Είσαι λοιπόν ένα απόγευμα στο σπίτι σου, η ώρα δεν έχει ακόμα πάει έξι, προσπαθείς να αγνοήσεις τη μικρή φωνή που σου λέει ξανά και ξανά πως το σύστημά σου χρειάζεται κάτι γλυκό για να λειτουργήσει και τελικά υποκύπτεις στις ορέξεις σου και ξεκινάς να ψαχουλεύεις τα συρτάρια και τα ντουλάπια.
Τι όμως θα φτιάξεις; Σίγουρα κάτι νόστιμο. Εμφανίσιμο κατά προτίμηση (για να χορτάσει και το μάτι). Που να περισσέψει και για αύριο γιατί οι λιγούρες μονίμως επιστρέφουν.
Σε περίπτωση που έχεις στερέψει από ιδέες, εμείς είμαστε εδώ!
Ρωτήσαμε 10 Έλληνες food bloggers να μοιραστούν μαζί μας την απόλυτα αγαπημένη τους συνταγή για γλυκό και παρακάτω θα βρεις τι ακριβώς έχουν να προτείνουν.
Καλή όρεξη!
Όλα μου τα καλοκαίρια, ένα μωσαϊκό. Στην κάψα της Αθήνας, με την κατάψυξη ανοιχτή να τρώω μέσα από τη φόρμα σχεδόν ηδονικά. Στην αυλή του σπιτιού μας στη Νάξο, να παίζω κυνηγητό με τα κατάξανθα γειτονάκια από τη Σουηδία, με ένα κομμάτι μωσαϊκό στο χέρι και το πρόσωπο μου πασαλειμμένο σοκολάτες.
Όλα μας τα καλοκαίρια, ένα μωσαϊκο. Στις βίζιτες στις φίλες της γιαγιάς, ένα ποτήρι με παγωμένο νερό και ένα στρογγυλό κομμάτι μωσαϊκό τυλιγμένο το μισό με ένα αλουμινόχαρτο τέλεια κομμένο για να μην λερώνεις τα χέρια σου. Στις ταβέρνες δίπλα στην πιατέλα με το παγωμένο καρπούζι, τόσα κομματάκια μωσαϊκο και τόσα πιρουνάκια όσοι οι άνθρωποι γύρω από το τραπέζι.
Ένα μοντέρνο μωσαϊκό με τραγανά αμύγδαλα και αφράτα λουκουμαδάκια με μαστίχα Χίου, θα γίνει ανάμνηση των ενήλικων καλοκαιριών μας. Αυτών των καλοκαιριών που προσπαθούμε απεγνωσμένα να νιώσουμε πάλι παιδιά.
2. Πανακότα με γιαούρτι χωρίς ζάχαρη
Από την Mamatsita
Η πανακότα, είναι αγαπημένο μου γλυκό καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου. Με τις ζέστες όμως του καλοκαιριού γίνεται ακόμα πιο αγαπημένο! Η πανακότα με γιαούρτι και δίχως ζάχαρη είναι η νούμερο ένα επιλογή μου. Η δροσιά της, η ανάλαφρη γεύση της κι η νοστιμιά της ταιριάζει με όποια φρέσκα φρούτα κι αν επιλέξεις να τη γαρνίρεις. Πρόσθεσε και λίγο μέλι και θα έχεις έτοιμο ένα γλυκό που τρώγεται κι ως πρωινό.
Ο λόγος που την προτείνω είναι γιατί το συγκεκριμένο γλυκάκι ενώ δεν περιέχει ζάχαρη, βούτυρο και λευκό αλεύρι δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από την κλασσική έκδοση της Παριζιάνικης lemon pie! Το μυστικό κρύβεται στο πολτοποιημένο μήλο που χάρη στην περιεκτικότητα του σε πηκτίνη προσφέρει στην κρέμα υπέροχη υφή, στη λουίζα που ενισχύει το λεμονένιο άρωμα χωρίς όμως να αφήνει υπερβολικά όξινη γεύση και τέλος στον ελάχιστο κουρκουμά που μας δίνει ένα λαμπερό λαχταριστό κίτρινο χρώμα. Όλα τα υλικά συνεργάζονται και το αποτέλεσμα είναι απολαυστικό.
