Ένα ραβασάκι σε όλες τις αθηναϊκές γωνίες που ερωτεύτηκα. Call me.
Hot Hot Η γωνία που με έστηναν για τιμωρία οι φίλοι μου όποτε έπαιρνα burger λαχανικών
Μερικές φορές τυχαίνει να ακούσω ένα τραγούδι που λάτρευα στο Λύκειο και η ταχύτητα με την οποία μεταφέρομαι πίσω σε εκείνη την περίεργη εποχή είναι σχεδόν τρομακτική. Αστραπιαία επιστρέφει η μυρωδιά της βανίλιας από το φθηνό άρωμα που φορούσα, η εικόνα του παρατημένου σακιδίου πάνω στο άστρωτο κρεβάτι και το γνωστό αίσθημα άγχους και ζαλάδας, σαν να γράφω διαγώνισμα την επόμενη ώρα. Μία τέτοια χρονοκάψουλα είναι και το Hot Hot, πολύ πιο νόστιμη, που κατευθείαν συνδέεται με ζαλισμένα από το αλκοόλ ανοιξιάτικα βράδια και μία παρέα φοιτητών που τελείωσε το μάθημα πριν πολλές ώρες, όμως είναι ακόμα έξω. Με τουλάχιστον δύο ποτά να ρέουν στις φλέβες του καθένα και ζωηρές συζητήσεις περί ταινιών ή σειρών ή μουσικής ή σεξ ή ρούχων να μην σταματούν με τίποτα, το γκρουπ έφευγε με τεμπέλικο βήμα από το μπαρ και κατέληγε μονίμως στην ουρά για ένα burger, νόστιμο και φτηνό ταυτόχρονα (θαύμα!). Οι περισσότεροι επιστρέφαμε στο σπίτι κατά τη μία τα ξημερώματα, τρώγαμε στα καπάκια και το μαγειρεμένο φαγητό της μαμάς και στέλναμε τα απαραίτητα μηνύματα αγάπης ο ένας στον άλλον. Έφτασες οκ; Και μετά βαθύς ύπνος.
Κολοκοτρώνη 14, Πραξιτέλους 2
Ρίζα Ρίζα Η γωνία με τους δύο πίνακες, το υπερυψωμένο τραπεζάκι και τον καλόγερο. Εκεί που δοκίμασα για πρώτη φορά ζεστό κρασί σε φλιτζανάκι τσαγιού.
Το Κουκάκι σήμερα είναι ίσως η πιο δημοφιλής περιοχή της πόλης, με δεκάδες γοητευτικά μαγαζάκια για κάθε όρεξη και γούστο να ξεφυτρώνουν συνεχώς και να σε περιμένουν. Δεν ήταν όμως πάντα έτσι, και αν είχες μεγαλώσει εκεί, με ύφος λίγο σνομπ, ίσως μέχρι πρόσφατα το θεωρούσες αδειανό, μουντό και γκρίζο. Το Ρίζα Ρίζα ήρθε να αλλάξει αυτήν την άποψη, με την ξύλινη διακόσμηση, τα νόστιμα μεζεδάκια, την ανοιχτή κουζίνα (στην οποία μονίμως ένα ταψί βγάζει φωτιές) και εκείνο το στρογγυλό τραπέζι που κάπως απομονώνεται από τα υπόλοιπα και μπορεί να φιλοξενήσει εσένα και κάποιον με χείλη για φίλημα. Ή ολόκληρη την παρέα σου για επιτραπέζια και κουβέντα.
Chelsea Hotel Η γωνία δίπλα από το μπαρ, κοντά στις ασπρόμαυρες φωτογραφίες. Εκεί που βγάλαμε την λίστα με τα καλύτερα τραγούδια των Queen.
