Γιατί σταμάτησα να χρησιμοποιώ πλαστικά ποτήρια και καλαμάκια

Ήταν ένα συνηθισμένο βράδυ Τετάρτης και ο σύντροφός μου μόλις είχε γυρίσει από τη δουλειά. Θυμάμαι ότι με το που άκουσα το κλειδί, πετάχτηκα πάνω και εμφανίστηκα μπροστά στην πόρτα με μάτια κόκκινα και τρεμάμενη φωνή λέγοντας: «Δεν θα πιούμε καφέ σε πλαστικό ποτήρι ποτέ ξανά!». Σαστισμένος, με κοίταξε καλά-καλά κι έπειτα έβαλε τα γέλια. Προφανώς και δεν με πήρε καθόλου στα σοβαρά. Εγώ, όμως, είχα περάσει όλο το απόγευμα βλέποντας ντοκιμαντέρ για την πλαστική ρύπανση και δεν θα το έβαζα εύκολα κάτω. Πήρα το αυστηρό μου ύφος και είπα: «Από αύριο, δεν θα ξαναμπεί κανένα είδος πλαστικού σε αυτό το σπίτι, τέλος!». Ήμουν κάτι παραπάνω από αποφασισμένη: ήμουν φοβισμένη.

Ούτε χρειάζεται, ούτε θέλω να σας πω ξανά για τον τεράστιο κίνδυνο που διατρέχει η θαλάσσια ζωή -κατά συνέπεια και το ανθρώπινο είδος- από την πλαστική ρύπανση. Θα πω μόνο ότι αυτή τη στιγμή πάνω από 80% των θαλάσσιων απορριμμάτων είναι πλαστικά… Σκεφτείτε ότι στη χώρα μας μόνο σερβίρονται κατά μέσο όρο 1.000.000 πλαστικά ποτήρια κάθε μέρα μόνο για καφέ! Αν θέλουμε να ελπίζουμε σε έναν βιώσιμο πλανήτη αυτός ο αριθμός πρέπει να αλλάξει τώρα. Πώς; Πολύ απλά, με διαφορετικές επιλογές στις μικρές, καθημερινές μας συνήθειες.

Την επόμενη κιόλας μέρα με τις εικόνες του ντοκιμαντέρ ακόμη να με κυνηγούν, πήγα στο καφέ της γειτονιάς με το δικό μου επαναχρησιμοποιούμενο ποτήρι και ζήτησα ο καφές μου να σερβιριστεί εκεί, πράγμα που η υπάλληλος δέχτηκε πολύ ευγενικά. Αυτή η συνθήκη, συνεχίστηκε για περίπου 15ακόμα πρωινά. Την 16η μέρα είχα αρχίσει ήδη να κουράζομαι. Τη μία ξέχναγα το ποτήρι μου και γύριζα τρέχοντας σπίτι, την άλλη είχα αμελήσει να το πλύνω και δεν προλάβαινα. Θα μου πείτε ότι η αλλαγή μιας συνήθειας απαιτεί χρόνο και θα συμφωνήσω μαζί σας! Εκτός κι αν… υπάρχει καλύτερος τρόπος.

Θα είχαν περάσει περίπου 3 εβδομάδες από τη στιγμή που αποφασίσαμε να ζούμε χωρίς πλαστικό, όταν ο σύντροφός μου μπήκε και πάλι σπίτι χαμογελαστός χωρίς το επαναχρησιμοποιούμενο ποτήρι του. Στη θέση του, πρόσεξα αμέσως ότι κράταγε ένα κυπελλάκι Mikel. Άνοιξα το στόμα μου έτοιμη για καυγά, αλλά πριν προλάβω να πω οτιδήποτε εκείνος με σταμάτησε: «Σταμάτα βρε γκρίνια μου (το χαϊδευτικό μου είναι αυτό) κι άκου με, γιατί μόλις βρήκα την τέλεια λύση! Κοίτα, αυτό εδώ είναι ένα 100% οικολογικό ποτήρι καφέ!».

Δεν ήξερα τι να πω… Το έπιασα, το… μύρισα, και τελικά το έψαξα διεξοδικώς: αποδείχθηκε ότι η γνωστή μας αλυσίδα καφέ Mikel έχει σταματήσει να χρησιμοποιεί εδώ και χρόνια πλαστικά ποτήρια. Φέτος, όμως, πήγε το όλο ζήτημα ένα βήμα παραπέρα ολοκληρώνοντας το ήδη οικολογικό ποτήρι του καφέ με ένα νέο eco friendly χάρτινο καπάκι (που μάλιστα βραβεύτηκε για τον περιβαλλοντικό σχεδιασμό του ως πανευρωπαϊκή καινοτομία), αλλά και με ένα νέο χάρτινο, οικολογικό καλαμάκι!

Με αυτή την κίνηση τα Mikel συμμετέχουν στην προστασία του περιβάλλοντος και στην ελαχιστοποίηση του περιβαλλοντικού αποτυπώματος. Όχι, ένα οικολογικό καπάκι κι ένα χάρτινο καλαμάκι δεν θα σώσουν τον κόσμο, αλλά μπορούν να ελαφρύνουν το πλανήτη από 120 τόνους πλαστικό τον χρόνο. Και αυτό δεν είναι καθόλου λίγο…