Όταν σκέφτομαι το φθινόπωρο, πάντα μου έρχεται στο μυαλό ο πρώτος ζεστός καφές και ένα βουτυρένιο μυρωδάτο ζεστό κέικ συνοδεία με μαρμελάδα ή γλυκό του κουταλιού από καλοκαιρινά φρούτα σαν ανάμνηση. Σου «παραδίδω» λοιπόν την αγαπημένη μου συνταγή για κέικ βουτύρου-πορτοκαλιού με παρέα γλυκό του κουταλιού βύσσινο!
ΣΥΝΤΑΓΗ
Υλικά
· 3 αυγά
· 180 γρ. Βούτυρο σε θερμοκρασία δωματίου
· 230 γρ. Ζάχαρη
· 250 γρ. Αλεύρι για όλες τις χρήσεις
· 1 1/1 κ.γ. Baking powder
· λίγο αλάτι
· 1/2 κ.γ. εσάνς βανίλιας
· ξύσμα από 1 βιολογικό, ακέρωτο, κατά προτίμηση, πορτοκάλι
· 1/4 κούπας φρέσκος χυμός πορτοκάλι
Για το σερβίρισμα
Ζεστός καφές της προτίμησης μας
Γλυκό του κουταλιού βύσσινο
Εκτέλεση
Κοσκινίζουμε το αλεύρι κ το baking powder. Χτυπάμε σε δυνατή ταχύτητα το βούτυρο με τη ζάχαρη να αφρατέψουν. Προσθέτουμε ένα ένα τα αυγά. Συνεχίζουμε με το αλάτι και το μισό αλεύρι-baking powder. Έπειτα το χυμό, το ξύσμα πορτοκάλι, τη βανίλια τέλος το υπόλοιπο αλεύρι-baking powder. Βουτυρώνουμε και αλευρώνουμε μια φόρμα κέικ και ψήνουμε για 45’-55’ στους 180 βαθμούς Κελσίου!
Συνοδεύουμε εξαιρετικά με καφέ ζεστό και γλυκό του κουταλιού βύσσινο!
Φτιάχνω pancakes συχνά για φίλους και την οικογένεια μου καθώς είναι το αγαπημένο μου κυριακάτικο πρωινό. Τα έχω δοκιμάσει σε όλες τις εκδοχές τους και τώρα που τα φτιάχνω μαζί με την κόρη μου συνδυάζω δύο γλυκές της αδυναμίες, την καραμέλα γάλακτος με τη θρεπτική μπανάνα που λατρεύει!
Η μαγεία της ωμοφαγίας με έχει κερδίσει εδώ και 2 χρόνια και κάθε φορά εκπλήσσομαι με το τι γλυκό ή φαγητό μπορεί να δημιουργήσει κανείς χωρίς φούρνο. Τα ωφέλη της δικαιωματικά ξεπερνούν κάθε ανησυχία για υδατάνθρακες, αφού είναι γλυκιά από τα φρούτα, μεστή από το αβοκάντο και δροσερή από το lime. Μοναδική, δροσερή, φρέσκια επιλογή αλλά κυρίως θρεπτική!
Μου αρέσει να δημιουργώ συνταγές με τα εποχικά φρούτα. Τα νεκταρίνια , τώρα που είναι ακόμα καλοκαίρι, όταν είναι βιολογικά και σωστά ωριμασμένα είναι γευστικά απίστευτα! Αγοράζω νεκταρίνια καθημερινά και τα χρησιμοποιώ σε κέικ και τάρτες , διακοσμώ το γιαούρτι στα πρωινά που ετοιμάζω για την οικογένειά μου και τους πελάτες μου. Η συνταγή που προτείνω είναι ο κρυμμένος άσσος στο μανίκι μου όταν οι καλεσμένοι είναι πολλοί και ο χρόνος προετοιμασίας ενός γλυκού μικρός. Είμαι σίγουρη οτι θα σας ενθουσιάσει και θα σας λύσει τα χέρια.
