Ανάμεσα στις νέες αφίξεις στο Κουκάκι είναι και το El Burro, για tacos και μεξικάνικο street food
«Την πατήσαμε» ανακοινώνω στον γυμναστή μου με αγωνία, ήδη αργοπορημένη για την καθημερινή μας προπόνηση. «Άνοιξε μεξικάνικο ακριβώς δίπλα μας και πουλάει και churros». Η απάντηση είναι 3 λεπτά κωπηλατικής και 50 push ups, δηλαδή η ίδια απάντηση που παίρνω κάθε φορά που τον πληροφορώ πως κάτι καινούργιο και νόστιμο έχει ανοίξει στην περιοχή. Έτσι κι αλλιώς, το Κουκάκι είναι το πιο επικίνδυνο μέρος για τις θερμίδες που καίγονται στα ποδήλατα. Σε κάθε γωνία παραμονεύει και ένα σημείο που μπορείς να τις αναπληρώσεις με ευκολία.
Το El Burro, λοιπόν, ήρθε να προστεθεί στην παρέα της γειτονιάς, τιμώντας το μεξικάνικο street food και προσφέροντας γευστικότατα tacos σε περαστικούς με λιγούρες.
Το πρώτο που θα σου κάνει εντύπωση είναι η ιδιαίτερη αισθητική, που κάτι φέρνει από καντίνα του εξωτερικού και κάτι από κοριτσίστικα 90s. Νέον ουράνια τόξα, πολύχρωμες σημαιούλες, κάρτες ταρό στους τοίχους, κρεμασμένα μπουκάλια, πλαστικές κόκκινες καρέκλες και ένα ποτήρι νερό γεμάτο φιλοδωρήματα.
«Κάνουμε ξέπλυμα χρήματος!» αστειεύεται η Γεωργία Έλληνα, συνιδιοκτήτρια του μαγαζιού και υπεύθυνη του όλου styling. Παρόλο που το El Burro ειδικεύεται στο street food, το χαλαρό κλίμα και η χαρούμενη διάθεση του προσωπικού σε προκαλούν να κάτσεις σε ένα από τα τραπεζάκια και να περάσεις λίγη ώρα μέσα στην όμορφη αύρα του.
Έτσι, καθίσαμε και εμείς, έτοιμοι να καταβροχθίσουμε ολόκληρο το προσεκτικά σχεδιασμένο μενού, από τα χέρια του Γιώργου Γεράρδου. Ξεκινήσαμε με σπιτικά nachos για προθέρμανση, με σπιτικό γουακαμόλε και καυτερή κόκκινη σάλτσα.
Συνεχίσαμε με ένα καλαμπόκι-κόλαση, καλυμμένο από σπιτική κρέμα τυριού.
«Πώς ακριβώς το τρώμε χωρίς να γίνουμε μούργοι;!» αναρωτήθηκα, αλλά απάντηση δεν πήρα ποτέ.
Αφού σκούπισα το πρόσωπό μου και προσπάθησα να σώσω τα τελευταία ίχνη κραγιόν, ξεκίνησαν να βγαίνουν τα τάκος. Game over.
Προφανώς χειροποίητα, φτιαγμένα με βιολογικό καλαμπόκι και πολύ μαλακά, σε αντίθεση με την τηγανητή και σκληρή υφή που ίσως έχεις συνηθίσει. Το μέγεθός τους είναι τόσο ώστε να μπορείς να δοκιμάσεις όλους τους συνδυασμούς χωρίς το στομάχι σου να κάνει μπαμ.
Δοκιμάσαμε το Carne Tirada con Pina (μοσχάρι κατσαρόλας, μαύρα φασόλια, ανανάς, πράσινη σάλτσα), το Pollo Asado (ψητό κοτόπουλο, σως τσιπότλε, ψητά λαχανικά), το ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ Salchicha y batata (χωριάτικο λουκάνικο, γλυκοπατάτα, λεμόνι και σάλτσα) ενώ προσωπικό αγαπημένο ήταν η θαλασσινή επιλογή με καλαμαράκια, κολοκυθάκι, ντομάτα και κόλιανδρο.
Όλα αυτά συνοδεύτηκαν με την απαραίτητη frozen margarita (βγαίνει και με γεύση φράουλας), έτσι ώστε να κρατήσουμε λίγο από το καλοκαίρι κάτω από την κουκακιώτικη στέγη, παρόλο που έξω έβρεχε καταρακτωδώς.
Αν είσαι γλυκατζής, μάλλον ήδη θα έχεις αρχίσει να αναρωτιέσαι για το επιδόρπιο. Ορθώς. Το «κρυφό χαρτί» του El Burro είναι τα πραγματικά πεντανόστιμα churros του, μαγειρεμένα με τη ζύμη που συνήθως χρησιμοποιείται στα choux και χωρίς κανένα ίχνος ενοχλητικής λαδίλας. Θα τα βουτήξεις στο χειροποίητο spread σοκολάτας ή καραμέλας, θα τα εισπνεύσεις, θα παραγγείλεις δεύτερη μερίδα για το σπίτι.
Η εμπειρία συμπληρώνεται με μεξικάνικες μπίρες και δροσερή λεμονάδα.
Κανένας δεν έχει πολλή όρεξη να φάει την γαλοπούλα που περίσσεψε, και ποτέ δεν περισσεύει κάτι το οποίο έχει πολλή όρεξη να φάει κανένας, άλλος ή ο ίδιος
8°
