8 παλιακά γλυκά που όλοι αγαπάμε

Μπαμπάς 
Είτε πήρε το όνομά του από τον Αλί Μπαμπά είτε από τη μπαμπούσκα (γιαγιά στα ρώσικα), αυτή τη σοροπιαστή «χουφτίτσα» που γεμίζει με κρέμα ή/και αφράτη σαντιγί τη λάτρευαν οι γονείς μας κι εμείς σήμερα τη λέμε Baba au Rhum.

Μωσαϊκό 
Το γλυκό που κάθε μαμά ξέρει να φτιάχνει, έχει δεν έχει πτυχίο ζαχαροπλαστικής. Παλιότερα το λέγανε και σαλάμι λόγω του μακρουλού του σχήματος που κόβεται σε φέτες (όσο πιο χοντρές, τόσο πιο καλές).

Τρίγωνα Πανοράματος 
Φύλλο και κρέμα σε αψεγάδιαστη ισορροπία για το γλυκό που παλιότερα μας έφερναν οι φίλοι από τη Θεσσαλονίκη. Προτιμάμε αυτά που γεμίζονται την ώρα που τα παραγγέλνουμε.

Παγωτό Σικάγο 
Πλούσιο το παρφέ σοκολάτας, μπόλικη η σαντιγί, σπάταλα και τα αμύγδαλα σε φιλέ, το όλον περιχυμένο με σιρόπι σοκολάτας. Η Κόλαση στο (πάντα μεταλλικό για να μη λιώνει εύκολα) πιάτο.

Εκμέκ κανταΐφι 
Βάση από σιροπιαστό κανταΐφι, από πάνω κρέμα, πιο πάνω πλούσια σαντιγί και στην κορφή στρώση από χοντροκομμένα φιστίκια Αιγίνης. Αυτό δεν είναι γλυκό, αυτό είναι 1.500 θερμίδες που-δεν-καίγονται-ποτέ!

Μπεζές 
Οι ρομαντικοί επιμένουν ότι σημαίνει φιλί (από το γαλλικό baiser=φιλώ). Οι μαμάδες μας τους είχαν πάντα για να κερνάνε στις γιορτές, εμείς τους τρώμε μέσα στην Πάβλοβα.

Τούρτα ψυγείου 
Στανταράκι σε κάθε παιδικό πάρτι γενεθλίων, με σαβαγιάρ για βάση οι πιο προκομμένες μαμάδες, με μπισκότα Πτι Μπερ Παπαδοπούλου οι πιο «χύμα». Μπισκότα-μους, μπισκότα-μους-σαντιγί.

Καρυδόπιτα 
Και νηστίσιμη (άμα θες), και τίγκα στο καρύδι, και με σοκολάτα στην τελική επίστρωση, και με παγωτό καϊμάκι δίπλα... κουταλιά και μπράβο!

Κροκάδα η (α)χτύπητη
Το γλυκό της παιδικής σου ηλικίας σε σώζει την ώρα της υπογλυκαιμίας και φτιάχνεται σε ένα λεπτό!

Παλιότερα οι μαμάδες το είχαν βρει το κόλπο για να μας μπουκώσουν με ένα ακόμη φρέσκο αυγό (που τόσα οφέλη έχει για τα μικρά παιδιά...). Κι εμείς είχαμε βρει παιχνίδι με το ποτήρι και το κουτάλι... στις πόσες χτυπησιές είναι έτοιμο, μαμάαααα; Στα νησιά το λένε ντεκότο, σε όλη την Ελλάδα αυγό χτυπητό, η δική μου η μαμά το έλεγε κροκάδα. Ήταν και μερακλού, οπότε μέσα στο ποτήρι έβαζε: 2 κρόκους (πολύ φρέσκων) αυγών, 1 (ή κατά βούληση) κουταλιά σούπας ζάχαρη, 1 γεμάτη κουταλιά σούπας κακάο σκόνη, λίγες σταγόνες κονιάκ (από το φτηνό, 3 αστέρων, για τα γλυκά). Χτύπημα μετά μανίας όλων των υλικών, δοκιμή, διόρθωμα άμα κάτι μας λείπει στη γεύση, στη συνέχεια προσθέτουμε και χοντροσπασμένη ψίχα καρυδιού. Πού να στα λέω...