Όσες φορές και αν περάσεις από το Παγκράτι μέσα στην ίδια βραδιά, το Chelsea θα είναι μονίμως ασφυκτικά γεμάτο με κόσμο. Για απογευματινό καφε; Γεμάτο. Για πρώτη στάση πριν τους μεζέδες; Γεμάτο. Για αφτεράδικο μετά τα κοκτέιλ; ΠΟΛΥ ΓΕΜΑΤΟ. Δεν υπήρχε λοιπόν ούτε η παραμικρή ελπίδα πως θα καταφέρναμε να διασχίσουμε την λαοθάλασσα και να διαβούμε στο εσωτερικό εκείνο το Σαββατόβραδο, όμως η αυτοπεποίθηση τεσσάρων κοριτσιών με άριστο μακιγιάζ και πολύ ρακόμελο στο σύστημά τους είναι πολύ μεγαλύτερη από ότι πιστεύει ο μέσος αναγνώστης. Και ναι, το πετύχαμε. Μία βραδιά που ξεκίνησε από χειμωνιάτικη κατάθλιψη και «δεν έχω όρεξη για έξω» εξελίχθηκε σε head banging στον κινηματογράφο βλέποντας το Bohemian Rhapsody, έπειτα σε μπουρεκάκια και σφηνάκια από τον Σκουφιά και τελευταία στάση στο Chelsea που επιτέλους μας χώρεσε.
Cafe Valparaiso Society Η γωνία στο βάθος, απέναντι από την φωσφορίζουσα υδρόγειο σφαίρα. Εκεί που παραλίγο να σπάσω την μύτη και το χέρι μου το ίδιο βράδυ, από τον πολύ χορό.
«Είναι το Central Perk μας». Αυτή είναι και η πιο κατάλληλη περιγραφή για το λιλιπούτειο μαγαζάκι στον πεζόδρομο της Γεωργίου Ολυμπίου, που τελικά καταφέρνει να χωρέσει αμέτρητα χαλαρά απογεύματα μετά το μάθημα swing, αυτοσχέδια πάρτι, Δευτέρες που μοιάζουν με Σάββατα, κοκτέιλ τα μεσημέρια και ζεστό τσάι τα μεσάνυχτα, τραγούδια που ο DJ σε αφήνει να βάλεις μόνος σου -ενώ εκείνος πίνει ουίσκι-, και φιλίες που ανασχηματίζονται διαρκώς, ανάλογα με τα ωράρια και τα τμήματα στα οποία ανήκει ο καθένας. Θα βρεις κάποιον γνωστό σου ό,τι ώρα και αν ανοίξεις την πόρτα. Και αν δεν βρεις, θα κάνεις παρέα με όσους σερβίρουν ποτά πίσω από την μπάρα.
Γεωργίου Ολυμπίου 7, Κουκάκι
Estrella Η γωνία με την κούνια, στην οποία δεν κάθομαι ποτέ γιατί ζαλίζομαι. Βγάζω όμως φωτογραφία τις φίλες μου, από απέναντι
Μυρίζει γλυκό με το που κάνεις το πρώτο βήμα στο εσωτερικό του μαγαζιού και αμέσως σου ανοίγει η όρεξη. Το μενού με τα αλμυρά είναι καλοδουλεμένο αλλά, ας μην κοροϊδευόμαστε, είμαι εδώ για τα pancakes. Πρώτη επιλογή και απόλυτος έρωτας τα red velvet με την κρέμα τυριού. Στη συνέχεια αυτά με την σοκολάτα υγείας, την οποία περιχύνουν λιωμένη μπροστά στα γουρλωμένα μάτια σου. Γιαούρτι με φρούτα για κάτι πιο δροσερό. Και ένα τσάι matcha, μπας και ποτέ καταλάβω τι του βρίσκουν. Ζωηρές συζητήσεις γεμάτες πλατιά χαμόγελα (ίσως φταίει η πολλή ζάχαρη), έξω το ανοιξιάτικο κέντρο να σε περιμένει για βόλτα μετά, υπέρτατη απόλαυση -χωρίς τύψεις γιατί έτσι μόνο μπορείς να φας κάτι τόσο νόστιμο. Οι θερμίδες χαλάλι. Έτσι κι αλλιώς μετά θα περπατήσουμε.
Ρόμβης 24Α, Αθήνα
Γιουμπάμπα Η γωνία κάτω από τον καθρέφτη, που κάνει το μαγαζί να φαίνεται τρεις φορές μεγαλύτερο από ότι είναι.
