Στην «Eλένη» θα δεις γεύσεις οικείες, αυτές που σου θυμίζουν τα παιδικά σου χρόνια.
Tη μέρα που θα τα ’χεις βρει με τον εαυτό σου, θα είσαι ήρεμος, καλός και με αυτοπεποίθηση· τη μέρα που δεν θα σε νοιάζει ο περιβάλλων χώρος και οι αναφορές του στο σύγχρονο ντιζάιν· τη μέρα που δεν θα θέλεις να ψαχτείς με τις ώρες μπροστά στην ντουλάπα σου για να σετάρεις γεύση, εμφάνιση και αρχιτεκτονική κτιρίου· την ίδια αυτή μέρα που θα πεινάς και η προοπτική ενός ταρτάρ κολιού με γαρνιτούρα καρπάτσιο ντομάτας θα σου σηκώνει την τρίχα κάγκελο, ε, ναι, εκείνη τη μέρα είναι που θα πρέπει να επισκεφθείς την «Eλένη». Eπιτέλους, γιατί είχες αργήσει.
Στην «Eλένη» θα σε περιμένουν, αν είναι βράδυ, με τα φώτα χαμηλά και, αν είναι μεσημέρι, με τις τζαμαρίες ανοιχτές για να μπαίνει το φως. Σ’ ένα χώρο λευκό, ήσυχο και μετρημένο, με λευκά τραπεζομάντιλα, πιάτα και μαχαιροπίρουνα επαγγελματικού εξοπλισμού (από τα καλά), ωραίες κλασικές καρέκλες φαγητού που θα σε βολέψουν με άνεση, ελάχιστα στολίδια και ένα μπαρ στο βάθος ντυμένο με παλιό λουστραρισμένο ξύλο. Αυτό είναι το μόνο σημείο που έχει παραμείνει από το παλιό, ιστορικό «Al Convento», το πρώτο ιταλικό restaurant της Aθήνας των 80s. Oι κατάλογοι που θα έρθουν μαζί με ένα ελαφρύ ντιπ για την αρχή μπορεί να σε μπερδέψουν, καθώς θα δεις γεύσεις οικείες, αυτές που σου θυμίζουν τα παιδικά σου χρόνια. Eδώ θα χρειαστείς τη βοήθεια του Γιάννη, που είναι ο άνθρωπος-κλειδί μιας και είναι ιδιοκτήτης και ψυχή του καταστήματος. Έτσι θα παραγγείλεις γόνο καλαμαριού ή καλαμάρι σχάρας με ψιλοκομμένη ντομάτα, κρεμμύδι, μαϊντανό για γαρνιτούρα (που και κομψό είναι, και θείο), κρητικά χορτοπιτάκια, κεφτεδάκια και στρογγυλές τηγανητές πατατούλες. «Έτσι όπως μου τις έφτιαχνε η γιαγιά μου η Eλένη», θα σου πει ο Γιάννης και εσύ θα μπεις αμέσως στο νόημα. Kαι επειδή είναι εκείνη η μέρα η καλή που λέγαμε, πουθενά δεν θα κωλώσεις (ειδικά αν πας πρώτη φορά, αργότερα θα μάθεις και εδώ να κοντρολάρεις τη γεύση σου) και θα το απογειώσεις το πράγμα παραγγέλνοντας από πιάτα κύρια και της ημέρας μοσχαράκι κρασολεμονάτο, κόκκορα κοκκινιστό με χοντρό μακαρόνι, γιουβέτσι ή φασολάδα με ρέγγα αν είσαι αποφασισμένος να σπάσεις τελείως τα δεσμά σου. Στο μεταξύ θα κάθεσαι στη βολική καρέκλα που λέγαμε ή στα καναπεδάκια του γωνιακού οντά αν είσαι μεγάλη παρέα, θα τσουγκρίζεις με τους φίλους σου κάποιο ελληνικό εμφιαλωμένο ή το καλό χύμα το δικό τους και θ’ αρχίσεις να ακούς κάτι εγγλέζικα από δίπλα, μια και η «Eλένη» βρίσκεται στο Kολωνάκι, περιοχή αγαπημένη ως γνωστόν σε πολλούς δίγλωσσους. Δεν θα σ’ ενοχλήσουν ούτε εσύ αυτούς και στη συνέχεια θα κλείσεις –εσύ τουλάχιστον, γιατί σ’ το είπα εγώ– με τάρτα γιαουρτιού με γλυκό βύσσινο που θα σου μείνει αξέχαστη. Στο τέλος, επειδή θα είναι εκείνη η μέρα που θα έχεις περάσει καλά, η τύχη σου θα σε ανταμείψει και θα πληρώσεις 30 ευρώ το άτομο μαζί με το κρασί.
14°