Αγαπώ τις κολοκύθες γιατί είναι παραμυθένιες και...μαγικές, αφού μεταμορφώνονται σε τόσα πολλά διαφορετικά γλυκά και αλμυρά πιατα. Ενίοτε, ως γνωστον, και σε άμαξες. Αυτή η συνταγη ειναι κλασική και δεν τη βαριέμαι ποτε.
ΣΥΝΤΑΓΗ:
1, ½ ώρα
για ταψί 40 εκ. Χ 35 εκ.
1,1/2 κιλό ψίχα κολοκύθας (τριμμένη και στυμμένη πολύ καλά)
1 πακέτο φύλλο κρούστας
½ φλιτζάνι ζάχαρη καστανή
1-2 κουταλιές σούπας μέλι
1 φλιτζάνι τσαγιού σταφίδες μαύρες ή ξανθές
1 φλιτζάνι τσαγιού καρυδόψιχα (χοντροκομμένη)
2 κουταλιές σούπας καβουρδισμένο σουσάμι
3 κουταλιές σούπας σιμιγδάλι ψιλό
ξύσμα 1 λεμονιού
1 κουταλιά σούπας κανέλα
λίγο μοσχοκάρυδο
λίγο γαρύφαλλο
έξτρα παρθένο ελαιόλαδο
άχνη ζάχαρη και κανέλα για το σερβίρισμα
Βάζουμε την ψίχα της κολοκύθας σε μεγάλο μπολ και προσθέτουμε όλα τα υπόλοιπα υλικά της γέμισης. Ανακατεύουμε καλά. Απλώνουμε 3 φύλλα στα ταψί λαδώνοντας τα ένα ένα καλά. Απλώνουμε το 1/3 της γέμισης και σκεπάζουμε με άλλα 2 φύλλα, λαδωμένα επίσης πολύ καλά. Επαναλαμβάνουμε, κρατώντας 3 φύλλα για το τέλος. Χαράζουμε την πίτα με κοφτερό μαχαίρι σε κομμάτια, προσέχοντας να μην φτάσουμε στον πάτο του ταψιού. Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο, στους 180 βαθμούς, για 50 – 55 λετπά, μέχρι να ροδίσει ομοιόμορφα η επιφάνεια της πίτας.
Αφήνουμε την πίτα να κρυώσει λίγο την κόβουμε σε μερίδες, πασπαλίζουμε με κανελοζάχαρη και σερβίρουμε. Είναι πολύ νόστιμη όταν είναι χλιαρή.
Tip
Για μεγαλύτερη ευκολία κόβουμε την κολοκύθα σε φέτες, την βάζουμε σε λαμαρίνα στρωμένη με αντικολλητικό χαρτί και την ψήνουμε στους 180 βαθμούς για 30 λεπτά περίπου. Στη συνέχεια, αφαιρούμε εύκολα τη φλούδα και λιώνουμε με πιρούνι την ψίχα.
Εαν έπρεπε να διαλέξουμε την αγαπημένη συνταγή όλων των εποχών αυτή θα ήταν το Cheesecake με γεύση Toblerone και καραμελωμένα αμύγδαλα. Είναι ένα πολύ εύκολο γλυκό, που δε χρειάζεται καμιά ιδιαίτερη τεχνική, είναι γλυκό όσο πρέπει και μπορεί να διακοσμηθεί με όποιο τρόπο επιθυμείς. Εκτός από καραμελωμένα αμύγδαλα μπορείς να το διακοσμήσεις με αποξηραμένα φρούτα, σταγόνες σοκολάτας, ξηρούς καρπούς της επιλογής σου αλλά και μαρεγκάκια. Το σίγουρο είναι πως θα αρέσει σε όλους, είτε είναι λάτρεις της σοκολάτας είτε όχι! Κάτι τέτοιο συνέβη και στη δική μας περίπτωση! Την έχουμε φτιάξει ήδη τρεις φορές και θα υπάρξει σίγουρα και συνέχεια! Μη χάνεις χρόνο! Δοκίμασέ το!