Είναι όμορφο να ανακαλύπτεις καινούργια μέρη στην γειτονιά σου, κυρίως αν αυτά μοιάζουν με γαλλικό μπιστρό, επηρεασμένο από ιαπωνικό κινηματογράφο. Είναι όμορφο να περνάς τις βροχερές βραδιές του χειμώνα με νέες παρέες, κυρίως αν σε κερνάνε κρασί. Στο Γιουμπάμπα έχω καταβροχθίσει μία από τις πιο νόστιμες πίτσες της ζωής μου, έχω επιστρέψει για τσάι και συμπάθεια, έχω ζεστάνει την καρδιά μου μετά από μία απίστευτα κρύα νύχτα (για την οποία ήμουν ακατάλληλα ντυμένη, το παραδέχομαι) και έχω ονειρευτεί μελλοντικά ταξίδια στην Βουδαπέστη ενώ η ατμόσφαιρα μυρίζει ρακή, μέλι και τηγανιτό μεζέ.
Γεωργίου Ολυμπίου 2, Κουκάκι
Santa Pasta Η γωνία στο τέλος της σκάλας. Εκεί που ανέβηκε ο τζαζίστας παίζοντας σαξόφωνο και μας έκανε καντάδα.
Πειραιάς. Ποτέ και για κανέναν λόγο, εκτός και αν έχω να προλάβω καράβι. Ως περιοχή την έχω στο μυαλό μου σαν έναν ατέλειωτο δρόμο προς το λιμάνι, γεμάτο αμάξια που κορνάρουν ασταμάτητα, παραγεμισμένα πορτ μπαγκάζ και νεύρα στην τσίτα. Το ότι έχει μαγαζιά και μάλιστα ωραία, με ζωντανή μουσική και ιταλικό φαγητό ήταν σπουδαία και τρομερή ανακάλυψη. Στο Santa Pasta θα φας ωραία, θα ακούσεις το Crazy In Love σε τζαζ εκδοχή, θα χαμογελάσεις στους μουσικούς όσο κάνουν το κομμάτι τους και θα ακουμπήσεις το στιλάτο σου μαύρο καπέλο στο κεφάλι του σαξοφωνίστα. Το πιο κατάλληλο μέρος για γιορτινή επανασύνδεση με τις κολλητές που έχουν επιστρέψει στα πάτρια εδάφη από όλα τα μέρη του κόσμου και έχουν να μοιραστούν ιστορίες. Βεβαίως οι ιστορίες είναι το μόνο που μοιραστήκαμε, διότι κανένας δεν κλέβει μπουκιές από την καρμπονάρα μου έτσι απλά. Όλα κι όλα.
Γρ. Λαμπράκη 144, Πειραιάς
Tall’s Toy Η γωνία δίπλα στην εξώπορτα, λίγο πριν την ανοίξουμε για να χορέψουμε Britney στον δρόμο.
Συνήθως οι πιο όμορφες βραδιές προκύπτουν αναπάντεχα και σε μέρη που δεν είχες προγραμματίσει να επισκεφτείς. Ξεκινούν με φράσεις όπως «πάμε για ένα γρήγορο ποτό» και τελειώνουν στις εφτά το πρωί, με εσένα να κοιμάσαι στο πίσω κάθισμα του ταξί όσο οι υπόλοιποι αναρωτιούνται τι θα φάνε τέτοια ώρα. Είναι γεμάτες χαμόγελα και κόκκινα μάγουλα (ας ισχυριστούμε εξαιτίας του αλκοόλ), μουσική που ο DJ παίζει αποκλειστικά για να ευχαριστήσει την παρέα, άσκοπες συζητήσεις που κάνεις απλά επειδή θέλεις να συνεχίσεις τον διάλογο. Το Tall’s Toy είναι ιδανικό για να φιλοξενήσει τέτοιες βραδιές. Με τα pop πόστερ και τα μεγάλα παράθυρα που βλέπουν δρόμο, τον καθρέφτη πίσω από το μπαρ, τα νόστιμα ποτά και το bohemian ύφος. Θα το βρεις γεμάτο κόσμο και σιγά-σιγά θα γνωριστείς με όλους, εν μέρει λόγω καλής διάθεσης αλλά κυρίως λόγω στριμώγματος.
Και μετά οι μήνες θα περάσουν και θα αισθάνεσαι ένα περίεργο σφίξιμο κάθε φορά που περνάς από την Καρύτση. Το ξέρεις πως το μαγαζί είναι εκεί και σε περιμένει για δεύτερη επίσκεψη. Δεν θα είναι όμως ποτέ τόσο ωραία όσο η πρώτη, επομένως απλώς το προσπερνάς και πηγαίνεις στο σπίτι σου.
