Υπάρχει πιο νόστιμο, δροσερό, ζουμερό και χορταστικό φρούτο από το ροδάκινο; Αν η απάντησή σου είναι ναι, τότε μάλλον δεν θα συνεννοηθούμε σαν άτομα γιατί έμπλεξες με την μεγαλύτερη ροδακινοφάν της χώρας. Όχι μόνο μπορώ να τρέφομαι αποκλειστικά με ροδάκινα για όσο διαρκεί η εποχή τους (σε συνδυασμό με παγωτό και μακαρόνια προφανώς) αλλά τα αγαπάω τόσο πολύ που μικρότερη είχα το παρατσούκλι «ροδάκινο» εξαιτίας της εμμονής μου και της ολοστρόγγυλης φάτσας μου που θύμιζε σε σχήμα το φρούτο. Από τα πιο αστεία στιγμιότυπα της βρεφικής μου ηλικίας είναι εγώ να καταβροχθίζω ένα γινωμένο ροδάκινο με τόση λαχτάρα που όχι μόνο είχα γίνει η ίδια μούργος, αλλά είχα δημιουργήσει και μία μικρή λιμνούλα ζουμιών γύρω μου από την οποία δεν μπορούσα να ξεφύγω γιατί γλιστρούσα και έτσι προσγειωνόμουν ξανά και ξανά με γδούπο πάνω στην πάνα μου.
Ροδάκινα. Παντοτινή αγάπη.
Αναζητώντας συνταγές στο διαδίκτυο που μπορούν να μετατρέψουν αυτήν μου την αφοσίωση στο καλύτερο φρούτο του κόσμου σε κάτι ακόμα πιο νόστιμο, βρήκα πολύ ενδιαφέροντα πράγματα τα οποία δεν είναι όλα πίτες.
Ο Άκης Πετρετζίκης (με τον οποίο έχουμε γίνει κολλητοί, δεν ξέρω αν το έχεις πάρει χαμπάρι) έχει μία άκρως ενδιαφέρουσα και γευστική πρόταση, ότι πρέπει για επιδόρπιο μετά από ένα καλοκαιρινό τραπέζι και για το πρωινό της επόμενης ημέρας.
Μιας λοιπόν που αναφερθήκαμε στο πρωινό, τι πιο κλασσικό και διαχρονικό από ψωμί με βούτυρο και μία απίστευτη σπιτική μαρμελάδα; Αν καταφέρεις να παραμείνεις στην μία φέτα θα έχεις μεγαλύτερη αυτοσυγκράτηση από ότι εγώ.
Ένα πιο ανάλαφρο cocktail αλλά εξίσου νόστιμο και ταιριαστό με την εποχή. Και χωρίς πολλές θερμίδες! Αν δεν βρίσκεις φράουλες, μπορείς να τις αντικαταστήσεις με οποιοδήποτε μούρο και να κάνεις το ποτό όσο γλυκό ή άγλυκο επιθυμείς.
Tρέχει λίγο σάλιο και μόνο με το άκουσμα του συγκεκριμένου γλυκού. Ο συνδυασμός του καλύτερου φρούτου του σύμπαντος με το πιο υπέροχο γλυκό του γαλαξία είναι κάτι που δεν μπορώ εύκολα να διαχειριστώ.
«Θυμάμαι τον εαυτό μου πιτσιρικά να πίνω καφέ φίλτρου, όταν τον πρωτογνώρισα στην Ελλάδα τη δεκαετία του ʼ60. Αγαπούσα και τον ελληνικό, αλλά όσο να πεις, το ξενόφερτο και το νέο είχε τη χάρη του»
Η μυρωδιά των φρεσκοαλεσμένων κόκκων, η πλούσια γεύση τους και η μοναδική τους δυνατότητα να εμπλουτίζουν γλυκά και επιδόρπια, καθιστούν τον καφέ αναπόσπαστο κομμάτι της γαστρονομίας και ιδιαίτερα της ζαχαροπλαστικής
Aναρωτηθήκατε ποτέ απο πού προήλθε ο καφές, απο που ξεκίνησε αυτό το μικρό φρούτο καφεόδεντρου; Ετοιμαστείτε για ένα ταξίδι στον χρόνο και τις ηπείρους.
12°
