Δύο νέοι στα 30 και το εξαιρετικό λάδι τους στην Ελλάδα «της κρίσης»

Ήταν 2012, βαθειά κρίση και ο Θάνος με τον Πάνο Κλουτσινιώτη αποφασίζουν να περάσουν κάποιες ήσυχες μέρες στο χωριό τους, το Μελίσσι Κορινθίας. Ο Πάνος στα 26 τότε και ο Θάνος, ο μικρότερος αδερφός του, στα 24, ο πρώτος χημικός μηχανικός και ο δεύτερος με πτυχίο στα Οικονομικά. Διαφορετικοί χαρακτήρες, που μοιράζονταν εκείνη την περίοδο παρόμοιες ανησυχίες με το βλέμμα στραμμένο σε ένα καθόλου σαφές μέλλον. Ούτε κι οι ίδιοι κατάλαβαν πώς έγινε, αλλά μετά από εκείνη την απόδραση στο χωρίο, κατέληξαν «λαδέμποροι», όπως τους αποκαλούν περιπαικτικά οι φίλοι. Μόνο που το έκαναν με τον δικό τους τρόπο, φέρνοντας νέο αέρα στα πράγματα με ένα δυναμικό brand premium βιολογικού ελαιολάδου. Το ονόμασαν «Ladolea» και το συσκεύασαν σε πρωτότυπα κεραμικά σκεύη άψογου design, που ταξιδεύουν σήμερα σε όλο τον κόσμο.

«Είχαμε κάποια κτήματα από τους παππούδες, οι γονείς μας δεν έχουν καμία σχέση με το χώρο, κι όπως έδειχνε η κατάσταση, εμείς θα φεύγαμε μάλλον από την Ελλάδα. Εγώ είχα απογοητευτεί από κάποιες δυσκολίες στα πρώτα μου επαγγελματικά βήματα, ο Πάνος επίσης βρισκόταν σε μία περίεργη φάση και τελικά αποδείχτηκε ότι εκείνο το ταξίδι ήρθε στη σωστή στιγμή, όταν ήμασταν και οι δύο έτοιμοι να την αξιοποιήσουμε σωστά», λέει ο Θάνος.

«Από εκείνη την πρώτη μας επαφή με το λιοτρίβι και τη μαγική εμπειρία που ζήσαμε, προσπαθούμε να εξελισσόμαστε διαρκώς. Οι δυο παραμένουμε μέχρι σήμερα το τμήμα πωλήσεων, μάρκετινγκ και σχεδόν όλα τα τμήματα που σε μία εταιρεία είθισται να στελεχώνονται από διαφορετικά πρόσωπα, αλλά μαθαίνουμε πάρα πολλά μέσω αυτής της διαδικασίας. Έχουμε γνώση για τα πάντα και κάνουμε σωστή διαχείριση», συμπληρώνει ο μικρότερος αδερφός.

Το αποτέλεσμα τους επιβεβαιώνει αφού σε έξι μόλις χρόνια παρουσίας και στα 30 τους χρόνια, έχουν καταφέρει να κάνουν τα προϊόντα Ladolea περιζήτητα και διάσημα για την ποιότητά τους. Το φημισμένο και βραβευμένο με αστέρια Michelin εστιατόριο του Βελγίου «Hot Van Cleve» μαγειρεύει με Ladolea, μετά από πρωτοβουλία του Θάνου να «δειγματίσει» τα λάδια τους στον πολύ γνωστό σεφ Peter Goossen. Η συνεργασία τους συνεχίζεται άψογα, ενώ ακολούθησαν πολλές από τότε. Τα τρία λάδια και το ξύδι Ladolea βρίσκονται στα ράφια απροσπέλαστων καταστημάτων και deli του εξωτερικού, πλάι σε διάσημους ανταγωνιστές απ’ όλο τον κόσμο, η Ελλάδα τους «αγκαλιάζει» σταδιακά και εκείνοι μπορούν σίγουρα να είναι περήφανοι.

