Eίναι 10 το βράδυ, στου Βεζενέ δεν πέφτει καρφίτσα, όλοι στα τραπέζια μοιάζουν ευχαριστημένοι, αδημονούν για τη συνέχεια. Περνάμε την πόρτα της κουζίνας... ρυθμοί φρενήρεις, κατσαρόλες και τηγάνια, φωτιές που καίνε. Μετά βίας κλέβουμε δυο κουβέντες από τον Άρη Βεζενέ...
Από τι ώρα ξεκινάει η προετοιμασία στο Vezené;
Οι πρώτες ύλες έρχονται στις 7 το πρωί. Η ομάδα είναι όλη εκεί, καθένας στη δουλειά του – ζωμοί, φιλεταρίσματα, αποστεώσεις. Εγώ έρχομαι κατά τις 11 και... μπαίνω στα πόδια τους. Περνάω από όλα τα πόστα, μιλάω, αλλάζω, διορθώνω, διαφωνώ, συμφωνώ, προχωράμε στα παρακάτω. Είμαστε μια πολύ δεμένη ομάδα όπου ο καθένας έχει αυτονομία και πρωτοβουλίες.
Πόσα άτομα σερβίρετε ταυτόχρονα στην ώρα της αιχμής;
Γύρω στα 50-55. Σάλα-κουζίνα δουλεύουμε γύρω στα 27 άτομα, στριμωχνόμαστε, χαϊδευόμαστε, εκείνη την ώρα πέφτουν και οι πιο αστείες ατάκες, το χιούμορ σώζει, μας ανεβάζει και μεταφέρεται και στη σάλα.
Κι αν κάτι καθυστερήσει; Πώς το μαζεύετε;
…More food. Ενημερώνουμε πάντα και έπειτα προσφέρουμε μικρά πιατάκια εκτός παραγγελίας. Αν υπάρξει οποιοδήποτε σοβαρό πρόβλημα η αντίδραση από όλη την ομάδα είναι ακαριαία. Είναι όλοι πολύ ετοιμοπόλεμοι, στόχος είναι ο πελάτης να περάσει καλά.
Μας ενδιαφέρει ο κάθε πελάτης να ξέρει πως με το που περνάει την πόρτα μας όλα τα άσχημα θα τα αφήσει πίσω... εδώ θα περάσει καλά. Μιλάμε μαζί του, ενδιαφερόμαστε για την άποψή του. Αν κάτι δεν του αρέσει δουλεύουμε όλοι για να το αλλάξουμε. Η ομάδα δίνει κάθε βράδυ το 200% της για να περάσει καλά ο κόσμος. Τρελαίνονται όταν ακούνε ένα αληθινό «ευχαριστώ» και κάνουν τα πάντα για να το πάρουν.
Κάποιος πολύ διάσημος που σέρβιρες; Πώς κύλησε η βραδιά μαζί του;
Την Ντέμι Μουρ, ήταν η πιο απλή που μπορείς να φανταστείς, αέρινη, γλυκύτατη, παραλίγο να μπει και στην κουζίνα. Κάποτε που σέρβιρα τον Γούντι Άλεν ήταν ακριβώς το αντίθετο. Δεν σήκωνε το κεφάλι του ούτε να σε κοιτάξει.
Πότε χαλαρώνει η δουλειά; Γύρω στις 2 παρά... Έχουμε κάτω ένα σαλονάκι, καθόμαστε στον καναπέ και χαλαρώνουμε. Δεν φεύγει κανείς μας χωρίς καληνύχτα. Η δουλειά είναι σκληρή και εδώ δουλεύουν όσοι πραγματικά τη γουστάρουν. Αυτό δεν γίνεται αν δεν αισθάνεσαι οικογένεια.
«Θυμάμαι τον εαυτό μου πιτσιρικά να πίνω καφέ φίλτρου, όταν τον πρωτογνώρισα στην Ελλάδα τη δεκαετία του ʼ60. Αγαπούσα και τον ελληνικό, αλλά όσο να πεις, το ξενόφερτο και το νέο είχε τη χάρη του»
Η μυρωδιά των φρεσκοαλεσμένων κόκκων, η πλούσια γεύση τους και η μοναδική τους δυνατότητα να εμπλουτίζουν γλυκά και επιδόρπια, καθιστούν τον καφέ αναπόσπαστο κομμάτι της γαστρονομίας και ιδιαίτερα της ζαχαροπλαστικής
Aναρωτηθήκατε ποτέ απο πού προήλθε ο καφές, απο που ξεκίνησε αυτό το μικρό φρούτο καφεόδεντρου; Ετοιμαστείτε για ένα ταξίδι στον χρόνο και τις ηπείρους.
15°
