Αρχές Νοέμβρη, με θερμοκρασία καλοκαιρινής βραδιάς, κατηφορίζω για την πιο «είμαι σε διακοπές όλο το χρόνο» περιοχή της Αθήνας. Το Soleto είναι δύο μηνών και είναι εντυπωσιακό. Αυτό που λέμε «υπερπαραγωγή», λαμπερά φωτισμένο και γεμάτο κόσμο. Το στιλ του είναι «βιομηχανικό» με πινελιές χαμηλόφωνης πολυτέλειας, έχει πολλά τραπέζια μέσα-έξω, δερμάτινους καναπέδες, μεγάλη μπάρα για ποτό και γωνιές όπως η βιβλιοθήκη, αν θέλει κάποιος να αράξει με τις ώρες (και) διαβάζοντας. Είναι all day, από τις 8 το πρωί ως αργά το βράδυ. Εδώ, όλα μπερδεύονται γλυκά. Κάποιος μπορεί να πάει το πρωί για ένα σκέτο καφέ ή για ένα αξέχαστο πρωινό (αυγά και πατάτες ή και με σπαράγγια και λάδι τρούφας, ας πούμε...). Η κουζίνα είναι πάντα σε δράση και έχει αρχηγό τον Stefano Rossi, εξαιρετικό Ιταλό σεφ που εκτός του ότι φτιάχνει αυθεντικά ιταλικές νοστιμιές, κάθε τόσο φέρνει από την πατρίδα πρώτες ύλες και καλούδια. Για όσους θέλουν ποτό και χάζι, υπάρχει η μεγάλη μπάρα και τα κοκτέιλ της.
Η παρέα μας προχτές μοιράστηκε στα… τρία. Κάποιοι τσιμπολόγησαν ξεροψημένες φοκάτσιες με δεντρολίβανο, πίνοντας ένα τέλειο ροζέ κρασί. Κάποιοι φάγαμε αλά ιταλικά, ωραία antipasti και σαλάτες, φρέσκιες πάστες με θαλασσινά, άπαιχτη καρμπονάρα, πίτσα boscaiola με προσούτο, και ήπιαμε λευκό Κτήμα Άλφα (στην πολύ καλή τιμή των 19,5 ευρώ). Κάποιοι πάλι το κρατήσανε στα κοκτέιλ (αλλά και τσίμπαγαν από τα πιάτα μας), όλοι περάσαμε θαυμάσια, βρήκαμε γνωστούς και η νύχτα έγινε μεγάλη.
Στο τέλος γνωρίσαμε και την ψυχή του Soleto, την ιδιοκτήτρια Έλενα Παπαθάνου, Γλυφαδιώτισσα, καλοζωισμένη και με διάθεση να μην περάσει κανείς από το χώρο της χωρίς να του προσφέρει την απόλυτη φιλοξενία. Γι’ αυτό, μας έλεγε, θυμούνται απ’ έξω τον καφέ ή το ποτό που πίνει κάθε πελάτης, γι’ αυτό φτιάξανε φούρνο ώστε να βγαίνουν συνέχεια ζεστά ψωμιά και ψωμάκια κάθε είδους, κρουασάν, μπριός, ντόνατς, μηλόπιτες, φοκάτσιες, πίτσες, γλυκά. Ανανεώσαμε το ραντεβού για κάποιο (με πατάτες κι αυγά) πρωινό, οι μεγάλες ομπρέλες δίνουν σκιά στο ηλιόλουστο Soleto (sol ο ήλιος ιταλικά, soleto το ηλιόλουστο), με καφέ, χαλαρή κουβεντούλα και ξάπλα στους καναπέδες. Πριν φύγουμε (νύχτα ώρα) ψωνίσαμε και από το «deli» και το φούρνο του καταστήματος ψωμάκια και λιχουδιές σε καλές τιμές για το σπίτι. Ανοιχτό κάθε μέρα. Διαθέτει και parking.
«Θυμάμαι τον εαυτό μου πιτσιρικά να πίνω καφέ φίλτρου, όταν τον πρωτογνώρισα στην Ελλάδα τη δεκαετία του ʼ60. Αγαπούσα και τον ελληνικό, αλλά όσο να πεις, το ξενόφερτο και το νέο είχε τη χάρη του»
Η μυρωδιά των φρεσκοαλεσμένων κόκκων, η πλούσια γεύση τους και η μοναδική τους δυνατότητα να εμπλουτίζουν γλυκά και επιδόρπια, καθιστούν τον καφέ αναπόσπαστο κομμάτι της γαστρονομίας και ιδιαίτερα της ζαχαροπλαστικής
Aναρωτηθήκατε ποτέ απο πού προήλθε ο καφές, απο που ξεκίνησε αυτό το μικρό φρούτο καφεόδεντρου; Ετοιμαστείτε για ένα ταξίδι στον χρόνο και τις ηπείρους.
12°