Η αρχή

«Ξεκινήσαμε ανορθόδοξα γνωρίζοντας μόνο τι θέλαμε να κάνουμε, δηλαδή κάτι διαφορετικό. Σε καμία περίπτωση δηλαδή μια ακόμα γυάλινη συσκευασία, ενώ επιλέξαμε και δύο ποικιλίες που δεν είναι γνωστές. Δεν υπήρχε business plan και πολλά ακόμα προαπαιτούμενα. Ευτυχώς μας εμπιστεύτηκαν οι γονείς μας, όπως κάνουν πάντα, γιατί υπήρξαν όλες οι γνωστές προκλήσεις με τη χρηματοδότηση και την ελληνική γραφειοκρατία. Πολύ αργότερα καταλάβαμε ότι αν πρέπει να εξηγείς για ώρες την ιδέα σου, κανείς δεν θα καταλάβει το τελικό προϊόν. Πρέπει να παρουσιάζεις κάτι ολοκληρωμένο.

Ως αδέρφια είμαστε εντελώς αντίθετοι χαρακτήρες. Ο Πάνος ήταν ο πιο ενθουσιώδης στην αρχή, γιατί είχε πρώτος την ιδέα, ενώ εγώ αναρωτιόμουν πραγματικά τι δουλειά είχα με όλα αυτά. Τώρα πια συνδυάζουμε σωστά τις δυνάμεις μας και υπάρχει μια ισορροπία. Εκείνος έχει όραμα, διορατικότητα και ρομαντισμό, ενώ εγώ είμαι πιο εκτελεστικός, βρίσκω τρόπους να φέρω εις πέρας τις ιδέες μας σύντομα και σωστά», αναφέρει ο μικρότερος αδερφός, Θάνος.

Η έμπνευση για μία εξαιρετική συσκευασία

«Αποφασίσαμε εξαρχής ότι θέλαμε να παίξουμε με τη συσκευασία, ώστε η πρώτη εικόνα να κεντρίζει το ενδιαφέρον. Η συσκευασία ήταν customized για το συγκεκριμένο μπουκάλι που είχαμε φανταστεί χωρίς να λάβουμε υπόψη την αγορά. Τελικά ακριβώς επειδή δεν έχει τίποτα από αυτά που προσφέρει η αγορά, καταφέρνει να ξεχωρίζει και να βραβεύεται διεθνώς.

Αγοράζοντας τα ειδικά γεμίσματα είναι επαναχρησιμοποιήσιμη, πρωτοποριακό μεν γιατί δεν απαντάται σε premium brands,  σημαντικό δε, γιατί δεδομένης της υψηλής τιμής, ο καταναλωτής δύσκολα θα αγοράσει ξανά και ξανά ένα premium ελαιόλαδο. Γεμίζοντας ξανά το δοχείο μας, του μένει κάτι.

Στο σχεδιασμό και την παραγωγή του κεραμικού σκεύους βοήθησαν οι πολύ καλοί μας παιδικοί φίλοι Λέανδρος Κατσούρης και ο Σπύρος Κίζης, γραφίστας και product designer αντίστοιχα. Τους περιγράψαμε την ιδέα για την οποία εμπνευστήκαμε από τον αρύβαλλο, ένα κορινθιακό αγγείο του 7^ου αι. π.Χ. που στο οποίο φυλασσόταν το λάδι με το οποίο οι παλαιστές άλειφαν το σώμα τους στους Ολυμπιακούς Αγώνες».

Η Ladolea σήμερα

«Τον τελευταίο χρόνο η δουλειά έχει πάρει μια πιο θετική ροή απ’ αυτή που υπολογίζαμε, ενώ η ζήτηση έχει αυξηθεί και δεν επαρκούν μόνο τα δικά μας κτήματα. Βρισκόμαστε σε κομβικά σημεία στο εξωτερικό, ενώ στην Ελλάδα κάνουμε χονδρική και κινούμαστε καλά στο θέμα του τουρισμού, κυρίως σε επιλεγμένα καταστήματα και εστιατόρια σε νησιά.

