Κρήτη, στην υγειά μας!

Κάτι γίνεται με τα κρητικά κρασιά και σίγουρα είναι καλό. Αν και φημισμένη η Κρήτη στην αρχαιότητα για τους οίνους της, και παρότι η ντόπια κουζίνα της κάνει θραύση εδώ και αρκετά χρόνια παγκοσμίως, στον τομέα «οίνος» είχε μείνει αρκετά πίσω. Τα «ερασιτεχνικά» σπιτικά κρασιά ή ο δυνατός χανιώτικος μαρουβάς ήταν οι στάνταρ επιλογές όσων επισκέπτονταν το νησί.

Τις τελευταίες δεκαετίες όμως οι Κρητικοί το είδαν αλλιώς…Ταξίδεψαν έξω σπουδάζοντας την τέχνη ή και μελετώντας τους ξένους οινοποιούς συναδέλφους τους, απέκτησαν τεχνογνωσία, στράφηκαν ξανά σε παλιές γηγενείς ποικιλίες, με δυο λόγια καταπιάστηκαν σοβαρά με το ζήτημα. Σήμερα πληθαίνουν οι ξένοι δημοσιογράφοι που μιλούν με ενθουσιασμό για τα κρητικά κρασιά, το γνωστό εγγλέζικο περιοδικό οίνου Decanter τους αφιερώνει ενθουσιώδη άρθρα, στους διαγωνισμούς «εντός» ή στο εξωτερικό σαρώνουν τα βραβεία. Όπως στα πρόσφατα Greek Wine Awards που διοργανώθηκαν στη Γερμανία και όπου τα κρητικά προηγήθηκαν όλων των υπολοίπων ελληνικών κρασιών με το Nostos Syrah του Μανουσάκη (Χανιά) και τον Άσπρο Λαγό του Δουλουφάκη (Ηράκλειο) να παίρνουν τα χρυσά βραβεία-αλλά και πολλά άλλα.

Μαζί βραβεύτηκαν και τα κρητικά οινοποιεία Idaia Winery, Silva, Efrosini, Vinobon, Διαμαντάκης, Στυλιανού, Ξυρουδάκης, Ιερά Μονή Τοπλού δίνοντας ελπίδες για την πορεία των ελληνικών κρασιών στο εξωτερικό. Αλλά και στην Αθήνα, εδώ και κάμποσο καιρό, τα περισσότερα καλά εστιατόρια-και όχι μόνο τα κρητικής απόκλισης- στελεχώνουν τις κάβες τους με τα «διαμάντια» του κρητικού αμπελώνα. Πλυτό, βιδιανό, ρωμαίικο, κοτσιφάλι, μαντιλάρι είναι οι πιο γνωστές παλιές ποικιλίες της Μεγαλονήσου και είναι κάτι παραπάνω από σίγουρο ότι θα αρχίσουν να συζητιώνται πολύ, κυρίως δε…να πίνονται!

Άσπρος Λαγός, Δουλουφάκης

Το οινοποιείο Μανουσάκη στον Βατόλακο Χανίων

Μερικά από τα βραβευμένα κρασιά του Μανουσάκη