Θεματα

Ηλίας Μαμαλάκης: «Μαγειρικές εντός…», στις κουζίνες των φυλακών

Προχωρήσαμε τόσο, μέχρι που φτιάξαμε και ένα ιδεατό εστιατόριο

Νενέλα Γεωργελέ
ΤΕΥΧΟΣ 435
1’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

«Μαγειρικές εντός...». Ένα μοναδικό βιβλίο συντονίζει ο Ηλίας Μαμαλάκης με συνταγές γραμμένες από τα μέλη του προγράμματος απεξάρτησης ΚΕΘΕΑ Εν Δράσει.

Τα βιβλία μαγειρικής γνωρίζουν μεγάλη επιτυχία στις μέρες μας. Γραμμένα από ειδικούς, με συνταγές ελληνικές και διεθνείς, με συμβουλές βήμα-βήμα και φωτογραφίες ιλουστρασιόν που απογειώνουν και οπτικά το αποτέλεσμα. Κι αυτό εδώ, το «Μαγειρικές εντός...», είναι ένα τέτοιο βιβλίο, κι όμως τόσο μα τόσο διαφορετικό... Οι συνταγές του είναι γραμμένες από τα μέλη του προγράμματος απεξάρτησης ΚΕΘΕΑ Εν Δράσει, οι ίδιοι μάλιστα έκαναν και τη φωτογράφιση. Πίσω απ’ όλο αυτό βρίσκεται ένας «δικός» μας άνθρωπος, γνωστός και αγαπητός σε όλους: ο Ηλίας Μαμαλάκης, που είχε την ιδέα και το συντονισμό. Όταν του ζήτησαν, λέει ο ίδιος, πρώτη φορά να επισκεφθεί τις κρατούμενες στη Θεραπευτική Κοινότητα των Γυναικείων Φυλακών Κορυδαλλού, ένιωσε στριμωγμένος, αμήχανος, σχεδόν σοκαρισμένος.

Όμως, δεν αρνήθηκε... Πήγε, γνωρίστηκε με τις κοπέλες, και από κει και πέρα έγινε εθελοντής μάγειρας. Συνέχισε να μπαινοβγαίνει στις φυλακές Κορυδαλλού αλλά και στη Θήβα, έζησε τους ανθρώπους από κοντά, του άνοιξαν την καρδιά τους κι αυτός τη δική του. Μαζί προσπάθησαν να ξαναπιάσουν την άκρη του νήματος, να μάθουν από τη συλλογική δουλειά και την αλληλοϋποστήριξη, να κινούνται με συνέπεια και να αρθρώνουν ορθό λόγο. «Προχωρήσαμε τόσο, μέχρι που φτιάξαμε και ένα ιδεατό εστιατόριο, με τους σεφ του, το διευθυντή, τη λάντζα, τα γκαρσόνια. Φτιάξαμε και καταλόγους, και για μια μέρα το λειτουργήσαμε. Τώρα πια τα παιδιά ξέρουν πώς στήνεται ένα εστιατόριο και πώς γίνεται η διαχείρισή του».

n

Οι συνταγές από το ψωμί της φυλακής, μέχρι τα πρώτα, τα κυρίως, τα γλυκά, συνταγές ελληνικές, βουλγάρικες, πολωνέζικες, ουκρανικές, τσιγγάνικες, συνεχίζει, «είναι όλες τους δοκιμασμένες, νόστιμες, τολμώ να πω ελαφρώς πληθωρικές και κυρίως έχουν έμπνευση και ιστορία». Κάθε μία, μαζί με τα υλικά και τον τρόπο εκτέλεσης, συνοδεύεται και από μια μικρούλα ιστορία. Η πολωνέζικη ντοματόσουπα θυμίζει στη Μόνικα τη γιαγιά της που της λείπει τόσο πολύ. Η χορτόπιτα του Παναγιώτη τού θυμίζει τον πατέρα του που μάζευε τα χόρτα και τον αγώνα που έκανε για να τον μεγαλώσει. Η ψαρόσουπα της Δώρας της φέρνει στο μυαλό εικόνες από τη θάλασσα που τόσο αγαπάει.

Το βιβλίο είναι όμορφο, πολύχρωμο, χρήσιμο και πολύ ανθρώπινο. Πουλιέται ήδη στα βιβλιοπωλεία και τα έσοδα θα διατεθούν για τις ανάγκες των άπορων μελών του ΚΕΘΕΑ Εν Δράσει. Του αξίζει και με το παραπάνω μια θέση στα «Αγαπημένα» της κουζίνας μας.