Τα προϊόντα μας είναι μονοποικιλιακά από ελαιώνες της Κορινθίας, αλλά τώρα σκεφτόμαστε ένα νέο project με ποικιλίες από διάφορα μέρη της Ελλάδας. Χωρίς επιπόλαιες κινήσεις, θα βγάλουμε σύντομα κάτι νέο που θα έχει όμως τη δική του ταυτότητά, αλλά και κάτι καινούριο να προσφέρει. Στους επόμενους στόχους μας είναι να φτιάξουμε κι ένα τυποποιητήριο στην Κορινθία, προκειμένου να  διευκολύνουμε την παραγωγή μας».

Μπορεί το ελληνικό λάδι να ανταγωνιστεί Ιταλία και Ισπανία;

«Αυτές οι δύο χώρες είναι σήμερα κυρίαρχες όσον αφορά την παραγωγή. Η Ελλάδα έχει την προοπτική να τις ανταγωνιστεί, αλλά όχι στις ποσότητες, γιατί δεν υπάρχουν εξίσου μεγάλοι παραγωγοί. Διαθέτουμε εξαιρετική πρώτη ύλη, υστερούμε δυστυχώς στην τεχνογνωσία όσον αφορά την ποιότητα.

Γι’ αυτό οι παραγωγοί με τους οποίους συνεργαζόμαστε εμείς κάνουν σεμινάρια και δέχονται επισκέψεις από γευσιγνώστες που τους μαθαίνουν νέους τρόπους ελαιοσυγκομιδής και ελαιαοπαραγωγής για να λειτουργούν με συγκεκριμένα πρότυπα. Κι ενώ στην αρχή δεν τους άρεσε η ιδέα, τώρα επιδιώκουν οι ίδιοι αυτή την επιμόρφωση γιατί έχουν καταλάβει ότι ένα ποιοτικότερο προϊόν έχει και υψηλότερη τιμή πώλησης.

Γίνονται πάντως αρκετά καλές δουλειές στην Ελλάδα και είναι πολύ σημαντικό να μπορεί να υπάρχει στο εξωτερικό ένα ενιαίο ελληνικό ράφι. Σε διάφορες εκθέσεις συμμετέχουμε συνεργατικά με τρεις ακόμα ελληνικές επιχειρήσεις, την Golden Black με τη σταφίδα, τη Family Beez με το βιολογικό μέλι Σερίφου και την Oreanthi με τα herbal teas. Μέσω αυτής της πρωτοβουλίας ανταλλάσσουμε πληροφορίες και παρουσιάζουμε μια ωραία ενιαία εικόνα και παρουσίαση.

Μπορεί να μην αντιλαμβάνεται κανείς εύκολα τη διαφορά από ελαιόλαδο σε ελαιόλαδο, αλλά υπάρχει. Ίσως το διεθνές κοινό να είναι πιο εκπαιδευμένο, επειδή στην Ελλάδα φτιάχνει ο καθένας το δικό του λάδι ή του φέρνουν από το χωριό και δεν μπαίνουμε εύκολα στη διαδικασία να το μελετήσουμε παραπάνω. Για παράδειγμα στη Γαλλία δίνουν βάρος στη γεύση και δεν τους ενδιαφέρει τόσο η συσκευασία, στην Αμερική και τις Σκανδιναβικές χώρες είναι πιο πολύ του design. Στην Ασία πάλι ενδιαφέρονται κυρίως για τις ευεργετικές ιδιότητες του ελαιολάδου.

Τελικά είναι ωραίο να δουλεύεις για σένα. Κι αν τεμπελιάσεις, κακό δικό σου. Αυτά που μας προσφέρει αυτή η εμπειρία, στήνοντας κάτι από το μηδέν και βλέποντάς το να εξελίσσεται, είναι ανεκτίμητα. Ίσως περισσότερο από μια καλή δουλειά με την ασφάλεια του σταθερού μισθού. Αποκτάμε σφαιρική άποψη γιατί περνάμε απ’ όλα τα στάδια κι έτσι γινόμαστε διαρκώς καλύτεροι».