Αν θα έπρεπε να χαρακτηρίσω ένα γλυκό ως αγαπημένο, θα το επέλεγα με βάση τις αναμνήσεις που μου ξυπνά. Έτσι λοιπόν, χωρίς δεύτερη σκέψη, θα πω ότι το αγαπημένο μου γλυκό είναι το Μωσαϊκό.
Θυμάμαι πάντα τη μητέρα μου, κάθε φορά που είχαμε μια γιορτή ή ένα τραπέζι στο σπίτι, να προσφέρει στους καλεσμένους μας Μωσαϊκό. Τη συνταγή της, δεν την είχε γραμμένη πουθενά, πάντα με το μάτι και δοκιμάζοντάς το, μου έλεγε, το φτιάχνω. Η αγαπημένη μου στιγμή ήταν όταν γέμιζε το μεγάλο μπολ με τα μπισκότα.
Αρχικά τα σπάγαμε μαζί σε μικρότερα κομμάτια και στη συνέχεια καθόμουν υπομονετικά δίπλα της και την παρακολουθούσα με ανυπομονησία να ετοιμάζει τη σοκολάτα, έτοιμη να «ορμήσω» σε αυτήν με το μπισκότο στο χέρι. Με τις αναμνήσεις αυτές, τις γεμάτες αγάπη και όμορφα συναισθήματα σας ετοίμασα, τι άλλο, ένα Μωσαϊκό, λιγάκι όμως διαφορετικό, γεμάτο γεύση και άρωμα από το νησί μου την Κέρκυρα.
Αγαπημένο μου γλυκό ήταν, είναι και θα είναι οτιδήποτε έχει να κάνει με ζύμη για choux. Από την πρώτη φορά που έφαγα σοκολατένια εκλαιράκια στο συνοικιακό ζαχαροπλαστείο της γειτονιάς μου, στο νηπιαγωγείο, και κάτι έκανε μέσα μου κλικ, μέχρι και σήμερα, δεν μπορώ να αντισταθώ σε οποιοδήποτε γλύκισμα είναι φτιαγμένο με τη λαχταριστή, αφράτη pâte à choux. Aπό απλά choux γεμισμένα με κρέμα ζαχαροπλαστικής και πασπαλισμένα με άχνη μέχρι τα πιο περίτεχνα St. Honoré, Religieuse, Paris Brest και φυσικά éclair σε κάθε πιθανή γεύση.
Όσο μου αρέσει να τα τρώω, άλλο τόσο μου αρέσει και να τα φτιάχνω. Όταν λοιπόν είδα την ταινία Grand Budapest Hotel του αγαπημένου μου σκηνοθέτη Wes Anderson και πιο συγκεκριμένα τη σκηνή με το περιβόητο Courtesan au Chocolat -το πυργάκι από choux γεμισμένα με σοκολάτα και γλάσο σε παστέλ αποχρώσεις- το οποίο παίζει κομβικό ρόλο στην εξέλιξη της υπόθεσης, δεν μπορούσα να ησυχάσω μέχρι να τα φτιάξω!
«Θυμάμαι τον εαυτό μου πιτσιρικά να πίνω καφέ φίλτρου, όταν τον πρωτογνώρισα στην Ελλάδα τη δεκαετία του ʼ60. Αγαπούσα και τον ελληνικό, αλλά όσο να πεις, το ξενόφερτο και το νέο είχε τη χάρη του»
Η μυρωδιά των φρεσκοαλεσμένων κόκκων, η πλούσια γεύση τους και η μοναδική τους δυνατότητα να εμπλουτίζουν γλυκά και επιδόρπια, καθιστούν τον καφέ αναπόσπαστο κομμάτι της γαστρονομίας και ιδιαίτερα της ζαχαροπλαστικής
Aναρωτηθήκατε ποτέ απο πού προήλθε ο καφές, απο που ξεκίνησε αυτό το μικρό φρούτο καφεόδεντρου; Ετοιμαστείτε για ένα ταξίδι στον χρόνο και τις ηπείρους.
11°
