Το λουκουματζίδικο Στάζει Μέλι είναι ένα από τα πλέον χαρακτηριστικά γαστρονομικά στέκια της Κέρκυρας. Από τις αρχές τις δεκαετίας του 2010 γλυκαίνει ντόπιους και επισκέπτες του νησιού και έχει κάνει την Πλατεία Δημαρχείο να στάζει μέλι. Στο γραφικό καντούνι (σοκάκι) με τα βόλτα (καμάρες) σερβίρονται Κερκυραϊκό πρωινό, παραδοσιακοί με τοπικό μέλι, γεμιστοί αλλά και αλμυροί σε διάφορους συνδυασμούς λουκουμάδες.
Ο ιδιοκτήτης Σπύρος Παϊπέτης, ένα νέο παλικάρι έστησε ένα μαγαζί concept που θα μπορούσε να αποτελέσει ένα μοντέλο διαχείρισης της γαστρονομικής μας παράδοσης. Μεγαλωμένος στην Κέρκυρα με παραστάσεις και μνήμες προσωπικές αλλά και απ’ τον παππού του –στου οποίου το παλιό μαγαζί έχει στεγάσει το στέκι του- γνωρίζει καλά τις ιστορίες της γεύσης της πόλης:
«Στην Κέρκυρα υπάρχει το έθιμο να φτιάχνουμε λουκουμάδες, οι οποίοι προέρχονται από ένα βενετσιάνικο γλύκισμα, που οι ντόπιοι το αποκαλούσαν παλαιότερα τηγανίτες. Το έθιμο αυτό τηρούνταν από τη γιορτή του Αγίου Δημητρίου μέχρι τις 11 του Δεκέμβρη, παραμονή της γιορτής του Αγίου Σπυρίδωνα, πολιούχου του νησιού. Όλες αυτές τις μέρες τα καντούνια πλημμύριζαν από το λαχταριστό άρωμα των φρέσκων λουκουμάδων (τηγανίτες τ’Αγιού )!
»Προς τιμήν του λοιπόν, οι νοικοκυρές φτιάχνανε λουκουμάδες στα φουρνέλα και στις γκαζιέρες και οι πλανόδιοι πωλητές, στις φογέρες και στις φουφούδες. Η παράδοση θέλει τους Κερκυραίους, την παραμονή τ’ Αγίου, να κάνουν το βεγιόνι, την ολονυχτία δηλαδή, στην εκκλησία Του. Για να αντιμετωπιστεί, λοιπόν, η κούραση, η νύστα και η ταλαιπωρία της αγρύπνιας, τρώνε λουκουμάδες στο φως και στη φλόγα από τις αναμμένες φογέρες. Το έθιμο αυτό έχει διατηρηθεί ως τις μέρες μας» μας εξιστορεί ο Σπύρος που δεν στάθηκε μόνο στην παράδοση. Γύρισε όλη την Ελλάδα να δει και να μάθει όλα τα σχετικά του λουκουμά.
Τελικά χρησιμοποιώντας τη βασική δομή του λουκουμά αποφάσισε εκτός της κλασικής συνταγής που τον θέλει με μέλι και αμύγδαλο ή φιστίκι έδωσε στους πελάτες του να φτιάξουν τον λουκουμά της αρεσκείας τους. Έτσι προτείνει μια μεγάλη δυνατότητα συνδυασμών όπου:
η βάση είναι ο λουκουμάς,
η γέμιση (μάλιστα! γεμίζει τον λουκουμά) πραλίνα σοκολάτα, κρέμα βανίλια, κρέμα φράουλα,
«Θυμάμαι τον εαυτό μου πιτσιρικά να πίνω καφέ φίλτρου, όταν τον πρωτογνώρισα στην Ελλάδα τη δεκαετία του ʼ60. Αγαπούσα και τον ελληνικό, αλλά όσο να πεις, το ξενόφερτο και το νέο είχε τη χάρη του»
Η μυρωδιά των φρεσκοαλεσμένων κόκκων, η πλούσια γεύση τους και η μοναδική τους δυνατότητα να εμπλουτίζουν γλυκά και επιδόρπια, καθιστούν τον καφέ αναπόσπαστο κομμάτι της γαστρονομίας και ιδιαίτερα της ζαχαροπλαστικής
Aναρωτηθήκατε ποτέ απο πού προήλθε ο καφές, απο που ξεκίνησε αυτό το μικρό φρούτο καφεόδεντρου; Ετοιμαστείτε για ένα ταξίδι στον χρόνο και τις ηπείρους.
11°
