μάλιστα πως θεωρείται στους κύκλους από τους επιτυχημένους). Όπως λέει ο ίδιος του έπεφτε μια σταλιά… «στενό το κοστούμι» και έτσι πήρε την απόφαση να κάνει το όνειρό του πραγματικότητα – ποτέ δεν είναι αργά… Βρήκε το χώρο, τον έντυσε βαρκελωνέζικα (υπέροχα και πολύ πολύ ατμοσφαιρικά), έβαλε στα πλατό τους ήχους της ρούμπας και έριξε μέσα όλη του την αγάπη για την Καταλωνία και την κουζίνα της.
Ταβέρνα το ονόμασε, κοινή ονομασία σε όλη τη Μεσόγειο, και είναι ένα μικρό εστιατόριο όπου καταναλώνεται κυρίως κρασί. Διαμόρφωσε κι ένα πρωτότυπο μενού για να συνοδεύει τα κρασιά, πιάτα που σέβονται την καταλανική παράδοση και τρώγονται άνετα ακόμη και από ορθίους. Με τα κρασιά μάς ξεκίνησε και άνοιξε 4-5 μέχρι να πετύχει τα γούστα μας (όλα υπάρχουν και σε ποτήρι). Η λίστα του περιλαμβάνει πάνω από 20, όλα βαθμολογημένα με 9/10 από τον πιο αξιόπιστο οδηγό καταλανικών κρασιών. Παρόλα αυτά εμείς ήπιαμε ελληνικά και κρατήσαμε την όρεξή μας για τα άλλα, που περιμένουν στο τελωνείο από τις 25 Ιουλίου (αθάνατη και ωραία Ελλάς). Με ωραία ψωμάκια και εξίσου ωραία κριτσινάκια το μισιάσαμε το πρώτο λευκό (Ασύρτικο του Κουτσογιαννόπουλου, ΠΟΠ Σαντορίνη, ευρώ 24) και βγάλαμε φωνή μεγάλη… «πού είναι οι μεζέδες;»
Και, αγαπητοί μου φίλοι, άρχισε ένα δείπνο καταπληκτικό, μια σειρά από πιάτα, πιατάκια, μπουκίτσες, δοκιμές, αλλαντικά, όλα τους εφάμιλλα και με το παραπάνω με όσα έχω γευτεί και στην ίδια ακόμη τη Βαρκελώνη! Αναφέρω ενδεικτικά, ενώ υπάρχουν κι άλλα πολλά: Bolets del dia, μανιτάρια με καταπληκτική σκορδάτη σάλτσα (€7). Pa amb tomaquet, ψωμάκια με φρέσκια ντομάτα και λουλούδια αλατιού (€4). Brandada, γκρατιναρισμένη κρέμα μπακαλιάρου μαζί με φρέσκο σκορδόψωμο και χουρμάδες (€10). Espinacs a la catalana, φρέσκο σπανάκι σοταρισμένο με καβουρδισμένα κουκουνάρια και μαύρες σταφίδες, κλασικό side της καταλανικής κουζίνας (€6).
Να φτάσω και στη μεγάλη μου αδυναμία, τα αλλαντικά… Τσορίθο, χαμόν ιμπέρικο, μικρές ροδελίτσες από σαλαμάκια, λουκανικάκια που ο Βαγγέλης έκοβε μπροστά μας κι εμείς εξαφανίζαμε στο λεπτό μαζί με κρασάκι που εντωμεταξύ είχε γυρίσει στα κόκκινα, κι εμείς κι αυτό… Να αναφερθώ και στο μοσχαράκι στην κατσαρόλα με άγρια μανιτάρια και αεράτο πουρέ πατάτας, στο ψαρονέφρι με δαμάσκηνα και πεντανόστιμες πατατούλες, στην crema catalana του τέλους και στα επιφωνήματα της γλυκατζούς φίλης – εγώ κατά τα συνήθη δεν έλεγα να ξεκολλήσω από τα αλλαντικά… Πανέμορφο, παρεΐστικο, ατμοσφαιρικό, ένα κατώφλι μέσα στο κέντρο της Αθήνας που όποιος το περάσει ανοίγει μια πόρτα ενός αυθεντικού βαρκελωνέζικου local. Συστήνεται ανεπιφύλακτα.
Σίνα 9, 210 3610447, ανοιχτό κάθε μέρα από τις 2 το μεσημέρι, κλειστά την Κυριακή
«Θυμάμαι τον εαυτό μου πιτσιρικά να πίνω καφέ φίλτρου, όταν τον πρωτογνώρισα στην Ελλάδα τη δεκαετία του ʼ60. Αγαπούσα και τον ελληνικό, αλλά όσο να πεις, το ξενόφερτο και το νέο είχε τη χάρη του»
Η μυρωδιά των φρεσκοαλεσμένων κόκκων, η πλούσια γεύση τους και η μοναδική τους δυνατότητα να εμπλουτίζουν γλυκά και επιδόρπια, καθιστούν τον καφέ αναπόσπαστο κομμάτι της γαστρονομίας και ιδιαίτερα της ζαχαροπλαστικής
Aναρωτηθήκατε ποτέ απο πού προήλθε ο καφές, απο που ξεκίνησε αυτό το μικρό φρούτο καφεόδεντρου; Ετοιμαστείτε για ένα ταξίδι στον χρόνο και τις ηπείρους.
3°
