Aλέγκρο, πολύχρωμο και με ωραία ατμόσφαιρα, το Pica-Pica είναι περίπου 2 μήνες ανοικτό στη φασαριόζικη και πολυσύχναστη γειτονιά του Ψυρρή. Θέμα του η Iσπανία, την οποία αποτυπώνει τόσο στη διακόσμησή του όσο και στις γεύσεις του. Tο Pica-Pica (σιμπολόγημα αλλά και πείραγμα) στεγάζεται σ’ ένα παλιό, ωραιότατο νεοκλασικό. Στους δυο χώρους του, κάτω το μπαρ και κάποια τραπέζια φαγητού γι’ αυτούς που τους αρέσει η δυνατή μουσική, πάνω πιο ήσυχα τραπέζια αλλά και η open κουζίνα, θα δεις καταρχήν το κόκκινο και το πορτοκαλί να επικρατούν, κι από κει και πέρα, τι καναπέδες με πολύχρωμες στόφες, τι καρό, ασπρόμαυρα υφάσματα να ντύνουν τα μπαρ, τι roman κουρτίνες, τι φωτιστικά σε σχήμα σταγόνας, τι πολυέλαιους με ταφταδένια καπελάκια – όλα θα τα δεις σου λέω. Eγώ ανέβηκα στον πάνω όροφο με το πιο ήσυχο περιβάλλον και έκατσα σ’ ένα τραπέζι με άπλετη θέα και κάτω, στη χαρούμενη ατμόσφαιρα που είχε ήδη φτιάξει η δυνατή latin, disco, jazz μουσική του μπαρ. Σιγοπίνοντας ένα κόκκινο Grand Coronas που διαλέξαμε από τον κατάλογο ελληνικών και ισπανικών κρασιών, λύσαμε μαζί με τον ευγενή σερβιτόρο και κάποιες απορίες σχετικά με τα πιάτα της ισπανικής κουζίνας. 37 πρώτα πιάτα σε μικρό μέγεθος αν θέλεις να τα γευτείς ως tapas, δηλαδή μεζέδες, ή σε μεγαλύτερο αν σ’ αρέσουν πολύ. Δοκιμάσαμε την τορτίγια (την ισπανική ομελέτα), τις αντζούγιες με την ντομάτα, τις cucarachas –δηλαδή μπουκίτσες με κοτόπουλο, γαρίδες και δαμάσκηνα, τυλιχτές με μπέικον– τις εμπανάδας, πιτούλες με κιμά, την παέγια valenciana με ψάρι και ρύζι αρωματισμένο με σαφράν. Tο σκόρδο που πολύ το τιμούν οι φίλοι Ισπανοί το δοκιμάσαμε στην αρχή με φρυγανισμένα ψωμάκια και aioli και σ’ ένα άλλο, στην κυριολεξία καυτό πιάτο-πήλινο, που ήρθε τσιτσιρίζοντας από τη φωτιά, με μανιτάρια, γαρίδες και δεντρολίβανο. Για τη συνέχεια και έχοντας ήδη χορτάσει με το pica-pica (τσίμπα-τσίμπα, όπως είπαμε) πήραμε pollo canario, δηλαδή κοτόπουλο με γλυκόξινη σάλτσα και τζίντζερ. Όλα τους πολύ νόστιμα, το ίδιο έβλεπα να συμφωνούν και όσοι έβλεπα στο μπαρ κάτω να τσιμπολογούν, συνοδεύοντας με σαγκρία (που φτιάχνει το ίδιο το κατάστημα) ή με δυνατά κοκτέιλ. Πολύ ωραία περάσαμε εκείνο το βράδυ, ειδικά αργότερα που κάτσαμε και στο μπαρ κάτω και μπερδευτήκαμε με ωραιότατα κοκτέιλ, δυνατές μουσικές και κόσμο πάσης φύσεως. Aνοικτό όλες τις μέρες σερβίρει από τις 7 έως τη 1 το βράδυ, ενώ Σάββατο και Kυριακή και μεσημέρι. Tιμή (περίπου) 30 το άτομο.
«Θυμάμαι τον εαυτό μου πιτσιρικά να πίνω καφέ φίλτρου, όταν τον πρωτογνώρισα στην Ελλάδα τη δεκαετία του ʼ60. Αγαπούσα και τον ελληνικό, αλλά όσο να πεις, το ξενόφερτο και το νέο είχε τη χάρη του»
Η μυρωδιά των φρεσκοαλεσμένων κόκκων, η πλούσια γεύση τους και η μοναδική τους δυνατότητα να εμπλουτίζουν γλυκά και επιδόρπια, καθιστούν τον καφέ αναπόσπαστο κομμάτι της γαστρονομίας και ιδιαίτερα της ζαχαροπλαστικής
Aναρωτηθήκατε ποτέ απο πού προήλθε ο καφές, απο που ξεκίνησε αυτό το μικρό φρούτο καφεόδεντρου; Ετοιμαστείτε για ένα ταξίδι στον χρόνο και τις ηπείρους.
15°
