Το πλοίο έφτασε χαράματα στο λιμάνι της Σούδας. Το ξεκίνημα της περιήγησης μου στην Κρήτη θα ξεκινούσε από τα Χανιά, και από πού αλλού για να γλυκαθεί η καρδιά; Από το μπουγατσάδικο του Ιορδάνη. Παρ’ όλο που μόλις είχε φέξει, ο κόσμος, (άνθρωποι της πόλης, πρωινές αφίξεις από τα χωριά) έτρωγαν καθιστοί στα τσίγκινα πιατάκια τους μπουγάτσα Ιορδάνης.
Οι ταμπέλες στους τοίχους με εμπνευσμένα στιχάκια (ως μαντινάδες) περιέγραφαν γλαφυρά την αγάπη του κόσμου:
«Κάθε που έρχομαι Χανιά, λιγούρα σαν με πιάνει, πάω και τρώω ένα ταψί, μπουγάτσα Ιορδάνη, (μα δυστυχώς δε φτάνει)»
«Αν έρχονταν και στα Χανιά, αντί για παντεσπάνι κ΄ η Αντουανέττα θα ‘τρωγε, μπουγάτσα Ιορδάνη»
«Τα πράγματα δυσκόλεψαν, η σύνταξη δεν φτάνει, μια μου ΄μεινε παρηγοριά, η μπουγάτσα του Ιορδάνη»
«Καμιά φίρμα δε ζήλεψα, κι ας ήταν κι Αρμάνι μα στη μπουγάτσα αναζητώ, να είναι Ιορδάνη»
Την μπουγάτσα, ένα είδος πίτας αλμυρής ή γλυκιάς, με καταγωγή από το Βυζάντιο, τη φέραν από την Κωνσταντινούπολη στις Σέρρες και τη Θεσσαλονίκη οι μικρασιάτες πρόσφυγες. Από εκεί κατέκτησε όλη την Ελλάδα και για πολλά χρόνια ήταν ένα από τα αγαπημένα εδέσματα των Ελλήνων – μαζί με την τυρόπιτα -, ως πρόχειρη τροφή του δρόμου (street food) και κολατσιό.
Η μπουγάτσα (pogaça= ζύμη στα τούρκικα), είναι πίτα από λεπτό φύλλο, με γέμιση συνήθως από κρέμα, τυρί, κιμά ή σπανάκι. Παραδόξως, πολύ πριν φτάσει στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη, η Κρήτη έτρωγε μπουγάτσα, όταν ο πεθερός του Ιορδάνη στα Χανιά, φούρναρης στην Κωνσταντινούπολη, αγόρασε το 1924 από έναν Τουρκοκρητικό την επιχείρηση της μπουγάτσας. Ο Ιορδάνης Ακασιάδης στη συνέχεια ανέλαβε και έμεινε και το όνομα. Σήμερα η πιο φημισμένη μπουγάτσα της Κρήτης παρασκευάζεται από την τέταρτη γενιά απογόνων του Ιορδάνη.
Σε αντίθεση με την «ηρακλειώτικη» μπουγάτσα που γίνεται με κρέμα γλυκιά και τρώγεται με ζάχαρη και κανέλα, η χανιώτικη είναι ελαφρά υπόξινη γιατί φτιάχνεται από χανιώτικη μυζήθρα (χανιώτικο πηχτόγαλο), και τρώγεται πασπαλισμένη με ζάχαρη.
Τι κι αν στις μέρες μας δεκάδες ταχυφαγεία έχουν κατακλύσει τα Χανιά; Ντόπιοι και ξένοι, νέοι και παλιοί, έρχονται στον Ιορδάνη για να φάνε την ολόφρεσκια χανιώτικη μπουγάτσα, ένα γλυκό σύμβολο μιας εποχής, ένα γλυκό που ανασύρει γλυκές μνήμες!
«Θυμάμαι τον εαυτό μου πιτσιρικά να πίνω καφέ φίλτρου, όταν τον πρωτογνώρισα στην Ελλάδα τη δεκαετία του ʼ60. Αγαπούσα και τον ελληνικό, αλλά όσο να πεις, το ξενόφερτο και το νέο είχε τη χάρη του»
Η μυρωδιά των φρεσκοαλεσμένων κόκκων, η πλούσια γεύση τους και η μοναδική τους δυνατότητα να εμπλουτίζουν γλυκά και επιδόρπια, καθιστούν τον καφέ αναπόσπαστο κομμάτι της γαστρονομίας και ιδιαίτερα της ζαχαροπλαστικής
Aναρωτηθήκατε ποτέ απο πού προήλθε ο καφές, απο που ξεκίνησε αυτό το μικρό φρούτο καφεόδεντρου; Ετοιμαστείτε για ένα ταξίδι στον χρόνο και τις ηπείρους.
12°