Καρύτση 10, Αθήνα 105 61
Upper H γωνία με το μεγάλο στρογγυλό τραπέζι, κάτω από την τοιχογραφία με τα λουλούδια
Τα ήσυχα μέρη με την vintage διακόσμηση και τον μεγάλο κατάλογο σε τσάγια μπορούν να μετατραπούν σε «κολλητοφωλιές». Κυρίως τους πιο κρύους μήνες, που το έξω δεν είναι τόσο φιλόξενο και αναζητάς κάτι όμορφο για να προστατευτείς από το κρύο. Στο Upper νιώθεις άνετα και χουχουλιάρικα, σου δημιουργεί την διάθεση να αναλύσεις την εβδομάδα που πέρασε μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια και να οργανώσεις τις επόμενες βόλτες, με τις ίδιες φίλες που βρίσκονται απέναντί σου. Επίσης μπορείς να βγάλεις όσες φωτογραφίες επιθυμείς στους βελούδινους καναπέδες, μέχρι να υπάρχει ένα ικανοποιητικό stock για το instagram.
Όθωνος 10, Αθήνα
Loser Δύο γωνίες εδώ. Η μία στο βάθος, δίπλα από την σκάλα. Για ήρεμες δευτεριάτικες συζητήσεις. Η άλλη κάτω από τις λευκές μαϊμούδες για γιορτινά πάρτι και παρέες που μεγαλώνουν συνέχεια.
Αν η φράση «όλοι οι καλοί χωράνε» ήταν μπαρ, θα ήταν το Loser. Με την φιλόξενη αύρα και τις ποπ αποχρώσεις στα πάντα, από τα ονόματα των ποτών μέχρι την μουσική και την διακόσμηση. Έχει στεγάσει τις πιο ήπιες και οικείες βραδιές του έτους και τα πιο ξέφρενα πάρτι ταυτόχρονα. Εδώ πρωταγωνιστής δεν είναι ο μπάρμαν και τα ευφάνταστα κοκτέιλ που έχει να σου πουλήσει (μαζί με το γνωστό και τελείως αχρείαστο τουπέ) αλλά ο θαμώνας και η ωραία του διάθεση. Θα αλλάξεις την πορεία Δουλειά-Σπίτι τις καθημερινές για μία παράκαμψη που τελικά θα διαρκέσει ώρες, και τα Σαββατοκύριακα το σημείο θα μετατραπεί σε ξαφνικό hot spot, με εσένα να αναρωτιέσαι πώς στο καλό χωράνε τόσα άτομα σε τόσα τετραγωνικά. Τζαζ, ροκ εν ρολ και soundtrack από θρυλικές ταινίες χαρίζουν το μουσικό background, το tempo γίνεται πιο αργό όσο η βραδιά κυλάει και τα blues δίνουν την τέλεια αφορμή για flirty συζητήσεις και ψιθυριστά «λες να τον πάρω να χορέψουμε;»
Την πρώτη φορά να παραγγείλεις ένα Bòrne Toulouse ( με Beefeater Gin London, τζίντζερ, κανέλα και μοσχολέμονο). Την δεύτερη ένα Old Fashioned. Την τρίτη να ρωτήσεις την συμβουλή των ειδικών. Την τέταρτη θα έχεις καινούριο αγαπημένο ποτό και ένα μόνιμο στέκι.
«Θυμάμαι τον εαυτό μου πιτσιρικά να πίνω καφέ φίλτρου, όταν τον πρωτογνώρισα στην Ελλάδα τη δεκαετία του ʼ60. Αγαπούσα και τον ελληνικό, αλλά όσο να πεις, το ξενόφερτο και το νέο είχε τη χάρη του»
Η μυρωδιά των φρεσκοαλεσμένων κόκκων, η πλούσια γεύση τους και η μοναδική τους δυνατότητα να εμπλουτίζουν γλυκά και επιδόρπια, καθιστούν τον καφέ αναπόσπαστο κομμάτι της γαστρονομίας και ιδιαίτερα της ζαχαροπλαστικής
Aναρωτηθήκατε ποτέ απο πού προήλθε ο καφές, απο που ξεκίνησε αυτό το μικρό φρούτο καφεόδεντρου; Ετοιμαστείτε για ένα ταξίδι στον χρόνο και τις ηπείρους.
12°
