Αυτός ο χασάπης είναι μοντέλο του Armani

Κάνεις δύο πολύ αντιφατικά επαγγέλματα. Πώς τα συνδυάζεις;
Αν σου αρέσουν κάποια πράγματα, δεν έχει σχέση αν είναι αντίθετα ή όχι. Στη δική μου περίπτωση μου αρέσουν και τα δύο πολύ. Ειδικά με το μαγαζί είμαι και λίγο περισσότερο συναισθηματικά δεμένος. Στην ουσία έχω μεγαλώσει εκεί. Όταν ο πατέρας μου βγήκε στη σύνταξη, αποφάσισα να το αναλάβω. Βέβαια το έφερα στα δικά μου γούστα.

Και τι σημαίνει αυτό; Πώς το έφτιαξες;
Με ένα design πιο βιομηχανικό, κυριαρχεί το ξύλο και η τσιμεντοκονία, το ονόμασα και butcher house... Μου ταιριάζει πιο πολύ (γέλια). Φέρνω και κάποιες ράτσες κρεάτων, λίγο πιο διαφορετικές (π.χ. black angus) και κάποιες κοπές λίγο πιο εξειδικευμένες, αλλά εντάξει παρόλα αυτά δεν παύω να είμαι δίπλα στον παραδοσιακό πελάτη που θέλει το μοσχαράκι του.

Δούλευες από μικρός στο κρεοπωλείο;
Από πολύ μικρή ηλικία. Θυμάμαι τον εαυτό μου πάντα μετά το σχολείο να βοηθάω. 

Και το μόντελινγκ πώς προέκυψε; Πότε άρχισε;
Στα 18 μου, εντελώς τυχαία, με ανακάλυψαν στο Facebook. Κι εγώ το είχα σκεφτεί αλλά δεν το είχα επιχειρήσει ποτέ, φοβόμουν λίγο να πάω σε γραφείο, ήταν κάτι εντελώς ξένο για εμένα. Τελικά ήρθε από μόνο του. Μου αρέσει πολύ και σιγά-σιγά αρχίζει να μου αρέσει περισσότερο.

Και ποιες ήταν οι πρώτες σου δουλειές;
Αρχικά μου είπε το γραφείο μου να φύγω για Ευρώπη κατευθείαν. Οπότε πήγα Αμβούργο, Μιλάνο, Παρίσι, Λονδίνο σε μία ηλικία που δεν είχα ταξιδέψει ποτέ! Μου φάνηκαν τόσο ουάου όλα αυτά.... Και όντως ήταν ωραία. Και είναι ακόμα.

Είναι μια δουλειά που έχει πολλά ταξίδια.
Έχει, ναι. Έμεινα στη Νέα Υόρκη για 8 μήνες, στη Ευρώπη πηγαινοερχόμουν συνέχεια, είσαι με μια βαλίτσα στο χέρι.

Πώς κρατάς και το κρεοπωλείο;
Στο μόντελινγκ οι πελάτες με έχουν μάθει λίγο-πολύ, έχω 16 γραφεία στο εξωτερικό. Οι δουλειές μου έξω είναι πιο πολύ direct. Πάω, κάνω τη δουλειά και φεύγω. Τώρα αν τύχει κάτι για 2 ή 3 μήνες έξω, θα βάλω κάποιους ανθρώπους στο μαγαζί και θα φύγω. Αναγκαστικά.

Ποιο επάγγελμα είναι πιο απαιτητικό;
Και τα δύο είναι, στους δικούς τους τομείς. Στο μόντελινγκ θέλει να φροντίζεις τον εαυτό σου, το δέρμα σου, να είσαι πάντα σε καλή κατάσταση. Από την άλλη στο κρεοπωλείο πρέπει να είσαι δίπλα στον πελάτη, να ακούς τα τυχόν παράπονα. Δεν είναι και πολύ εύκολη δουλειά. Είναι πολύ κουραστική, το ωράριο είναι δύσκολο. Έχει ξημερώματα, έχει κουβάλημα, έχει διάφορα.

Σκέφτεσαι όμως να συνεχίσεις και τα δύο επαγγέλματα;
Ναι. Το κρεοπωλείο θέλω στο μέλλον να το εξελίξω ακόμα παραπάνω, να επεκταθώ, ίσως και να ανοίξω και ένα δεύτερο κατάστημα, να φέρω και άλλες κοπές. Και στο μόντελινγκ το ίδιο. Θέλω όσο γίνεται και στα δύο να προχωράω μπροστά. Δεν μπορώ να πω ότι αφήνω στα ένα και επικεντρώνομαι στο άλλο. Θέλω και στα δύο να πηγαίνω καλά. 

