Αντώνης Δρακουλαράκος: «Μου ζητάνε ήδη τραπέζι για την πρώτη μέρα που θα ανοίξουμε»

Είναι γεγονός: τις τελευταίες βδομάδες έχουν στενάξει οι κατσαρόλες και τα τηγάνια και η μαγιά εξαφανίστηκε απ’ τα ράφια των σούπερμαρκετ μέχρι να πεις «καραντίνα». Σε όλες τις σπιτικές κουζίνες ζυμώνονται σε εργοστασιακούς ρυθμούς καρβέλια και καρβελάκια, τσουρέκια και κουλουράκια. Μέχρι τη Μεγάλη Τρίτη αυτά, που ξαφνικά η μισή Ελλάδα έψαχνε από την άλλη μέρα φύκια, ρύζια και σολομούς για να ζυμώσει...σούσι. Ο λόγος; Ο γλυκύτατος Αντώνης Δρακουλαράκος, που εμφανίστηκε σαν guest chef στο Masterchef και έκανε τους τηλεθεατές να παραμιλούν για τον μύστη της γιαπωνέζικης κουζίνας που είναι «ο πιο συμπαθητικός σεφ που πέρασε ποτέ απ’ την εκπομπή».

Σε μια μικρή αναδρομή, ο Αντώνης Δρακουλαράκος άφησε πίσω τις σπουδές του στο πανεπιστήμιο -πήγαινε για φυσικός- και ξεκίνησε να δουλεύει σαν μάγειρας σε αθηναϊκά εστιατόρια.  Στη συνέχεια μάζεψε τις οικονομίες του και πήγε στην Ιαπωνία για να μάθει επιτόπου και από τους masters του είδους την τέχνη της γιαπωνέζικης κουζίνας. Γυρνώντας άνοιξε στο κέντρο της Αθήνας, στο Σύνταγμα, ένα μικρό γιαπωνέζικο εστιατόριο, το διάσημο πια sushimou, για τις λίγες θέσεις του οποίου (μόλις 12!) γίνεται καθημερινά σκοτωμός! Τον πετύχαμε, φυσικά να «μένει σπίτι» του με τη γυναίκα του και τα τρία τους μωρά, και μιλήσαμε μαζί του.

Σε συζητάει όλo το ίντερνετ από προχτές που βγήκες στο Master Chef…για τον ευγενικό και ανθρώπινο τρόπο που χειρίστηκες τους διαγωνιζόμενους αλλά και για την τέχνη σου, τις... ταχυδακτυλουργικές σου ικανότητες. Εσένα πως σου φάνηκε η εμπειρία και τι στ’ αλήθεια ήθελες να πεις-μάθεις στα παιδιά;
Αν μη τι άλλο, ήταν και για μένα πρωτόγνωρη εμπειρία. Πολύ αγχωτική όσο αφορά στην προετοιμασία για κάτι άγνωστο αλλά τελικά πολύ ενδιαφέρουσα και ευχάριστη. Στα παιδιά ήθελα να δείξω το αυστηρά ιαπωνικό σούσι με την ελπίδα αυτό να τους εμπνεύσει στις μελλοντικά πιάτα τους αλλά και στις μελλοντικές αποφάσεις τους.

Η απαγόρευση λειτουργίας των εστιατορίων πώς σε πέτυχε, τι σημαίνει για ένα εστιατόριο να κατεβάζει ξαφνικά ρολά;
Η απαγόρευση λειτουργίας δεν μας αιφνιδίασε μιας και από την τελευταία βδομάδα είχα πει στο προσωπικό μου ότι σκέφτομαι να κλείσω το μαγαζί για να βοηθήσουμε από την πλευρά μας στη μη διάδοση του ιού. Είναι περίεργο συναίσθημα γιατί δεν ξέρεις για πόσο θα κλείσεις, στην αρχή σου φαίνεται Σαββατοκύριακο, μετά βδομάδα, μετά καλοκαιρινές διακοπές και δυστυχώς συνεχίζει.

Κόλλησες και στην πόρτα ένα πολύ τρυφερό κι ανθρώπινο μήνυμα για τους πελάτες. Θέλεις να μας πεις δυο λόγια γι’ αυτό, τι σκεφτόσουν ή μάλλον τι ήθελες να τους πεις;Ήθελα να πω ότι προέχει η υγεία και ότι θα βοηθήσω οικονομικά το προσωπικό.

Εσύ ο ίδιος πως περνάς αυτήν την περίοδο «μένοντας σπίτι»;
Προσπαθώ να ξυπνάω νωρίς και να τηρώ τη ρουτίνα της δουλειάς. Ντους, ξύρισμα και ντύσιμο αλλά δεν φεύγω. Νιώθω όμως καλύτερα από το να είμαι με τις πιτζάμες. Διαβάζω βιβλία (Homo Deus και κάποια για την γραμμική Β’). Παίζω on line Tetris στο Nintendo switch. Βλέπω τις ταινίες του studio Ghibli αλλά και ιαπωνικές καλτίλες στο Netflix. Τσεκάρω συνέχεια twitter, το live blog του guardian και το https://www.worldometers.info/coronavirus/. Τρέχω 8-10Km. Μαγειρεύω πολύ και ζυμώνω ψωμιά.

Πιστεύεις πως η πανδημία του κοροναιού  θα φέρει αλλαγές στη γαστρονομία; ‘Η στον τρόπο που αντιμετωπίζουμε εμείς (οι πελάτες) τη γαστρονομία και το φαγητό;
Είναι πραγματικά ένα μυστήριο το πώς θα επιστρέψουμε στην κανονική ζωή...

Σε λίγο καιρό θα ξανανοίξουν τα εστιατόρια και συζητούνται πολλά. Πώς βλέπεις εσύ την «επόμενη μέρα»;
Εύχομαι όλα τα εστιατόρια να καταφέρουν να ξανανοίξουν, εγώ ο ίδιος την επόμενη μέρα την βλέπω πάντα με αισιοδοξία. Έχουμε αρκετά μηνύματα από κόσμο που ζητάει να κάνει κράτηση την πρώτη μέρα που θα ανοίξουμε!