Σχεδόν 30 χρόνια βρισκόταν το Αρχοντικό στο πόστο του πίσω από τον Πύργο των Αθηνών. Και σέρβιρε μεσημέρι βράδυ σπιτικό φαγητό – έχω φίλους που μένουν ή δουλεύουν εκεί γύρω και τώρα που μετακόμισε ψηλά, στα βόρεια, έχασαν τη βολή τους. Η ιστορία του εστιατορίου ξεκινάει ακόμη πιο παλιά, το 1967, όταν η νεαρή τότε Μαρία Φραγκούλη ξεκίνησε στο παραθαλάσσιο χωριό Αρχοντικό της Μάνης να φτιάχνει μαγειρευτά με την ίδια φροντίδα που τα μαγείρευε και για την οικογένειά της. Η ζωή την έφερε στη μεγάλη πόλη, ήταν πια οι Αθηναίοι που γέμιζαν τα τραπέζια ζητώντας το νόστιμο φαγητό της.
Προχτές βρίσκομαι βόρεια, είναι μεσημέρι και η πείνα μάς χτυπάει την πόρτα. Σε λίγη ώρα καθισμένη στο καινούργιο Αρχοντικό, κοιτάζω το νέο του ντεκόρ και μ’ αρέσει πολύ. Είναι μεγάλο, φωτεινό και «γλυκά» μοντέρνο. Έχει ξύλινα τραπέζια, ένα γραφιστικό από τα παλιά μωσαϊκά που επαναλαμβάνεται στο μαυροπίνακα του ενός τοίχου αλλά και στα σουπλά, στο βάθος ένα μεγάλο τραπέζι σαν από παλιά τραπεζαρία σπιτιού, με πολυέλαιο από πάνω. Έχει βεράντα με ωραίες δροσιές και πρασινάδες, έχει και μικρό «κρυφό» κηπάκι δίπλα, μαθαίνω ετοιμάζονται να το κάνουν το «καφέ» του Αρχοντικού. Ο κόσμος πολύς, γείτονες και εργαζόμενοι στις πολλές εταιρείες της Κηφισίας που έχουν μυριστεί τη σπιτική του κουζίνα.
Στο κέντρο του χώρου πρωταγωνιστούν τα... ταψιά. Καλοβολεμένα το ένα δίπλα στο άλλο, επιτρέπουν την οπτική παραγγελία, τα βλέπεις, κάνεις όρεξη, παραγγέλνεις. Καθημερινά έχει πάρα πολλά μαγειρευτά, σούπες, όσπρια, κεφτεδάκια, λαδερά, έχει πολλές σαλάτες, ορεκτικά, μεζεδάκια και πιάτα της ώρας. Ευχαριστηθήκαμε ζεστά χόρτα, πατατοσαλάτα με τα όλα της, ωραία στριφτή τυρόπιτα (τηγανητή και χωρίς λαδίλες), μελιτζάνες με φέτα στο φούρνο-γλύκισμα, ψάρι μαγιάτικο με σάλτσα ντομάτας και λίγο δεντρολίβανο για άρωμα, χοιρινό στο φούρνο με πατατούλες μούρλια. Ήταν όλα εξαιρετικά – η μαμά Μαρία συνεχίζει μετά τόσα χρόνια να μεγαλουργεί, γνωριστήκαμε και με τον Σταύρο, τη δεύτερη γενιά που έχει τώρα αναλάβει, μιλήσαμε για ώρα για τα λάδια, τα κρασιά, τις πρώτες ύλες που έρχονται από «κάτω», και μια και το «κάτω», η Καλαμάτα δηλαδή, είναι και για μένα πολύ αγαπημένος και συχνός προορισμός μείναμε ώρα αρκετή να συζητάμε τις ομορφιές της πατρίδας του Αρχοντικού.
Στα μεγάλα συν οι τιμές που είναι εξαιρετικές, υπάρχει πάντα και προσφορά ημέρας – προχτές είχε κοτόπουλο κυνηγού (με μανιτάρια-πιπεριές), σαλάτα πολίτικη και ψωμί ζυμωτό αντί € 6,50 όλα.Ανοιχτό από τις 12 το μεσημέρι μέχρι 7 το απόγευμα, Δευτέρα με Σάββατο, σε λίγες μέρες θα ανοίγει και Κυριακή μεσημέρι. Δυνατό και το delivery.
Με καταγωγή από την Μεσσηνία και με ιστορία από το 1984 στους Αμπελοκήπους. Τώρα στο καινούργιο του πόστο, με όμορφο μοντέρνο ντεκόρ και με την ίδια πολύ καλή ελληνική σπιτική κουζίνα. Από το πρωί μέχρι 6μμ., κλειστά Κυριακή.
Υλικά και άνθρωποι, ιστορία και παράδοση, γεύσεις και συνταγές δημιουργούν το κατάλληλο σκηνικό ώστε κάθε τόπος να αποτελεί έναν γαστρονομικό προορισμό
«Στην Ελλάδα, το φαγητό δεν είναι απλώς τροφή – είναι ιστορία, πολιτισμός, συναίσθημα.. Κάθε γεύμα φέρνει κοντά τους ανθρώπους και κάθε τραπέζι είναι μια γιορτή ζωής»
