Όταν ζεις στο μαλακό υπογάστριο της πρωτεύουσας, έχεις να αντιμετωπίσεις πολλά προβλήματα, αξεπέραστα εμπόδια και λίγες, αλλά δυνατές απολαύσεις που σε αποζημιώνουν. Η υποβαθμισμένη περιοχή γύρω από την πιο κεντρική πλατεία της ελληνικής μητρόπολης παραμένει, όσο κι αν αυτό φαίνεται εξωπραγματικό, μια ζωντανή γειτονιά, με μόνιμους κατοίκους και επιχειρήσεις που μετρούν δεκαετίες ζωής.
Ανταλλάσσουμε καλημέρες, ενημερωνόμαστε, συζητάμε και αλληλοστηριζόμαστε, νοιαζόμαστε. Δεν είναι πολύς καιρός που μαγαζάτορας της περιοχής ετοιμαζόταν να έρθει να χτυπήσει το κουδούνι γιατί μας είχε χάσει και ανησύχησε. Από την άλλη, η εγγύτητα στην Κεντρική Αγορά και η μεγάλη απόσταση από σοβαρά σουπερμάρκετ μας έχει οδηγήσει σε επιλογές που τώρα πια δεν αλλάζουμε με τίποτε. Με το καροτσάκι της λαϊκής, ένας γύρος για τις αγορές της εβδομάδας δεν ξεπερνάει τον χρόνο που θα αφιερώναμε σε μια οποιαδήποτε υπεραγορά, στην οποία για να πάμε θα χρειαζόμασταν οπωσδήποτε και κάποιο μέσον. Αφήστε λοιπόν το αυτοκίνητο, φορέστε αναπαυτικά παπούτσια και πάμε για τα πιο νόστιμα ψώνια.
Το ξηροκαρπάδικο
Στην κάβα Γεωργούσης για φιστίκι αράπικο, ζεστό-ζεστό από τη λαμαρίνα
Ο Βασίλης Γεωργούσης κατάγεται από την Κύμη της Εύβοιας και από εκεί, από τις δικές του συκιές, αποξηραίνει τα πιο αφράτα σύκα που έχω δοκιμάσει. Ελληνική καρυδόψιχα και αμύγδαλο, πραγματικό φιστίκι Αιγίνης, δαμάσκηνα τριών ειδών με διαφορετικής έντασης οξύτητα, φιστίκια αράπικα, σνακ, χαλβάδες, λουκούμια και σοκολάτες, μαζί με βότανα, υπερτροφές και αποξηραμένα φρούτα αποτυπώνουν τις επιλογές των ανθρώπων της επιχείρησης, των «παλιών» και των νεότερων που ακολουθούν τις νέες τάσεις.
Όλοι οι ξηροί καρποί ψήνονται στους φούρνους του υπογείου, σε χαμηλές θερμοκρασίες, για να μην αρπάξουν, και δεν υπάρχει μεγαλύτερη απόλαυση από το να πετύχεις φιστίκι αράπικο ζεστό-ζεστό από τη λαμαρίνα. Από τις πρώτες πρωινές μου καλημέρες, που συχνά συνοδεύονται από κερασματάκι ανάλογα με την ημέρα. Από συκαλάκι ξερό μέχρι αφράτο αμύγδαλο, που συνήθως συνοδεύονται από ενημέρωση για τα τεκταινόμενα στη γειτονιά. Πελάτες, από τα παλικάρια του αστυνομικού τμήματος που βρίσκεται ακριβώς απέναντι μέχρι τις κυρίες που έρχονται από την άλλη άκρη της πόλης για να βρουν καρύδι καλό για κουμιώτικο (της Κύμης) μπακλαβά. Κάβα Γεωργούσης, Βερανζέρου 27, Ομόνοια, τηλ. 210 5223 878
Το γαλακτοπωλείο
Οι λουκουμάδες της Στάνης είναι μεγάλη, τεράστια, αμαρτία
Έχουν γραφτεί πολλά για την οικογένεια Καραγεώργου και την ιστορία του γαλακτοπωλείου που πρωτολειτούργησε το 1931, όμως είναι διαφορετικά να αποτελεί μέρος της καθημερινότητάς σου και όχι μια εξτραβαγκάντσα, ένα «εξωτικό» μέρος που θα επισκεφτείς μια φορά τον χρόνο. Η Μαρίκας Κοτοπούλη είναι ο δρόμος που περνάω για να φτάσω στον ηλεκτρικό ή το μετρό, ή ακόμη για να κινηθώ προς οποιαδήποτε άλλη περιοχή πεζή, οπότε η καλημέρα εδώ είναι σχεδόν στο ημερήσιο πρόγραμμα. Αν υπάρχει λίγος χρόνος, στα τραπεζάκια του απολαμβάνω έναν γρήγορο καφέ, κυρίως για να ανταλλάξουμε τις απαραίτητες πληροφορίες της γειτονιάς και να πούμε «τα δικά μας», με τον Θανάση ή με τους σερβιτόρους, που προφανώς βρίσκονται εδώ περισσότερα χρόνια από όσα εγώ στη γειτονιά.
