Στη γειτονιά που ποτέ δεν ησυχάζει, η κινητικότητα είναι πάντα δεδομένη. Καινούρια στέκια ξεφυτρώνουν κάθε λίγο, τα παλιά αλλάζουν όνομα και χρήση, οι μεταγραφές γνωστών σεφ δίνουν και παίρνουν, ένα μήνα να λείψεις από την περιοχή και θα τη βρεις αλλαγμένη.
Αναμφισβήτητα το μεγαλύτερο γεγονός της φετινής χρονιάς είναι η επιστροφή του θρυλικού Rock ’n’ Roll στην ιστορική του έδρα. Ποταμοί κειμένων γράφτηκαν στον τύπο, τα social πήραν φωτιά, η γνωστή πόρτα επί της Λουκιανού απέκτησε και πάλι ουρά «εισερχομένων». Ταυτόχρονα, στην αρχή της χρονιάς μια νέα παρτίδα προστέθηκε στον «στόλο» καταστημάτων του Κολωνακίου καλύπτοντας κάθε όρεξη και γούστο.
Η Ιταλία εκπροσωπήθηκε με το Frankie, που άνοιξε από την ομάδα του Nice n Easy πάνω στη Σκουφά, ποντάροντας στο πολύ όμορφο περιβάλλον του αλλά και στη νόστιμη κουζίνα του που περιλαμβάνει όλα τα ωραία, βιολογικά και νόστιμα πιάτα της γείτονος που τόσο μας αρέσουν. Πιο πέρα πήρε θέση επί της Λουκιανού και το Brunello, μικρό και ζωηρό, με πιατάκια ιταλικής-μεσογειακής νοστιμιάς και πολλά κρασιά σε ποτήρι.
Η ασιατική ήπειρος εμφανίστηκε στο εντυπωσιακής διακόσμησης (σαν παραμυθένιο δάσος) Woo Woo, μαζεύοντας τον κόσμο πάνω από πιάτα πανασιατικής κουζίνας που συνδυάζονται ωραιότατα με κοκτέιλ από εξειδικευμένους και ευφάνταστους bartenders.
Υπακούοντας στην ισχυρή φέτος τάση της... κοψιδοφαγίας, η Φάρμα Μπράλου απεσχίσθη από τον πολυχώρο ελληνικής γεύσης Yoleni’s και έστησε το δικό της αυτόνομο εστιατόριο επί της Μηλιώνη. Στον ίδιο δρόμο η πίτα, η νέα αγαπημένη του street food με χρώμα ελληνικό, απέκτησε δυο μικρά και πολύ νόστιμα στέκια, τη Marie & Antoinette που κατέβηκε από το Ψυχικό και άνοιξε και εδώ μικρό υποκατάστημα, αλλά και την Cocona, αυτή το πάει ένα βήμα πιο... ανατολίτικα και φτιάχνει γκιουζλεμέδες με συνταγές από τις χαμένες πατρίδες. Υπέρκομψο, φτιαγμένο από τους εξπέρ του είδους, αρχιτέκτονες Α. Κούρκουλα και Μ. Κοκκίνου, το Opera Quarta άνοιξε με μεγάλη δύναμη στην οινική του κάβα την οποία υποστηρίζει και με μια κουζίνα μεσογειακή και νόστιμη.
Το Queen Bee ήρθε να βάλει τους δικούς του πόντους στην all day κατηγορία μαγαζιών της περιοχής. Πήρε τη θέση του στην πασαρέλα της Π. Ιωακείμ, φουρνίζει γαλλικά αρτοποιήματα από το πρωί, προσφέρει βιολογικά πρωινά αλλά και burgers, σιγοντάρει με κρασιά αλλά και κοκτέιλς μέχρι το βράδυ.
Το πολύ καλό ινδικό Pink Elephant κατέβηκε από τα βόρεια και απέκτησε δεύτερο και εντυπωσιακό αδερφάκι στην περιοχή μέσα σε ένα πανέμορφο νεοκλασικό που διαμόρφωσε σαν ινδικό παλάτι.
Στο πεδίο του «ποιοτικού» street food επενδύει και το ολοκαίνουργιο Street Deli του Πέτρου Κωστόπουλου, που άνοιξε με εξαιρετικά σάντουιτς, καφέδες, ποτά, φέρνοντας μελτεμάκι σελεμπριτισμού και νότες από παλιότερες εποχές στην Καψάλη. Ο ίδιος, λένε οι πληροφορίες, ετοιμάζεται να ανοίξει και άλλο πόστο γαστρονομικού ενδιαφέροντος λίγο παρακάτω, στη Βαλαωρίτου, εκεί που στεγαζόταν παλιότερα το πασίγνωστο Jimmy’s.
Το Nikkei, που με την εξαιρετική περουβιανογιαπωνέζικη κουζίνα του Θάνου Στασινού και την πολύ ζωηρή του μπάρα έδρεψε δάφνες τα προηγούμενα χρόνια, μεταφέρεται για να ξεκαλοκαιριάσει στη βεράντα του Saint George Lycabettus, όπως έκανε και πέρσι, μάλλον όμως εδώ θα συνεχίσει και τον χειμώνα παραχωρώντας το πόστο της Λεβέντη σε νέο και ωραίο που θα δούμε από του χρόνου.
Το Cinco της Σκουφά, που από πέρσι το έχει πάρει ο Δρακούλης με τα περίφημα κρεατικά, παρότι αναμένεται με μεγάλο ενδιαφέρον αργεί ακόμη και οι πληροφορίες τοποθετούν το άνοιγμα μάλλον από Σεπτέμβρη. Όμως, κρεατοφάγοι φίλοι μου, και επί του πιεστηρίου που λένε, σας έχω την τελευταία και πιο καυτή είδηση: ο 1ος όροφος στο Yoleni’s, που έχει αναλάβει η περίφημη εταιρεία κρεάτων Carnicero, μόλις διαμορφώθηκε σε υπέροχο ναό άφθαστης κρεοφαγίας με όνομα Magna Grecia - Antica Macelleria και με τον πληθωρικό, ανατρεπτικό και μάστορα του είδους σεφ Ηλία Σκουλά να ψήνει στις σχάρες ελληνικά αρνιά, μοσχίδες, χοιρινά ελευθέρας βοσκής, γιαπωνέζικα μοσχάρια, Black Angus απ’ όλο τον κόσμο – έφαγα και μια καρμπονάρα με πανσέτα Σπάρτης που ήταν όλα τα λεφτά!
«Θυμάμαι τον εαυτό μου πιτσιρικά να πίνω καφέ φίλτρου, όταν τον πρωτογνώρισα στην Ελλάδα τη δεκαετία του ʼ60. Αγαπούσα και τον ελληνικό, αλλά όσο να πεις, το ξενόφερτο και το νέο είχε τη χάρη του»
Η μυρωδιά των φρεσκοαλεσμένων κόκκων, η πλούσια γεύση τους και η μοναδική τους δυνατότητα να εμπλουτίζουν γλυκά και επιδόρπια, καθιστούν τον καφέ αναπόσπαστο κομμάτι της γαστρονομίας και ιδιαίτερα της ζαχαροπλαστικής
Aναρωτηθήκατε ποτέ απο πού προήλθε ο καφές, απο που ξεκίνησε αυτό το μικρό φρούτο καφεόδεντρου; Ετοιμαστείτε για ένα ταξίδι στον χρόνο και τις ηπείρους.
12°
