Meet Your Makers: Ο Πέτρος Ναουμίδης καλλιεργεί βιολογικές πιπεριές Φλωρίνης στον Άγιο Παντελεήμονα Φλώρινας
Στον Άγιο Παντελεήμονα Φλώρινας και σε υψόμετρο εξακοσίων μέτρων βρίσκεται η πετρόκτιστη μονάδα όπου γεννιούνται οι φημισμένες κόκκινες πιπεριές του Ναουμίδη. Εκεί, με ένα χαμόγελο και πολύ χιούμορ με υποδέχτηκε ο Πέτρος για να με ξεναγήσει στη «γη της Πιπεριάς», όπως χαρακτηρίζει τις εγκαταστάσεις του.
Φωτογραφία: Γιώργος Ζαρζώνης
Το κτίσμα ήταν τεράστιο· δεν το περίμενα και ομολογώ ότι ένιωσα δέος. «Σε μπέρδεψε η εξωτερική παραδοσιακή αρχιτεκτονική νομίζω. Συμβαδίζει με την αύρα του χωριού, αλλά στεγάζει εντελώς σύγχρονες εγκαταστάσεις επεξεργασίας της πιπεριάς». Τριγύρω κρεμασμένες αποξηραμένες πιπεριές. Οι περισσότερες συσκευασμένες και στημένες στη σειρά με απόλυτη γεωμετρία. Ξύλινοι πάγκοι με αποξηραμένες κόκκινες πιπεριές, έτοιμες να υποδεχθούν τον κάθε επισκέπτη σε ένα ταξίδι γευσιγνωσίας.
«Έχουμε από τα πιο απλά μέχρι τα πιο σύνθετα προϊόντα που αφορούν την πιπεριά. Έβγαλα μερικά από τα καινοτόμα προϊόντα μας να δοκιμάσεις». Πήρα το κουτάλι και άρχισα να το βουτάω στα βαζάκια. Πιπερόμελο, καυτερό και γλυκόξινο. Πιπερόκαμα σε εκδοχή πικάντικης σάλτσας. Φτιάχνεται από μια συγκεκριμένη πιπεριά που ξεραίνεται στον ήλιο και καπνίζεται για να γίνει και μπαχαρικό εκτός από σάλτσα. Όλα τα προϊόντα είχαν την ίδια βάση, αλλά ομολογώ πως ξαφνιάστηκα με την τόσο διαφορετική γεύση που έδινε το καθένα ξεχωριστά.
Έπειτα, κουβέντα στην κουβέντα βρεθήκαμε στα χωράφια. Από αυτή την εύφορη γη, που δεν έχει έρθει ποτέ σε επαφή με κανένα μηχάνημα παράγεται τούτη η νοστιμιά. «Όλες οι πιπεριές φυτεύονται και μαζεύονται μία-μία με το χέρι. Δεν θέλαμε σε καμία περίπτωση να αλλοιώσουμε το έδαφος με μεγάλα μηχανήματα. Επίσης, έχουμε δημιουργήσει και τον δικό μας σπόρο. Ο πατέρας μου είχε κρατήσει από τον δικό του πατέρα τοπικούς σπόρους πιπεριάς, οι οποίοι ευδοκιμούν τέλεια λόγω του ότι φυτεύονται ξανά στην περιοχή τους και έτσι δεν χρειάζονται καθόλου φυτοφάρμακα. Μάθαμε να τους παράγουμε και από αυτούς δημιουργούνται οι βιολογικές πιπεριές μας».
«Μαζί με τα τρία αδέρφια μου μεγαλώσαμε εδώ, στο χωριό. Οι γονείς μας είχαν δύο εστιατόρια στη λίμνη Βεγορίτιδα τα οποία λειτουργούν μέχρι και σήμερα. Εκεί έβλεπα τη μητέρα μου να φτιάχνει όλες τις παραδοσιακές συνταγές και φυσικά οι περισσότερες είχαν μέσα πιπεριά. Κάθε Σεπτέμβρης λοιπόν, ήταν σαν οικογενειακή γιορτή. Πηγαίναμε όλοι μαζί στον μικρό μας κήπο και μαζεύαμε πιπεριές για τα εστιατόρια. Ήταν ένα μαγικό σκηνικό, το οποίο λάτρευα όλο και περισσότερο μέσα στα χρόνια. Γινόταν με πολύ μεράκι, ήταν κάτι σαν έθιμο για μας. Ήθελα πολύ να αναδειχθούν οι συνταγές της μητέρας μου και οι πιπεριές. Ήθελα να δοκιμάσει ο κόσμος κάτι παραδοσιακό αλλά παράλληλα μοναδικό. Κάποια στιγμή, μεγαλώσαμε και ο μικρός κήπος έγινε κι εκείνος, τελικά, μεγάλος». Ο Πέτρος μου μίλησε για τα προνόμια της περιοχής, για το μοναδικό μικροκλίμα που δημιουργείται χάρη στο ύψος και την ξηρασία. «Τελείωσα και χημικός γεωλόγος οπότε αφοσιώθηκα πλήρως στο "Naoumidis all peppers" αμέσως μετά τις σπουδές μου, ανοίγοντας τη μονάδα που είδες».
Πέτρος Ναουμίδης/ Φωτογραφία: Γιώργος Ζαρζώνης
«Αλλά πως είναι να είσαι από πάντα εδώ. Ένιωσες ποτέ το αίσθημα της φυγής για μια όποια πόλη;», τον ρωτάω κι εκείνος γελάει. Απαντά: «Είμαι πολύ δεμένος με τη φύση και τον τόπο μου. Πηγαίνω για ψάρεμα, κάνω μπάνιο στη λίμνη, πίνω τσίπουρα με πολλούς φίλους, που έρχονται εδώ. Υπήρχαν φορές τον χειμώνα που μου έλειπε λίγο η φασαρία της πόλης. Είχα όμως το τζάκι μου ενώ έξω χιόνιζε. Τελικά, αυτό είναι αναντικατάστατο».
Ωραίες οι ιστορίες, ωραίες και οι δημιουργίες του. «Εγώ πεθαίνω για καυτερά, ελπίζω κι εσύ...» είπε και μου έδωσε μερικές φρέσκιες πιπεριές σε μια σακούλα. Εμένα αποδείχτηκε ότι τα τόσο καυτερά με πεθαίνουν. Σε μικρή ποσότητα όμως δίνουν αυτό το κάτι στα πιάτα μου.
Κανένας δεν έχει πολλή όρεξη να φάει την γαλοπούλα που περίσσεψε, και ποτέ δεν περισσεύει κάτι το οποίο έχει πολλή όρεξη να φάει κανένας, άλλος ή ο ίδιος
10°
