Guillaume Gomez, ο σεφ του Μακρόν

Το 2004 έγινε ο πιο νέος μάγειρας που βραβεύτηκε στον τομέα του στον διαγωνισμό «Καλύτερος Εργαζόμενος της Γαλλίας» (MOF). Πρόκειται για έναν εθνικό διαγωνισμό ανάμεσα σε επαγγελματίες ανά κλάδο που διοργανώνεται στη χώρα κάθε τρία με τέσσερα χρόνια και έχει ιδιαίτερη σημασία. Το βραβείο μάλιστα αναγνωρίζεται και ως επίσημο πτυχίο από το υπουργείο Εργασίας. Όταν έλαβε το βραβείο αυτό, ο Gomez ήταν μόλις 25 ετών και όλα έδειχναν ότι το αστέρι του θα λάμψει σύντομα πολύ περισσότερο.

Ο Guillaume Gomez εργάζεται στο Προεδρικό Μέγαρο, το λεγόμενο «Ελιζέ», στην υπηρεσία του προέδρου της Δημοκρατίας από το 1997. Βρέθηκε εκεί αρκετά τυχαία, αφού τον πρότεινε ο Jacques Le Divellec, αγαπημένος σεφ του Mitterrand, στο εστιατόριο του οποίου ο πρώην πρόεδρος έτρωγε σχεδόν κάθε μεσημέρι.

Την εποχή εκείνη ο Gomez δούλευε μαζί με τον Le Divellec και θεωρούνταν «προστατευόμενός του». Μάλιστα, όταν τον επέλεξαν η πρόταση που του έκαναν ήταν διπλή. Μπορούσε να διαλέξει αν θέλει να εργαστεί στο Ματινιόν ή στο Ελιζέ, δηλαδή στην κατοικία του πρωθυπουργού ή του προέδρου. Χωρίς δεύτερη σκέψη, αποφάσισε να σερβίρει τον τότε πρόεδρο Jacques Chirac.

Τη θέση του Chirac πήρε ο Sarkozy και μετά ο Hollande, για να φτάσουμε το 2017 στον Macron... Οι πρόεδροι αλλάζουν, αλλά ο Gomez παραμένει στη θέση του. Το 2013 έγινε μάλιστα επικεφαλής, σεφ δηλαδή της κουζίνας του Προεδρικού Μεγάρου, παίρνοντας τη θέση του Bernard Vaussion που έφυγε μετά από 40 χρόνια αφήνοντας πίσω του μία μυθική σχεδόν ιστορία.

Από το φουά γκρα στο τοστ

Κάθε χρόνο, υπολογίζεται ότι μαγειρεύονται και σερβίρονται περίπου 95.000 πιάτα. Όλη η ομάδα που δουλεύει στην κουζίνα αποτελείται από 28 άτομα. Και όπως δηλώνει ο ίδιος ο σεφ, δεν ετοιμάζουν μόνο επίσημα δείπνα και gala αλλά και σάντουιτς, τοστάκια και άλλα σνακ. Οτιδήποτε δηλαδή τραβάει η όρεξη του προέδρου, της ομάδας του ή και των καλεσμένων του. Και η όρεξη δεν γνωρίζει ούτε από κανόνες, ούτε από πρωτόκολλα.

Και τα επίσημα γεύματα, όμως, δεν είναι πια όπως ήταν. Με τα χρόνια, τα μενού έχουν εξελιχθεί και απλοποιηθεί και ο ίδιος ο Gomez επιδιώκει, όπως υποστηρίζει, μία «σχετική χαλαρότητα» σε σχέση με την αυστηρότητα του παρελθόντος.

Και του βουνού και του Παρισιού

Ο 40άρης, σήμερα, σεφ τον προηγούμενο Δεκέμβριο αποφάσισε να κυνηγήσει την περιπέτεια. Τα άφησε όλα πίσω, γέμισε το σακίδιο και έφυγε για τρεις μέρες για αγώνα trecking στο Περού με μία ΜΚΟ που χρηματοδοτεί παιδιά σε φτωχές χώρες. Και μάλιστα παρόλο που δεν ήταν και ο πιο προπονημένος, βγήκε 293ος από τους συνολικά 350 δρομείς. Για κάποιον που ασχολείσαι αποκλειστικά με τη μαγειρική, δεν το λες και άσχημα. Ο ίδιος το γνωρίζει και παραδέχεται ότι είναι καλοφαγάς, δηλώνοντας μάλιστα ότι μισεί να τρέχει με τα 115 κιλά του!

Φαν του Τwitter

Αν και λόγω της δουλειάς του δεν περνάει πολλές ώρες στον υπολογιστή, ωστόσο δηλώνει φανατικός των social media και μάλιστα πολύ ενεργός. Στον λογαριασμό του στο Twitter, τον ακολουθούν πάνω από 220.000 χρήστες. Αλλά και ο ίδιος δεν τους αφήνει ανικανοποίητους, αφού όλο ψάχνει ευκαιρία να ανεβάσει ένα νέο μήνυμα, έχοντας ήδη ξεπεράσει τα 20.000 tweets.

Αγαπημένο του haschtag; Το #ilovemyjob. «Αυτό που θέλω είναι να δείξω στον κόσμο πώς είχα την ευκαιρία να εξελιχθώ, να συναντήσω μεγάλους σεφ, βασιλιάδες και προέδρους, αλλά υπάρχει δίπλα σε όλα αυτά πάντα η δουλειά: να ξυπνάς νωρίς και να κοιμάσαι αργά, να κόβεσαι, να καίγεσαι, να βρωμάς ψάρι και να δουλεύεις όταν η παρέα σου βγαίνει βόλτα», εξηγεί ο Gomez.

Ένα βιβλίο μαγειρικής 3 κιλών

Το βιβλίο του με τίτλο «Cuisine, leçons en pas à pas», που κυκλοφόρησε το 2017, ζυγίζει σχεδόν 3 κιλά και περιέχει 500 σελίδες. Μέσα σε αυτές, όμως, υπάρχουν και περίπου 4.000 φωτογραφίες που κάνουν τις συνταγές και πιο γοητευτικές και λαχταριστές, αλλά και πιο εύκολες για τους τολμηρούς που τις δοκιμάζουν.

Το βιβλίο του Gomez ψηφίστηκε ως «Καλύτερο βιβλίο μαγειρικής του κόσμου» από τα Gourmand World Cookbook Awards και έχει ήδη μεταφραστεί σε αρκετές γλώσσες. «Η μαγειρική πρέπει να υπάρχει εκεί που δεν υπάρχουν σεφ. Πρέπει ο κόσμος να τολμήσει, να αφήσει τη φαντασία του ελεύθερη. Η αμφιβολία είναι αυτή που οδηγεί στην τελειότητα και τελικά στην επιτυχία!», έχει δηλώσει σχετικά.