Το εστιατόριο ΜΑΝΗΜΑΝΗ στην Ακρόπολη μαγειρεύει ξανά τα signature πιάτα που αγαπήθηκαν περισσότερο στα 16 χρόνια λειτουργίας του
Το ΜΑΝΗΜΑΝΗ συμπληρώνει φέτος 16 χρόνια. Σε όλη τη διάρκεια της λειτουργίας του παραμένει πιστό στις φρέσκες πρώτες ύλες, συνεχίζει να εμπνέεται από τη Μάνη (τον τόπο καταγωγής του) και να μαγειρεύει την ελληνική κουζίνα στην πιο σύγχρονη, νόστιμη εκδοχή της. Ποτέ δεν του λείπουν οι φρέσκες, καινούργιες προτάσεις ή οι νέοι πειραματισμοί (πρόσφατα μάλιστα γεννήθηκε και το μικρό, με street food διάθεση αδερφάκι του, το “Dirty Mani”), για να γιορτάσει όμως τα 16 του χρόνια το ΜΑΝΗΜΑΝΗ αποφάσισε να κάνει ένα γευστικό ταξίδι στο παρελθόν. Έτσι, για τους επόμενους δύο μήνες στη σάλα του θα σερβίρονται τα vintage πιάτα που αγαπήθηκαν περισσότερο από τους πελάτες του όλα αυτά τα χρόνια.
Ψαρονέφρι με μανούρι και σύκα σε σάλτσα από μέλι και αμύγδαλα
Το ΜΑΝΗΜΑΝΗ άνοιξε το 2004 και τότε το Ψαρονέφρι με μανούρι και σύκα σε σάλτσα από μέλι και αμύγδαλα ήταν ένα πιάτο που έκανε πάταγο. Όπως και το Μαραθόρυζο με γαρίδες και σάλτσα από μελάνι σουπιάς ή το Χοιρινό «φρικασέ» με σέσκουλα, καυκαλήθρες και κρέμα σελινόριζας σε σάλτσα από αυγολέμονο, αλλά και τα μοσχαρίσια συκωτάκια με σπανάκι και πορτοκάλι που σερβιρίστηκαν για πρώτη φορά το 2006. Το 2010 ήρθε η ώρα στο Πουγκί με μανούρι, παστουρμά, κατσικίσιο τυρί, πιπεριά Φλωρίνης και αμύγδαλα σε σάλτσα ντομάτας να κερδίσει τις εντυπώσεις, αλλά και της γλυκιάς πράσινης σαλάτας με νιβατό ξινόγλυκο, κόκκινη πιπεριά, μανιάτικα ξερά σύκα και vinaigrette με μέλι σε βάση από φρέσκα φύλλα μαρουλιού, που δημιουργήθηκε την ίδια χρονιά και έγινε μία από τις πιο δημοφιλείς σαλάτες του εστιατορίου. Στο τέλος έρχεται ένα γλυκό από το 2005… το μιλφέιγ με βύσσινο και κρέμα αρωματισμένη με μαστίχα Χίου, που υπήρξε πολύ πιο μπροστά από την εποχή του.
Μιλφέιγ με βύσσινο και κρέμα αρωματισμένη με μαστίχα Χίου
Τα παραπάνω πιάτα θα τα βρείτε στο μενού για τους επόμενους δύο μήνες και όλα τους αποδεικνύουν ένα πράγμα: η κουζίνα του ΜΑΝΗΜΑΝΗ κρύβει πράγματι συνταγές που αντέχουν στον χρόνο και πολύ θα θέλαμε να τα τρώμε και για τα επόμενα 16 χρόνια.
«Θυμάμαι τον εαυτό μου πιτσιρικά να πίνω καφέ φίλτρου, όταν τον πρωτογνώρισα στην Ελλάδα τη δεκαετία του ʼ60. Αγαπούσα και τον ελληνικό, αλλά όσο να πεις, το ξενόφερτο και το νέο είχε τη χάρη του»
Η μυρωδιά των φρεσκοαλεσμένων κόκκων, η πλούσια γεύση τους και η μοναδική τους δυνατότητα να εμπλουτίζουν γλυκά και επιδόρπια, καθιστούν τον καφέ αναπόσπαστο κομμάτι της γαστρονομίας και ιδιαίτερα της ζαχαροπλαστικής
Aναρωτηθήκατε ποτέ απο πού προήλθε ο καφές, απο που ξεκίνησε αυτό το μικρό φρούτο καφεόδεντρου; Ετοιμαστείτε για ένα ταξίδι στον χρόνο και τις ηπείρους.
14°