Σταθερά στο ψυγείο μας υπάρχουν τα πρόβεια γιαούρτια της εβδομάδας, με την απίστευτη υφή, την αξεπέραστη πέτσα και τα γαλατένια αρώματα. Οι κρέμες, βανίλια και σοκολάτα, όπως και οι πάστες σοκολατίνα, ποντικάκι ή αμυγδάλου είναι οι παρεκτροπές μας που δεν γίνονται συχνά. Το ρυζόγαλο με το ρύζι να κρατάει στο δόντι, είναι η προσωπική μου λατρεία.
Σιροπιαστά αγοράζουμε για να προσφέρουμε σε φίλους, γαλακτομπούρεκο ημέρας, που βάζει κάτω όλα τα υπόλοιπα διάσημα, για τα κυριακάτικα μεσημεριανά καλέσματα. Οι λουκουμάδες είναι μεγάλη, τεράστια, αμαρτία, αλλά η χορτόπιτα και η τυρόπιτα με το τραγανό φύλλο συχνά εμφανίζονται στο τραπέζι μας ως ένα γρήγορο πρώτο πιάτο. Για το καλοκαίρι, το παρφέ του είναι απλά συγκινητικό. Το βασικό χαρακτηριστικό, εκείνο που σε κάνει να συνδέεις τη Στάνη με αναμνήσεις, είναι τα αρώματα, οι γεύσεις των πρώτων υλών και οι συνταγές, που παραμένουν απαράλλαχτες σε πείσμα των καιρών. Η Στάνη, Μ. Κοτοπούλη 10, Ομόνοια, τηλ. 210 5233637
Το σουβλατζίδικο
Το σουβλατζίδικο Λευτέρης ο Πολίτης της Σατωβριάνδου βρίσκεται εδώ από το 1951
Στη Σατωβριάνδου, στην έξοδο της Μαρίκας Κοτοπούλη, κάτω από δυο κόκκινες ομπρέλες γνωστού αναψυκτικού, πελάτες ξεκινούν να τρώνε τα «σουβλάκια» τους γύρω στις 9.30 το πρωί. Σήμερα στο ταμείο στέκεται ο εγγονός του «ιδρυτή», που ξεκίνησε το 1951, και στα κάρβουνα οι ψήστες πρέπει να μετράνε δεκαετίες υπηρεσίας. Καλαμάκι, γύρος, ντονέρ δεν υπάρχουν. Στο τυλιχτό, το κεμπάπ από μοσχαρίσιο κιμά, φρέσκο και χειροποίητο, ζουμερό, σφιχτό, αρωματικό, χωρίς περιττά λίπη, συνοδεύεται αυστηρά και μόνον από ντομάτα, κρεμμύδι, μαϊντανό και κόκκινο πιπέρι Αριδαίας, αρκετά καυτερό.
