Είναι καινούργιο (ούτε μήνα), μικρό μια σταλιά, για όσους ξέρετε και θυμάστε εκεί που παλιά βρισκόταν το ιταλικό Altro, στη Χάρητος. Το ντεκόρ του είναι απλό και αρκετά νοσταλγικό, βιτρίνες με πορσελάνινα μπιμπελό όπως στον μπουφέ της γιαγιάς, κόκκινο τηλέφωνο με κερματοδέκτη (αυτά που είχαν παλιά τα περίπτερα), σκόρδα και ξερές πιπεριές να κρέμονται, κι ένα βαφτιστικό φορεματάκι στον τοίχο μέσα σε κάδρο. Τα τραπέζια λίγα (χωράνε στριμωγμένα καμιά 35αριά άτομα), ενισχύονται και με κάποια ακόμη έξω στο πεζοδρόμιο. Η κουζίνα του είναι ελληνική και όλο το στιλ προωθεί την κατηγορία που γνωρίζει δόξες αυτή τη σεζόν, αυτή του «σύγχρονου ελληνικού μεζεδοπωλείου». Δηλαδή μικρά πιατάκια (χαμηλά κόστη - χαμηλές τιμές), ελληνική κουζίνα με κάποιες μοντερνιές και καλά προϊόντα απ’ όλη την Ελλάδα, χύμα καλό κρασί και αποστάγματα. Έχω πάει σε μικρό διάστημα αρκετές φορές, έχω φάει πολύ νόστιμα, ε, να σας πω εδώ αυτό που κρατάω τόση ώρα «άσο κρυμμένο στο μανίκι», το μενού επιμελείται ο famous σεφ Γιάννης Μπαξεβάνης, από τους πιο καλούς και έμπειρους στα της ελληνικής γεύσης.
Έχει πολλά μικρά πιατάκια η Αλεπού που αναγράφονται μαζί με τις τιμές τους (από ευρώ 4 μέχρι 11-12) στο μεγάλο μαυροπίνακα, όπως ταραμοσαλάτα μαζί με φέτες ψωμιού από χαρούπι (εξαίσια «πατέντα» του Μπαξεβάνη), κεφτεδάκια, ντάκους, συκωτάκια με φάβα και καραμελωμένα κρεμμύδια, γιουβετσάκι σε εμαγιέ κατσαρολάκι, σαρδέλες στη σχάρα με chilli, μπακαλιάρο σκορδαλιά, κόκκορα με χυλοπίτες, κρασάτη τηγανιά. Αφήνω για το τέλος τα δικά μου φαβορί: λουκάνικο γίδινο με πουρέ και αυγό από πάνω που το σπας και λούζεις με τον κρόκο, και σαλάτα με κολοκύθα, βραστά όσπρια, αμύγδαλα, ρόδια και ξινούτσικο λαδολέμονο. Και τα δύο πιατάκια του «ταπεινού» μεζεδοπωλείου στέκονται άνετα σε γκουρμέ εστιατόριο. Για το τέλος παίζουν γαλακτομπούρεκο, χαλβάς κατσαρόλας, σφακιανή μυζηθρόπιτα, τηγανητό πορτοκάλι (πάρτε το οπωσδήποτε).
Το μαγαζί μαζεύει ήδη νεολαία, όμορφα αγόρια-κορίτσια, αλλά και πιο μεγάλους, παίζει ελληνικά, παλιό ελληνικό κινηματογράφο και χασάπικα, εμένα μου ’κατσε πολύς Μπαγιαντέρας προχτές και φλόμωσα, μαθαίνω πως και Μαρία Κάλλας θα παίζουν, μαθαίνω επίσης πως σε λίγο καιρό θα γίνει (Πέμπτες, Παρασκευές και Σάββατα) και… afterάδικο, σερβίροντας μέχρι το πρωί σούπες, πατσά κι ένα μαγειρευτό που θα αλλάζει συνέχεια. Ανοιχτά κάθε μέρα από το μεσημέρι, Κυριακή και Δευτέρα βράδυ κλειστά.
«Θυμάμαι τον εαυτό μου πιτσιρικά να πίνω καφέ φίλτρου, όταν τον πρωτογνώρισα στην Ελλάδα τη δεκαετία του ʼ60. Αγαπούσα και τον ελληνικό, αλλά όσο να πεις, το ξενόφερτο και το νέο είχε τη χάρη του»
Η μυρωδιά των φρεσκοαλεσμένων κόκκων, η πλούσια γεύση τους και η μοναδική τους δυνατότητα να εμπλουτίζουν γλυκά και επιδόρπια, καθιστούν τον καφέ αναπόσπαστο κομμάτι της γαστρονομίας και ιδιαίτερα της ζαχαροπλαστικής
Aναρωτηθήκατε ποτέ απο πού προήλθε ο καφές, απο που ξεκίνησε αυτό το μικρό φρούτο καφεόδεντρου; Ετοιμαστείτε για ένα ταξίδι στον χρόνο και τις ηπείρους.
20°
