Η οικογενειακή ταβέρνα Τσικάλι λειτουργεί από το 1983 στο Βαθύ της Σίφνου, πάνε τώρα 35 χρόνια. Ήταν μια εποχή που δεν υπήρχε δρόμος στο Βαθύ και οι επισκέπτες του ερχόντουσαν με λάντζες είτε από τις Καμάρες είτε από τον Πλατύ Γιαλό.
Εκείνη την εποχή ο Νίκος Φραζέσκαρος γεννημένος στη Σίφνο αλλά με μακρινή καταγωγή από την Κρήτη, μπαρκαρισμένος 5-6 χρόνια ηλεκτρολόγος στα καράβια του Μάρκου Νομικού, και αφού είχε γυρίσει τον κόσμο, Αργεντίνα, Μεξικό, Κούβα πήρε την απόφαση να στεριώξει στο νησί του. Παρέλαβε ένα μικρό καφενεδάκι, με τηλεφωνείο της εποχής στη μέση της αμμουδιάς χωρίς να ξέρει γρι από μαγειρική και ανάμεσα στις δυο ταβέρνες που βρισκόταν στις δυο άκρες της παραλίας, έφτιαξε ταβέρνα. Φώναξε τον Νικηφόρο έναν μάγειρα φίλο του με γνώσεις και με τη μάνα του στην κουζίνα ξεκίνησε τη νέα του ζωή. Από τότε οι τρεις γενιές της οικογένειας Φραζέσκαρου με αγάπη, μεράκι και πολλή φροντίδα δημιούργησαν τη φήμη της ίσως καλύτερης ταβέρνας της Σίφνου.
Το Τσικάλι είναι κτισμένο πάνω στην αμμουδιά, δυο βήματα από το γραφικό εκκλησάκι των Αγίων Ταξιαρχών. Εδώ, κάτω από την παχιά σκιά των αλμυρικιών και της ξύλινης πέργκολας, μπορεί κανείς να απολαύσει την υπέροχη θέα της γαλήνιας θάλασσας και να γευθεί τις συνταγές την εποχή που αυτό ήταν προσβάσιμο μόνο από τη θάλασσα. Ξέρουν ότι εδώ θα γευτούν το υπέροχο κατσικάκι κατσαρόλας με κρασί σιφνέικο και άνηθο, το ριγανάτο κουνέλι, το γεμιστό χοιρινό φούρνου με τυρί, ντομάτα και πιπεριά και τους παραδοσιακούς ρεβιθοκεφτέδες, τυροκεφτέδες (από ντόπιο τυροβόλι), καπαροσαλάτα, μελιτζανοσαλάτα, ρεβιθάδα ξυλόφουρνου. Οι λάτρεις του ψαριού θα το γευτούν μόνο φρέσκο (όταν είναι διαθέσιμο), θα φάνε ακόμη και τη σάλτσα από τον πεντανόστιμο φρέσκο μπακαλιάρο με σάλτσα λεμονιού στον ταβά. Μεγάλα σουξέ έχουν οι πίτες της κυρά Φλώρας, της γυναίκας του, με το χειροποίητο φύλλο, όπως η σπανακόπιτα –με τυροβόλι- και οι υπέροχες λεμονόπιτες και αμαυγδαλόπιτες της.
Η εμμονή του Νίκου στα αγνά υλικά τον οδήγησε να δημιουργήσει μια φάρμα στις κατάφυτες με θυμάρι, σχοίνα και ελιές πλαγιές του Βαθιού, στην περιοχή Βουνάκι, με τροφοδοσία νερού από την περιοχή Χοχλάκι. Ο κυρ-Νίκος μπορεί να έγινε ταβερνιάρης δεν ξέχασε και την τέχνη του. Ως ηλεκτρολόγος έχει εγκαταστήσει φωτοβολταϊκά και έτσι έχει εξασφαλίσει ενέργεια για τις παγολεκάνες του γάλακτος αλλά και τις μηχανές του αρμεκτηρίου. Όχι παίζουμε. Έτσι με εξασφαλισμένη την ποιότητα των δικών του ζώων, χοιρινών, εριφίων και κουνελιών μπορεί να χρησιμοποιεί στην κουζίνα του ό,τι πιο βιολογικό και αγνό. Περισσότερα.
«Θυμάμαι τον εαυτό μου πιτσιρικά να πίνω καφέ φίλτρου, όταν τον πρωτογνώρισα στην Ελλάδα τη δεκαετία του ʼ60. Αγαπούσα και τον ελληνικό, αλλά όσο να πεις, το ξενόφερτο και το νέο είχε τη χάρη του»
Η μυρωδιά των φρεσκοαλεσμένων κόκκων, η πλούσια γεύση τους και η μοναδική τους δυνατότητα να εμπλουτίζουν γλυκά και επιδόρπια, καθιστούν τον καφέ αναπόσπαστο κομμάτι της γαστρονομίας και ιδιαίτερα της ζαχαροπλαστικής
Aναρωτηθήκατε ποτέ απο πού προήλθε ο καφές, απο που ξεκίνησε αυτό το μικρό φρούτο καφεόδεντρου; Ετοιμαστείτε για ένα ταξίδι στον χρόνο και τις ηπείρους.
7°