Αν όμως πάρεις μερίδα, όπως κάνουμε εμείς, δύο τραγανές πίτες κόβονται και μπαίνουν στη βάση, από πάνω 4 κεμπάπια και από πάνω, ω ναι, φρεκοψημμένες ντομάτες και κρεμμύδια, που αφήνουν τους χυμούς τους να καλύπτουν το κρέας και να διαπερνούν το ζυμάρι της πίτας. Σου δίνουν τη δυνατότητα να επιλέξεις, αν θέλεις, καυτερό (κόκκινο πιπέρι) και καυτερή πράσινη πιπεριά. Για δύο άτομα προτείνουν τη μιάμιση μερίδα με έξι κεμπάπ, εκτός αν έχει πέσει πείνα. Τον χειμώνα –και μόνο τότε– στο τυλιχτό μπαίνει και σουτζούκι.
Όσο περιμένεις, συμμετέχεις αν θέλεις σε κουβέντες με τους ανθρώπους του μαγαζιού ή και τους πελάτες που στο μεγαλύτερο ποσοστό είναι σταθεροί, ενώ πάνω από το ταμείο η τηλεόραση παίζει μόνιμα κρατικό κανάλι, προς αποφυγήν χαρακτηρισμών υποθέτω. Υπάλληλοι γραφείων και μαγαζιών, στελέχη του ΚΚΕ από τα απέναντι κεντρικά γραφεία τους, αστυνομικοί του τμήματος Ομονοίας, κάτοικοι, περαστικοί, ακόμη και «κορίτσια» των γύρω πεζοδρομίων απολαμβάνουν, χωρίς να νοιάζονται αν λερωθούν τα μικρά, καλοδιπλωμένα πιτοκεμπάπια, που σχεδόν ποτέ δεν είναι ένα για τον καθένα. Την τελευταία φορά μου είπαν ότι «είναι κερασμένα από τον κύριο εκεί», που δεν ήταν άλλος από φίλο φωτογράφο που είχε έρθει για να θυμηθεί τα παιδικάτα του. Λευτέρης ο Πολίτης, Σατωβριάνδου 20, Ομόνοια, τηλ. 210 5225676
Το παντοπωλείο
Πάνω από 2000 προϊόντα Ελλήνων παραγωγών βρίσκουμε στο Παντοπωλείο Μεσογειακής Διατροφής
«Τα πάντα όλα» θα μπορούσε να είναι ο τίτλος για αυτό το κατάστημα. Δεν υπάρχει κάτι που να αναζητώ και να μην το βρίσκω εδώ, όταν μιλάμε για προϊόντα παραγωγών από όλη την Ελλάδα. Τυποποιημένοι, με την υπογραφή του παραγωγού και την απαραίτητη πιστοποίηση, στα ράφια του απλώνονται πάνω από 2.000 διαφορετικοί κωδικοί, που σημαίνει ότι δύσκολα ξεφεύγει από την προσοχή τους οτιδήποτε αξίζει να βρει μια θέση στο πιάτο μας.
Οι υπάλληλοι είναι ίσως οι πιο ενημερωμένοι που έχω συναντήσει, με τον Γιώργο να αποτελεί τη μεγαλύτερη συμπάθειά μου. Την τελευταία φορά, και ενώ έψαχνα για μια οσπριάδα, μου έφερε μια γωνιά ζυμωτού προζυμένιου ολόφρεσκου ψωμιού από τη Νίκαια. Την ώρα που την απολάμβανα ήρθε μια δεύτερη, αυτή τη φορά με δυο σταγόνες ελαιόλαδο από μανάκι, την ποικιλία ελιάς που προτιμώ και αγαπώ, από έναν παραγωγό που μόλις ανακάλυψαν. Και ένα μυστικό: με μια βόλτα εκεί, μπορώ να στήσω ένα ολόκληρο κάλεσμα σε φίλους, χωρίς να μπω καθόλου στην κουζίνα και χωρίς στο τραπέζι να εμφανιστεί ίχνος συντηρητικών ουσιών. Το Παντοπωλείο της Μεσογειακής Διατροφής, Σοφοκλέους 1, Αθήνα, τηλ. 210 3628738