Περίγραψέ μας μια τυπική, καθημερινή σου μέρα.
Εντάξει, είναι βαρετή (γέλια). Είναι βαρετή γιατί κάνω συνεχώς το ίδιο πράγμα. Ξυπνάω, δύο φορές την εβδομάδα πάω στην κρεαταγορά να διαλέξω κρέατα, γιατί θέλω να τα διαλέγω εγώ, μετά μπορεί να το πάω και σερί, να γυρίσω στο μαγαζί και να μην κοιμηθώ καθόλου έως τις 3 το μεσημέρι. Αν είμαι ανοιχτός θα το συνεχίσω έως τις 8 το απόγευμα. Μετά σίγουρα θέλω να πάω γυμναστήριο. Cross feet. Μετά το Cross Feet, κάνω κολύμβηση. Και μετά την κολύμβηση… ξεραίνομαι στον ύπνο! Αυτή είναι η καθημερινή, βαρετή μου ζωή.

Έχεις πελάτες από το μόντελινγκ και στην Ελλάδα ή κυρίως έξω;
Κυρίως στο εξωτερικό. Δεν δουλεύω τόσο στην Ελλάδα γιατί δεν υπάρχει κάτι πλέον. Έχω κάνει 5 φορές Esquire, τα περιοδικά όλα. Δεν μπορώ να τα ξανακάνω. Μακάρι να υπήρχαν πιο πολλά περιοδικά.

Ποιοι είναι οι πιο διάσημοι πελάτες σου;
Έχω κάνει και Dsquared τρεις φορές, έχω κάνει και Armani στη Νέα Υόρκη, το Look Book. Από εκεί και πέρα έχω και διάφορα editorials όπως το GP το ρωσικό, το L’ Officiel, το Middle East, το GU το ιταλικό, διάφορα editorials.

Είσαι κυρίως φωτομοντέλο ή κάνεις και πασαρέλα;
Και τα δύο, αλλά νομίζω πως το δυνατό μου σημείο είναι η φωτογραφία. Γιατί η πασαρέλα θέλει συγκεκριμένα νούμερα. Αν και πολλές φορές πηγαίνω και για πασαρέλες, π.χ. στο fashion week του Μιλάνου.

Έχεις γίνει ήδη αρκετά διάσημος στην Ελλάδα, έχει τύχει να έρθουν στο μαγαζί για να σε δούνε;
Πρέπει να έχει τύχει, μια-δυο φορές, μετά από μια συνέντευξη στην τηλεόραση. Υπήρχε κόσμος που αναρωτήθηκε και πέρασε να μου πει ένα «γεια» και χάρηκα πολύ που έγινε αυτό. Δεν με ενόχλησε. Ίσα-ίσα που μου άρεσε. 

Έχεις πελάτες που έρχονται για την εξωτερική σου εμφάνιση στο μαγαζί;
Όχι, δεν πιστεύω.

Έλα τώρα!
Πιστεύω ότι παίζει ρόλο η εξωτερική εμφάνιση, αλλά στο μαγαζί δεν έρχονται για αυτήν, έρχονται για την ποιότητα και έπειτα ξανάρχονται γιατί μάλλον συνδυάζει αυτά που τους αρέσουν. Και εγώ το ίδιο κάνω. Πρώτα κοιτάω την ποιότητα, μετά βλέπω τον χώρο αν είναι ζεστός, cozy.

Έχεις και κάποιους προμηθευτές εκτός της κρεαταγοράς. Από ελληνικές φάρμες;
Ναι. Έχω από Λάρισα, από Κόρινθο. Τα χοιρινά μου είναι από τη Λάρισα, από φάρμα που έχω επισκεφθεί πολλές φορές. Τα μοσχάρια μου είναι από την Ελασσόνα.

Κι άλλα ταξίδια!
Ναι όχι για μόντελινγκ, για άλλα… casting!

Πες μας μερικά ιδιαίτερα πράγματα που μπορούμε να βρούμε στο κρεοπωλείο σου.
Διάφορες ράτσες, black angus και Αργεντινής και από άλλες χώρες, και τώρα, αν και ο χώρος είναι λίγο περιορισμένος, θέλω να βάλω την ωρίμανση. Σίγουρα θα το κάνω στους επόμενους μήνες. Επίσης έχω βάλει διάφορα προϊόντα που δεν τα βρίσκεις εύκολα, όπως ζυμαρικά, χυμούς ντομάτας, προϊόντα που ο πελάτης δεν μπορεί να τα βρει στο σούπερ μάρκετ. Για παράδειγμα τη σάλτσα Mala Peruviana ή τη μαύρη τρούφα με ανθό αλατιού. Ακόμα, μια ειδική σακούλα ψησίματος για τη νοικοκυρά που δεν έχει χρόνο, όπου βάζω εγώ κρέας, κρασάκι κ.λπ., θα τη βάλει στον φούρνο και σε λίγο θα είναι έτοιμη. Αυγά κοιτάζω και παίρνω ελευθέρας βοσκής, κάθε πέντε μέρες περνάει το φορτηγάκι και μου δίνει αυγά ελευθέρας βοσκής από την Άρτα, έχω πολύ ωραία φέτα, θέλω να μείνω ακόμα λίγο στο παραδοσιακό κομμάτι, αλλά θέλω και να προχωρήσω.

