Τι χρειαζόμαστε Για το κοτόπουλο: 1½ κ.σ. χυμό λεμονιού
Τι χρειαζόμαστε Για το κοτόπουλο: 1½ κ.σ. χυμό λεμονιού● 1 κ.σ. λάδι ● 4 φιλέτα στήθος κοτόπουλου ● 1 σκελίδα σκόρδο Για τα κρουτόν: 100 γρ. ψωμί (όχι φρέσκο) κομμένο σε κυβάκια σε μέγεθος ζαριού ● 2 κ. σ. ελαιόλαδο ● αλάτι, πιπέρι (ή 1 φακελάκι έτοιμα κρουτόν) Για τη σος: 1 μέτρια σκελίδα σκόρδο λιωμένη ● 1 κ.κ. μουστάρδα Ντιζόν ● ½ κ.κ. σάλτσα Worcestershire ● 2-3 σταγόνες Tabasco ● 1 κ.σ. λεμόνι ● 3-4 φιλέτα αντζούγιας πολτοποιημένα ● 3 κ. σ. μαγιονέζα ● 4 κ. σ. ελαιόλαδο ● 4 κ. σ. τριμμένη παρμεζάνα και ένα κομματάκι ακόμα, τριμμένο σε φλούδες σαν τσιπς. 1-2 μαρούλια.
Πώς το φτιάχνουμε Κόβουμε τα κομμάτια του στήθους οριζόντια στη μέση. Ανακατεύουμε το λάδι, το χυμό λεμονιού και τη σκελίδα σκόρδου που έχουμε τσακίσει με το γουδοχέρι, προσθέτουμε το κοτόπουλο και το αφήνουμε να μαριναριστεί για 2 ώρες. Πλένουμε το μαρούλι, κρατάμε τα πιο τρυφερά φύλλα και στραγγίζουμε. Ζεσταίνουμε το φούρνο στους 200°C (αέρα). Απλώνουμε μια λαδόκολα σε ένα ταψί και σκορπίζουμε (σε μια στρώση) τους κύβους ψωμιού, αλείφουμε καλά με το λάδι, αλατοπιπερώνουμε και ψήνουμε για 10΄. Στο μεταξύ φτιάχνουμε το dressing. Ανακατεύουμε το σκόρδο και την αντζούγια μέχρι να ομοιογενοποιηθούν, προσθέτουμε το χυμό λεμονιού, το tabasco, τη Worcestershire και τη μαγιονέζα. Ανακατεύουμε για 1-2΄και ρίχνουμε σιγά-σιγά το λάδι (προσθέτουμε αλάτι - πιπέρι) ανακατεύοντας καλά μέχρι να γίνει μια παχύρρευστη ομοιογενής λευκή σος. Στο τέλος προσθέτουμε την τριμμένη παρμεζάνα. Ζεσταίνουμε ένα αντικολλητικό τηγάνι και ψήνουμε το κοτόπουλο για περίπου 10΄, το βγάζουμε και το αφήνουμε να κρυώσει για 5΄. Το κόβουμε σε λωρίδες. Σ’ ένα ξύλινο μπολ ρίχνουμε το 1/3 από το dressing, μερικά κρουτόν και τα φύλλα του μαρουλιού χοντροκομμένα, ανακατεύουμε απαλά με το χέρι, τοποθετούμε στην κορυφή τα κομμάτια κοτόπουλου και ρίχνουμε από επάνω το υπόλοιπο dressing. Διακοσμούμε με τις φλούδες παρμεζάνας.
Μάθε ιστορία
Το 1930 οι ειδικοί της γαστρονομίας στο Παρίσι ψήφισαν τη Caesar salad ως την καλύτερη συνταγή της αμερικάνικης κουζίνας, οι ιστορικοί όμως διχάζονται ακόμα για την καταγωγή της. Κάποιοι πιστεύουν ότι επινοήθηκε το 1903 στο Σικάγο από τον Ιταλό Giacomo Junia. O Junia, ιδιοκτήτης ιταλικού εστιατόριου, έφτιαξε τυχαία μια σαλάτα και της έδωσε το όνομα του Ιούλιου Καίσαρα. Προς μεγάλη του έκπληξη η σαλάτα είχε τεράστιο σουξέ και η συνταγή του διαδόθηκε με ταχύτητα αστραπής. Οι περισσότεροι ιστορικοί πάντως πιστεύουν ότι επινοήθηκε στην Τιχουάνα, στο Μεξικό. Όπως λέγεται, το Σαββατοκύριακο της 4ης Ιουλίου του 1924 ο διάσημος εστιάτορας Caesar Cardini είχε τόσο πολύ κόσμο που ξέμεινε από φαγητό και για να ικανοποιήσει τους πελάτες του επινόησε μια σαλάτα με ό,τι υλικά τού είχαν μείνει. Η σαλάτα γνώρισε αμέσως τεράστια επιτυχία και ονομάστηκε Caesar προς τιμή του.
«Θυμάμαι τον εαυτό μου πιτσιρικά να πίνω καφέ φίλτρου, όταν τον πρωτογνώρισα στην Ελλάδα τη δεκαετία του ʼ60. Αγαπούσα και τον ελληνικό, αλλά όσο να πεις, το ξενόφερτο και το νέο είχε τη χάρη του»
Η μυρωδιά των φρεσκοαλεσμένων κόκκων, η πλούσια γεύση τους και η μοναδική τους δυνατότητα να εμπλουτίζουν γλυκά και επιδόρπια, καθιστούν τον καφέ αναπόσπαστο κομμάτι της γαστρονομίας και ιδιαίτερα της ζαχαροπλαστικής
Aναρωτηθήκατε ποτέ απο πού προήλθε ο καφές, απο που ξεκίνησε αυτό το μικρό φρούτο καφεόδεντρου; Ετοιμαστείτε για ένα ταξίδι στον χρόνο και τις ηπείρους.
17°