Το πιτάδικο
H Διαμάντω φτιάχνει το πιο κρουστό φύλλο
Με τη Διαμάντω γνωριστήκαμε κάπου δέκα χρόνια πριν, όταν τα πράγματα στη γειτονιά ήταν πραγματικά άγρια. Από τότε, εκεί πηγαίνω για κρουστό, αέρινο φύλλο χωριάτικο λαδιού, φύλλο κρούστας τραγανό, καταΐφι, σφολιάτα ανάλαφρη. Έχει πάντοτε ένα χαμόγελο κι έναν καλό λόγο για όλους, είναι φωτεινή, ζεστή και ακούραστη. Στις μέρες της μεγάλης βιασύνης, θα πάρω από εδώ και κατεψυγμένες έτοιμες πίτες, αλλά και παξιμάδια, κουλουράκια και βουτήματα. Δίπλα στην Α΄ Eφορία Αθηνών, σχεδόν γωνία με τη Σωκράτους, και απέναντι από τον νέο πολυχώρο του Ρομάντσο, ο δρόμος σήμερα ζει πιο ήσυχες μέρες και η πρόσβαση είναι πολύ πιο εύκολη. Αναξαγόρα 4, Αθήνα, τηλ. 210 5228216
Το μπαχαράδικο
Όλα τα μπαχάρια του κόσμου στο Μπαχάρ στην Ευριπίδου
Στην Ευριπίδου καθώς περπατάω τα αρώματα των μπαχαρικών με τυλίγουν, οπότε ακόμη κι αν δεν το έχω στο πρόγραμμα κάτι θα θυμηθώ ότι μου λείπει ή κι αν δεν μου λείπει, ένα καινούργιο μείγμα θα προστεθεί στη συλλογή μου. Έπειτα από δοκιμές εδώ και χρόνια κατέληξα σε ένα μαγαζί που με καλύπτει απόλυτα. Η μακριά ουρά που σχηματίζεται στο πεζοδρόμιο δεν με έχει τρομάξει ποτέ γιατί η ταχύτητα των ανθρώπων του Μπαχάρ δεν σε αφήνει για πολλή ώρα στην αναμονή. Εδώ θα έρθουν γηραιές κυρίες για να πάρουν απλά πιπέρι, ρίγανη και λιβάνι, αλλά και μάγειρες και εστιάτορες που θέλουν ιδιαίτερα μπαχαρικά για έθνικ κουζίνες. Στα βάζα που βρίσκονται πίσω από τον κεντρικό πάγκο βρίσκονται κλεισμένοι θησαυροί, που δεν θα αρνηθούν να σου τους δώσουν να τους μυρίσεις έναν-έναν. Μπορείς να ζητήσεις μαρινάδες, βότανα, ινδικά, μεσανατολίτικα και κινέζικα μείγματα, κάθε είδους πιπέρια, αλλά και μείγματα δικά τους για κιμάδες, κοτόπουλο, μοσχάρι, χοιρινό, πίτσες, πατάτες, όσπρια και ό,τι τέλος πάντων θέλεις να μαγειρέψεις. Μπαγιάτικο μπαχαρικό δεν έχει θέση εδώ, η κατανάλωση είναι τόσο μεγάλη που κανένα βάζο δεν μένει για πολύ γεμάτο. Πέρα από μπαχαρικά, από εδώ προμηθεύομαι μούσλι, λιαστές ντομάτες, διάφορα δημητριακά και φλέικς για πρωινό. Μπαχάρ, Ευριπίδου 31, Αθήνα, τηλ. 210 3217225
Τα αλλαντοπωλεία
Π
αστουρμάδες, σουτζούκια και τυριά στα δύο αλλαντοπωλεία, τον Αραπιάν και τον Μιράν
