1 κούπα ρεβίθια,1 κούπα φασόλια ξερά, 1 μέτριο κρεμμύδι, μισό μάτσο μαϊντανό, μισό μάτσο φρέσκο κόλιαντρο (ή 1 κ.κ. σκόνη), 2-3 σκελίδες σκόρδο, 1κ.κ κίμινο, λίγο τσίλι (ή ½ κ.κ. μπούκοβο), 1κ.κ μπέικιν πάουντερ, ελάχιστο τουρμέρικ (προαιρετικό), ¾ κούπας καλαμποκέλαιο ή ελαιόλαδο, ½ κούπας ταχίνι, χυμό από 2 λεμόνια, 4-6 κ. σ. χλιαρό νερό, αλάτι, αραβικά πιτάκια ή μικρές κυπριακές πίτες, ντομάτες και αγγούρι σε λεπτοκομμένες φέτες για γαρνιτούρα.
Πως το φτιάχνουμε:
Μέσα σε αλατισμένο χλιαρό νερό, μουλιάζουμε τα ρεβίθια και τα φασόλια όλη τη νύχτα. Το επόμενο πρωί τα βράζουμε μέσα σε άφθονο νερό μέχρι να μαλακώσουν. Τα σουρώνουμε, τα στεγνώνουμε και τα βάζουμε στο μπλέντερ μαζί με το κρεμμύδι, το μαϊντανό, τον κόλιαντρο, το αλάτι και όλα τα υπόλοιπα μπαχαρικά. Ανακατεύουμε μέχρι να γίνει μια ομοιόμορφη «τραγανή» πάστα. Μεταφέρουμε το μείγμα σε ένα μπολ, προσθέτουμε το μπέικιν πάουντερ και το ανακατεύουμε καλά. Σκεπάζουμε το μπολ με μια πετσέτα και αφήνουμε το μείγμα να ξεκουραστεί για μια περίπου ώρα.
Σε ένα βαθύ τηγάνι ζεσταίνουμε το λάδι. Πλάθουμε το μείγμα σε μικρούς κεφτέδες στο μέγεθος ενός καρυδιού, πιέζουμε ελαφρά ώστε να γίνουν λίγο «πλακέ» και τους τηγανίζουμε για 5-6 λεπτά. Τοποθετούμε πάνω σε απορροφητικό χαρτί κουζίνας. Σε ένα μπολ ή στο μπλέντερ ανακατεύουμε καλά, το ταχίνι, τον χυμό λεμονιού το νερό και το αλάτι μέχρι να γίνει μια πηχτή σάλτσα. Ζεσταίνουμε ελαφρά τις αραβικές ή κυπριακές πίτες, τις ανοίγουμε στη μέση και βάζουμε μέσα τα φαλάφελ ζεστά. Ρίχνουμε λίγη από τη σάλτσα ταχινιού, γαρνίρουμε με το αγγούρι, την ντομάτα και σερβίρουμε.
Σύμφωνα με το μύθο, το πρώτο σάντουιτς το έφτιαξε στην εποχή του βασιλιά Ηρώδη, περίπου τον 1ο αιώνα π.Χ., ο σοφός Ιουδαίος Hillel ο πρεσβύτερος. Το concept πάντως του ντελικάτου finger food που σέρβιραν ανάμεσα σε φέτες ψωμιού, ήταν γνωστό, στους αρχαίους Έλληνες, στους λαούς της Ανατολικής Μεσογείου και αργότερα στους Οθωμανούς. Το Μεσαίωνα και στην Αγγλία των Τυδώρ, τοποθετούσαν φέτες σκληρού μπαγιάτικου ψωμιού σε ξύλινους δίσκους και πάνω τους σέρβιραν κρέατα και άλλες τροφές. Οι ιστορικοί θεωρούν αυτά τα ''ψωμένια πιάτα'' τον πρόγονο αυτών που σήμερα ονομάζουμε ''ανοιχτά σάντουιτς''.
Γραπτές αναφορές σε διάφορα είδη σάντουιτς εμφανίζονται στην Αγγλία, περίπου το 1760. Σχεδόν την ίδια εποχή, την εικόνα ξεκαθαρίζει ο John Montagu, 4ος κόμης του Σάντουιτς και αθεράπευτος χαρτοπαίκτης. Όπως λέει η ιστορία, μετά από 24 ώρες ασταμάτητου παιχνιδιού, επινόησε ένα φαγητό που δεν θα τον ανάγκαζε να σηκωθεί από το τραπέζι της χαρτοπαιξίας. Έτσι γεννήθηκε το πρώτο σάντουιτς και φυσικά πήρε το όνομα του. Τον 19ο αιώνα, με τη βιομηχανική επανάσταση, τα σάντουιτς από αγαπημένο late δείπνο των ξενύχτηδων αριστοκρατών πέρασαν στα χέρια της εργατικής τάξης ως ένα γρήγορο και φτηνό γεύμα
Side dishes tip: Σαλάτα καρότο με λαδολέμονο 2κ.κ. χυμό πορτοκάλι και κύμινο.
Go Green tip: Μη πετάτε το λάδι από το τηγάνισμα στο νεροχύτη. Μπορείτε να το βάλετε σε ένα μπουκάλι και να το αφήσετε στον ειδικό κάδο για ανακύκλωση λαδιού που υπάρχουν σε σούπερ μάρκετ ή πετάξτε το μπουκάλι κατευθείαν στα σκουπίδια.
Σκονάκι: Προσέξτε όταν τηγανίζετε τα φαλάφελ, να μην κολλήσουν το ένα με το άλλο. Καλύτερα το λάδι να τα σκεπάζει ώστε να τηγανιστούν ομοιόμορφα και από τις δυο πλευρές.
«Θυμάμαι τον εαυτό μου πιτσιρικά να πίνω καφέ φίλτρου, όταν τον πρωτογνώρισα στην Ελλάδα τη δεκαετία του ʼ60. Αγαπούσα και τον ελληνικό, αλλά όσο να πεις, το ξενόφερτο και το νέο είχε τη χάρη του»
Η μυρωδιά των φρεσκοαλεσμένων κόκκων, η πλούσια γεύση τους και η μοναδική τους δυνατότητα να εμπλουτίζουν γλυκά και επιδόρπια, καθιστούν τον καφέ αναπόσπαστο κομμάτι της γαστρονομίας και ιδιαίτερα της ζαχαροπλαστικής
Aναρωτηθήκατε ποτέ απο πού προήλθε ο καφές, απο που ξεκίνησε αυτό το μικρό φρούτο καφεόδεντρου; Ετοιμαστείτε για ένα ταξίδι στον χρόνο και τις ηπείρους.
18°