Έξω που πας για δουλειά κοιτάς πώς είναι εκεί τα κρεοπωλεία;
Ναι, πάντα! Δηλαδή… όχι ακριβώς, πολλές φορές δεν έχουμε χρόνο ούτε για να κοιμηθούμε. Ειδικά όποτε πάω Ισπανία ή Γαλλία, που το έχουν πολύ με το κρέας, πριν καν φτάσω, έχω ήδη ψάξει τα καλύτερα κρεοπωλεία... Σαν blogger!

Ποια χώρα έχει τα καλύτερα κρεοπωλεία;
Πιστεύω ότι σαν design το έχουν πολύ στο Brooklyn, αλλά σαν ποιότητα κρέατος το έχουν πολύ στην Ισπανία και στη Γαλλία.

Έχεις κάνει ποτέ φωτογράφιση στο κρεοπωλείο;
Ναι, αμέ! Με αίματα πάνω σε πανάκριβα κουστούμια. Αυτό θα βγει σε λίγες μέρες.

Τι έχεις να πεις για τους vegan που σας κάνουν μια επίθεση τώρα τελευταία;
Βασικά η πρώην μου ήταν vegan και με μισούσε που ήμουν κρεοπώλης. Δεν είχε πατήσει ποτέ το πόδι της στο μαγαζί! Κατανοώ κάποιος να είναι vegan. Τις επιθέσεις όμως δεν τις κατανοώ, ίσα-ίσα τις κατακρίνω. Είναι τρελό να καταστρέφεις την περιουσία του άλλου για κάτι τέτοιο. Όταν υποστηρίζεις τη γνώμη σου, απλά την υποστηρίζεις για τον εαυτό σου, τι σου φταίει ο άνθρωπος που έχει το μαγαζί του και προσπαθεί να βγάλει το ψωμί του;

Θέλω να μας συμβουλεύσεις πώς να επιλέξουμε ένα καλό κρέας για ρεβεγιόν στο σπίτι.
Κοίτα δεν υπάρχει καλό και κακό κρέας, υπάρχει αυτό που σου ταιριάζει. Έρχονται μερικοί και μου λένε, δώσε μου το καλύτερο κρέας, το καλύτερο κομμάτι. Αυτό δεν γίνεται. Για παράδειγμα το ποντίκι έχει πολύ ζελέ, το κιλότο έχει λιγότερο ζελέ, αλλά είναι λίγο πιο σκληρό, ο σιδηρόδρομος έχει κόκαλο και είναι πεντανόστιμος. Το κάθε κομμάτι είναι για ξεχωριστό τρόπο μαγειρέματος. Από εκεί και πέρα, παίζει ρόλο στο καλό κρέας το ποσοστό λίπους. Εγώ επιλέγω πάντα κρέας με λίγο λιπάκι. Αν έχει και λίγο λίπος μέσα, να κάνει τις ραβδώσεις (το λεγόμενο marbling που λέμε), ακόμα καλύτερα, αυτό δείχνει ότι το ζώο είναι σε καλή κατάσταση. Το χρώμα του πρέπει να είναι ζωντανό, κόκκινο, αν είναι ροζέ είναι πολύ μικρής ηλικίας το μοσχάρι, αλλά τα μικρής ηλικίας μοσχάρια δεν είναι τόσο νόστιμα. Από 12 μήνες έως 18 το μοσχάρι αποκτά μια πιο έντονη γεύση, πιο ωραία. Από 12 μήνες και κάτω όμως, όταν το κρέας θεωρείται γάλακτος, θα είναι λίγο πιο μαλακό, αλλά πιο άνοστο. Στο κοτόπουλο παίζει ρόλο το χρώμα, το ποσοστό λίπους, από πού προέρχεται, ένα κοτόπουλο ελευθέρας βοσκής φαίνεται από μακριά, είναι πολύ πιο κίτρινο. Εγώ φέρνω κοτόπουλα από τα Γιάννενα. Και οι γαλοπούλες που θα κερδίσουν δύο αναγνώστες σας από εκεί είναι. Τριάντα χρόνια ψωνίζουμε από εκεί, έχουμε έναν πολύ καλό προμηθευτή και είμαστε πολύ ευχαριστημένοι από τη συνεργασία μας. 

Και τι θα συμβούλευες τους άντρες να φορέσουν στο ρεβεγιόν;
Νομίζω all time classic, αλλά αναλόγως και πού θα βγουν. Ένα ωραίο πουκάμισο με ένα leader jacket ή ένα λευκό πουκάμισο και ένα γκρι ωραίο κουστούμι. Και στα παπούτσια θα προτιμούσα κάτι σε σκούρο μπορντό. Δεν έχω κάποια στάνταρ αλλά μου αρέσει να συνδυάζω τα ρούχα έτσι ώστε να είναι άρτιο το αποτέλεσμα.

*Butcher House: Ευτυχίας 28, Νέο Ηράκλειο, 2102810876