Αλφαβητικά και όχι ποιοτικά κάνω την αναφορά πρώτα στον Αραπιάν και έπειτα στον Μιράν. Η μοίρα τους έφερε να χωρίζει τις επιχειρήσεις τους μια μεσοτοιχία και να τους ενώνει η σχεδόν κοινή διεύθυνση και το κοινό αντικείμενο. Ανταγωνιστές και συναγωνιστές, βελτιώνουν μέρα με τη μέρα την γκάμα των προϊόντων τους και δεν είναι εύκολο ποτέ να αποφασίσω τι θα πάρω και από ποιον. Παστουρμάδες, σουτζούκια, λουκάνικα, χοιρομέρια, γλώσσες μοσχαρίσιες, σαλάμια, απάκια και ψαρονέφρια, τυριά ιδιαίτερα από όλη την Ελλάδα, αλίπαστα βρίσκονται στις προθήκες τους, προκαλώντας μου ακατάσχετη σιελόρροια και παίζοντας με τις δυνάμεις αντίστασης που έχω κάθε φορά που τους επισκέπτομαι. Μου είναι αδύνατον να επισκεφθώ μόνον τον έναν, αφού κάθε φορά που βρίσκομαι στην Ευριπίδου θα δοκιμάσω κάποιο νέο προϊόν τους που θα καταλήξει στο ψυγείο μας. Αραπιάν, Ευρυπίδου 41, Αθήνα, τηλ. 210 3217238/ Μιράν, Ευριπίδου 45, Αθήνα, τηλ. 210 3217187
Του εξοπλισμού
Εργαλεία, σκεύη, πιατικά, γκατζετάκια, από τα ράφια του Κάτου δύσκολα ξεκολλάς
Αν περάσω την πόρτα του δύσκολα θα με ξεκολλήσεις από τα ράφια του. Εργαλεία, σκεύη, αξεσουάρ και γκατζετάκια ανακατεύονται με τα πιο χρηστικά αντικείμενα κουζίνας και τα πιο ιδιαίτερα αντικείμενα που ούτε καν φαντάζεσαι ότι υπάρχουν. Δυο ράφια είναι αφιερωμένα στη ζαχαροπλαστική, αλλά αυτό δεν είναι το δυνατό μου σημείο, οι κυρίες όμως που ασχολούνται με το αντικείμενο κάτι ξέρουν και τον προτιμούν. Τελευταία μου αποκτήματα, μια μηχανή για σπιτικά λουκάνικα, μια κουτάλα «αράχνη» και μπόλικα βαζάκι αποθήκευσης. Κάτος, Ευριπίδου 38, τηλ. 210 3227725
Η κυρία με τις ελιές
Στον πάγκο με τις ελιές η δοκιμή επιβάλλεται
Σπάνια θα καθίσουμε στο τραπέζι χωρίς ελιές και συχνά το βραδινό περιλαμβάνει ένα απολαυστικό σνακ με παξιμάδια και ποικιλία ελιάς. Δεν αγαπάμε ένα μόνο είδος, ούτε ταιριάζουν όλες με όλα τα φαγητά. Εδώ, στον πάγκο που η κυρία δεν ήθελε να φωτογραφηθεί, ψωνίζω συχνά. Καλαμών και θρούμπες, μανάκι, Αμφίσσης φρέσκιες, με λίγο ή περισσότερο αλάτι, τσακιστές, χοντρολιές, ελιές γίγαντες. Η δοκιμή όχι απλώς επιτρέπεται, επιβάλλεται θα έλεγα, για να βρεις εκείνες που ταιριάζουν στην ώρα και στα κέφια σου. Αρμοδίου 10, Κεντρική Αγορά, Αθήνα
Το χασάπικο
Καλά κρέατα, σωστές κοπές και άψογη εξυπηρέτηση στο κρεοπωλείο του Αγγελή
Πάνε πάνω από δέκα χρόνια, πριν καν μετακομίσω στη γειτονιά, που μου σύστησε ο φευγάτος πια αγαπημένος φίλος Αλέξανδρος Γιώτης το κρεοπωλείο της οικογένειας Αγγελή, μέσα στη Βαρβάκειο. «Να πας εκεί, έχει καλά κρέατα, σωστές κοπές και άψογη εξυπηρέτηση» ήταν οι αρχικές συστάσεις και είναι αλήθεια ότι από τότε δεν τους έχω αλλάξει.
