Tη Σωτηρία Αρώνη τη γνωρίσαμε στην παρουσίαση του Ελληνικού Πρωινού του Πόρου. Ήταν μια έκπληξη καθώς μας παρουσίασε τη δουλειά της. Γεννήθηκε και μεγάλωσε στον Πόρο. Σπούδασε χημικός μηχανικός ΕΜΠ, με κατεύθυνση στα τρόφιμα και τη βιοτεχνολογία και με μετεκπαίδευση στο εξωτερικό, αλλά έχοντας μεγαλώσει ανάμεσα σε γλυκές γεύσεις και αρώματα του οικογενειακού ζαχαροπλαστείου της μητέρας της Θεοδώρας Βεσσαλά, την κέρδισε η δημιουργική ζαχαροπλαστική.
Με σπουδές στην Ιταλία-Bologna (Carpigiani Gelato University – εξειδίκευση στο παγωτό), έπειτα στη Γαλλία-Παρίσι (Ecole Lenotre – εξειδίκευση στη viennoiserie) και τέλος στην Αγγλία (Chocolate Academy – σε μια βέλγικη σχολή) μάς παρουσίασε σε μια ομιλία τις σύγχρονες τάσεις της γαστρονομίας της Ευρώπης και τοποθετήθηκε θεωρητικά αλλά και πρακτικά παρουσιάζοντας τις εξαιρετικές της σοκολάτες (αρμονία μπαχαρικών, μαστίχα-λεμόνι, μυρωμένος θάμνος, κόκκινο αμύγδαλο).
Έδειξα αμέσως τον ενθουσιασμό μου για τα καλούδια της και της υποσχέθηκα να την επισκεφτώ στο εργαστήρι της στον Πόρο. Όπερ και εγένετο. Αυτή τη φορά θα μας παρουσίαζε τη νέα της πρόταση: σοκολατάκια με φέτα! Που έχουν γίνει γνωστά στον Πόρο και κάθε τόσο στην πλαϊνή αίθουσα άκουγα να τα ζητούν από τη μητέρα της για να τα δοκιμάσουν.
Τα υλικά μάς τα φανέρωσε χωρίς ενδοιασμούς. Για τη γέμιση χρησιμοποιούνται λευκή σοκολάτα, φέτα μαλακή, τρίμμα λεμονιού, μαντζουράνα, αγουρέλαιο Κριτσάς Gaea , γλυκόζη, λευκό κρασί και για το κέλυφος πικρή σοκολάτα με αγουρέλαιο Κριτσάς Gaea.
Ο κίνδυνος να κλαπεί το μυστικό της συνταγής ήταν φυσικά ανύπαρκτος. Πρώτον γιατί από ζαχαροπλαστική οι γνώσεις μου είναι ελάχιστες αλλά κυρίως γιατί τα υλικά είναι το λιγότερο που μετρούν. Τα πάντα στη ζαχαροπλαστική – αλλά και στη μαγειρική – έχουν να κάνουν με τις ποσότητες, τους χρόνους και τις θερμοκρασίες. Το ηλεκτρονικό θερμόμετρο και η ζυγαριά ακριβείας ήταν τα εργαλεία που ήταν ανά πάσα στιγμή σε ετοιμότητα για την επιβεβαίωση της σωστής πορείας της παρασκευής.
Γεμίζουμε λοιπόν κατ’ αρχάς το καλούπι με την σοκολάτα. Κατόπιν αδειάζουμε – μην ζητάτε, χρόνους και θερμοκρασίες, είναι μυστικά, σάς είπαμε! – τη σοκολάτα ώστε να μείνει μόνο το κέλυφος πάνω στο καλούπι.
Κατόπιν ετοιμάζεται το περιεχόμενο, όλα τα υλικά είναι φυσικά, όπως π.χ. τρίμμα λεμονιού και όχι essence. Εδώ οι χρόνοι και οι θερμοκρασίες για να παντρευτούν τα υλικά είναι ένα μυστήριο, αλλά τα ξέρει καλά η Σωτηρία και εμείς την εμπιστευόμαστε.
Ήρθε η ώρα της γέμισης της σοκολάτας με τη φέτα και το λοιπό μείγμα! Υπομονετικά ένα-ένα τα καλουπάκια γεμίζονται από τη Σωτηρία που το γλεντά!
Το καλούπι είναι έτοιμο, ένας θησαυρός που περιμένει το καπάκωμα με σοκολάτα! Η σοκολάτα ρίχνεται για να σκεπαστεί το περιεχόμενο, και το περίσσευμα επιστρέφει για την επόμενη παραγωγή!
Το σοκολατάκι μας είναι έτοιμο, αφού περαστεί μια καλλιτεχνική πινελιά από λευκή σοκολάτα. Το αποτέλεσμα είναι εξαίσιο. Η αρμονία της σοκολάτας με τη φέτα και τα λοιπά υλικά είναι αριστοτεχνική. Τη φέτα την διακρίνεις ελάχιστα, τόσο όσο να δηλώσει την παρουσία της, με την οξύτητα της, όπως και τα άλλα υλικά. Επίσης μην ξεχνάμε, ότι η φέτα και το λάδι που μπαίνει παντού, αντικαθιστά αντίστοιχες ποσότητες λίπους από την creme freche, γεγονός που καθιστά το σοκολατάκι πολύ πιο υγιεινό.
Σωτηρία Αρώνη σε ευχαριστούμε. Παρασυρθήκαμε από τις γεύσεις σου, το κέφι, το μεράκι και τον ενθουσιασμό σου. Και ξαναείδαμε νοερά σκηνές από την υπέροχη ταινία Chocolat με τη Ζιλέτ Μπινός!
Κανένας δεν έχει πολλή όρεξη να φάει την γαλοπούλα που περίσσεψε, και ποτέ δεν περισσεύει κάτι το οποίο έχει πολλή όρεξη να φάει κανένας, άλλος ή ο ίδιος