Η Μαρία, η μητέρα, παραμένει ακλόνητη στο ψηλό σκαμπό πίσω από την ταμειακή τις ώρες που οι γιοι Θάνος και Τάσος εξυπηρετούν τους –πολλούς– πιστούς πελάτες. Ο χώρος είναι πεντακάθαρος, τα κρέατα ελληνικά και νόστιμα, ο Θάνος μάστορας όχι μόνο στις κοπές, αλλά και στις επιλογές του σωστού κρέατος για διαφορετικά μαγειρέματα που θα σου προτείνει, αρκεί να τον εμπιστευτείς.
Τα δικά τους λουκάνικα είναι νοστιμότατα, πολλές φορές μου έχουν ιδιαίτερες νοστιμιές κρατημένες, όπως γλώσσα μοσχαρίσια, κεφαλάκια και άλλα αμαρτωλά. Ο Τάσος είναι ο χιουμορίστας και επί των δημοσίων σχέσεων, από φυσικού του και όχι γιατί κάποιος του έχει αναθέσει κάποιον ρόλο, τα υπόλοιπα παιδιά που δουλεύουν εκεί έχουν μια ευγένεια που μάλλον δεν περιμένεις να συναντήσεις στη Βαρβάκειο. Αν έχει πολλή δουλειά και πρέπει να περιμένω, πίνω κι έναν ελληνικό καφέ, απολαμβάνοντας τα μεταξύ τους πειράγματα. «Αγγελής»: Αιόλου 81 (στη στοά), Βαρβάκειος, τηλ. 210 3232211
Το ψαράδικο
Στην ψαραγορά θα πάμε ώρα πρωινή
Δεν είναι ένα. Στην Κεντρική Αγορά, στη Βαρβάκειο, θα πάω ώρα πρωινή, θα περάσω από όλους τους πάγκους δυο και τρεις φορές, θα δω ψάρια και θαλασσινά, θα συγκρίνω τιμές, όχι ψάχνοντας απαραίτητα τη φθηνότερη, θα μιλήσω με τους ιχθυοπώλες και θα καταλήξω τελικά στις αγορές μου. Ακολουθώ την εποχικότητα, δεν προτιμώ τα ψάρια ιχθυοτροφείου και δεν διστάζω να επιλέξω εκείνα που θα χαρακτηρίζαμε δεύτερα αν είναι φρέσκα και ημέρας.
Το μανάβικο
Όλη η Κεντρική Αγορά έχει φρέσκα λαχανικά και φρούτα κάθε μέρα. Εγώ ψωνίζω από τον Τσουπάκη.
Δεν είναι μόνον ένα, όλη η Κεντρική Αγορά προσφέρεται για να επιλέξεις τα λαχανικά και τα φρούτα της εποχής. Όταν όμως θέλω πιο συγκεκριμένα μυρωδικά και άγρια χόρτα θα απευθυνθώ εδώ ή και στο άλλο που βρίσκεται στη γωνία με Σωκράτους. Επειδή μάλιστα είμαι των γρήγορων αγορών και των σταθερών... σχέσεων, συνήθως καταλήγω να κάνω τις αγορές μου από ένα μαγαζί μόνιμα. Λαχανικά - Φρούτα Τσουπάκη, Αρμοδίου 10, Αθήνα
Τα φαλαφελατζίδικα
Τα κίμπε, αράβικοι κεφτέδες, τα παίρνουμε με το κομμάτι από το Falafel Abu Milad
Στη γειτονιά υπάρχουν πολλά, στη Λιοσίων, και μάλιστα στην αρχή της, συνωστίζονται τέσσερα-πέντε. Ένα είναι που έχουμε επιλέξει ως σταθερό τροφοδότη μας, άπαξ μηνιαίως, ενίοτε και συχνότερα. Το Falafel Abu Milad στέκεται στη γωνία, Λιοσίων 1 και πλατεία Βάθης, με έντονο πορτοκαλί χρώμα και είσοδο από τις δύο πλευρές. Σερβίρουν δύο ευγενέστατοι, χαμογελαστοί νεαροί, o Αιγύπτιος Μαχμούντ και ο Ιμπραήμ, νομίζω από τον Λίβανο, που θυμούνται σταθερά τις προτιμήσεις μας. Εμείς δεν παίρνουμε «τυλιχτά» στις μεγάλες αραβικές πίτες. Η παραγγελία συνήθως περιλαμβάνει φαλάφελ που πουλιούνται με το κομμάτι, όπως και τα κίμπε, οι ατρακτοειδείς κεφτέδες με κιμά σε κρούστα από πλιγούρι. Σίγουρα χούμους, μελιτζάνες τηγανητές κομμένες σε φετούλες με μαϊντανό, λίγη ντομάτα και σκόρδο, σουβλάκια μαριναρισμένου κοτόπουλου αρωματικά και αφράτα, και οπωσδήποτε μια μερίδα συκωτάκια πουλιών σε κόκκινη μπαχαρεμένη σάλτσα. Η σαλάτα από μαρούλι, μπόλικο μαϊντανό, κρεμμύδι και ντομάτα είναι απαραίτητη για να δροσίζει τα μικρού μεγέθους wrap που φτιάχνουμε με τις ολόφρεσκες αραβικές πίτες στο σπίτι, δοκιμάζοντας όλους τους πιθανούς συνδυασμούς. Στο τσακίρ κέφι στην παραγγελία προσθέτω και ένα κουτάκι με βουτυρένια σιροπιαστά- μπουκίτσες. Αποφεύγω τις προτηγανισμένες πατάτες, αλλά ένα αριάνι την ώρα της αναμονής μπορεί και να το πιω. Λιοσίων 1 & πλ. Βάθης, Αθήνα
O 106 χρόνια φούρναρης
Ο φούρνος Βίνκλερ άνοιξε πρώτη φορά το 1908
Είναι δεν είναι 10 λεπτά απόσταση με τα πόδια από το σπίτι μας, το βλέπεις διαγώνια απέναντι από το Υπουργείο Υγείας, Αριστοτέλους και Ηπείρου. Ελάχιστος ο χρόνος, αν σκεφτείς ότι το προζυμένιο τους ψωμί κρατάει τουλάχιστον μια εβδομάδα και, αν το κόψεις σε φέτες και το βάλεις στην κατάψυξη, βγάζεις και μήνα. Το μυστικό για να το ξεπαγώσεις σωστά; Μην ανοίξεις τη σακούλα, ώστε η υγρασία να ξαναμπεί στο ψωμί, κάνοντάς το να μοιάζει ημέρας.
Πρόσφατα, καθότι της μόδας, έβγαλαν στο ράφι και ένα βαρύ, χορταστικό, γεμάτο ψωμί από βιολογικό αλεύρι δίκοκκου σιταριού (αυτό-που-δεν-ξέρω-γιατί-λέμε-ζέα), το οποίο συχνά πυκνά προτιμώ. Το 1908 λειτούργησε πρώτη φορά και σήμερα, η πέμπτη γενιά της ίδιας οικογένειας, συνεχίζει να ζυμώνει τα ψωμιά, τα τσουρέκια και τα κουλουράκια που θα βρεις στα ράφια με τις συνταγές που παραδίδονται από φούρναρη σε φούρναρη. Το προζύμι είναι δικό τους, τα κουλουράκια βουτύρου γάλακτος γίνονται όπως στην Ήπειρο.
Η Μαρία, η σύζυγος, καθώς φτιάχνει μικρά κέικ, μου μιλάει για την οικογένεια Λιόντου που ξεκίνησε τη δουλειά, για το όνομα Βίνκλερ που το γράφουν πάντοτε στα ελληνικά και είναι η φίρμα του γερμανικού αρτοκλίβανου που πρώτοι έφεραν στην Αθήνα το 1959, για τη γειτονιά που έχει αδειάσει, αλλά ευτυχώς υπάρχουν γραφεία και το υπουργείο. Οι σφολιάτες και τα κριτσίνια με τη φρέσκια ντομάτα, το σπανάκι, τα μυρωδικά είναι και αυτά χειροποίητα. Βίνκλερ, Αριστοτέλους 54, Αθήνα, τηλ. 210 8210646
Οι λουκουμάδες της Στάνης είναι μεγάλη, τεράστια, αμαρτία
Π
