Το «πιτάδικο» λέγεται «Marie & Antoinette» και φιλοτεχνεί ό,τι πίτα μπορεί να φανταστεί κανείς, αλμυρή ή γλυκιά: χορτόπιτες, κιμαδόπιτες, κρεμμυδόπιτες, τάρτες, κολοκυθόπιτες, κοτόπιτες κλπ κλπ. Τις φτιάχνει με τα χεράκια της η Μαρία (Ανδρονικίδου), κόρη της κυρίας Αντουανέττας, με παραδοσιακές συνταγές της μαμάς της… και είναι αχτύπητες, η μία καλύτερη από την άλλη. Με τραγανό χωριάτικο φύλλο, με γέμιση νηστίσιμη ή όχι, ψημένες σε επίσης παραδοσιακό φούρνο – η δυσκολία σου ως πελάτης είναι να διαλέξεις, καταρχήν, και στη συνέχεια να υπολογίσεις σωστά τη χωρητικότητα του στομαχιού σου.
Το «Marie & Antoinette» άνοιξε πριν 10-15 μέρες και στα εγκαίνια τα ταψιά με τις ζεστές πίτες άδειαζαν πριν προλάβεις να πεις «καίει». Θα έγραφα για το «Marie & Antoinette» την ίδια μέρα, με τρομερό ενθουσιασμό και γεμάτη ψίχουλα (από πίτες) αλλά πήγα στη Βόρεια Ελλάδα στο μεταξύ, Καβάλα, Ξάνθη, Δράμα, Νέα Πέραμο, με αντίστοιχες βιβλιοπαρουσιάσεις και πολύ ΚΤΕΛ. Πολύ δρομολόγιο, πολλή ομίχλη και υγρασία κι αυτή την τέλεια μυρωδιά μισο-ανθισμένου λιβαδιού που μέχρι πριν εξήντα χρόνια ήτανε βάλτος… δηλαδή, όπως μυρίζει η Χρυσούπολη όταν βγαίνεις από το ένα λεωφορείο για να μπεις στο άλλο και να φτάσεις στην Ξάνθη, ας πούμε, ή όπως μυρίζει ακόμα η εξοχή της Καβάλας, δώθε-κείθε, τέτοια εποχή.
Οπότε, φτάνω ξανά στη «Marie & Antoinette» λίγο ετεροχρονισμένα: φανταστικές πίτες υψηλού επιπέδου που μπορείς να τις αγοράσεις κατεψυγμένες και να τις ψήσεις σπίτι σου. Η Μαρία, η κόρη και ιδιοκτήτρια του «πιτάδικου», είχε χρόνια αυτό το όνειρο να ανοίξει δικό της μαγαζάκι και πολύ χαίρομαι που κατάφερε να το πραγματοποιήσει… σε δύσκολους καιρούς, ναι, δεν το ξέχασα, ό,τι ετοιμαζόμουν να συμπληρώσω: σε δύσκολους καιρούς είναι υπέροχο να πραγματοποιεί κανείς τα όνειρά του. Όχι ότι σε εύκολους καιρούς είναι για πέταμα η πραγματοποίηση ονείρων απλώς έχουνε περάσει τόσα τέρμινα από τους εύκολους καιρούς που δεν τους θυμάμαι καθόλου, ίσως να μην υπήρξαν κι όλα, ίσως να είναι αστικός μύθος σαν το φρέσκο καλαμαράκι.
Στο θέμα ψαρικό, και μια και το έφερε η κουβέντα: έφαγα καταπληκτική παστή σαρδέλα της εταιρείας «Τρυφωνίδης» και το καταθέτω, αφράτη όσο χρειάζεται, αλμυρή όσο πρέπει, μαλακή όσο της ταιριάζει και νόστιμη όσο της αξίζει. Η εταιρεία φτιάχνει παστά και ψαρικά-στην-άλμη (που σημαίνει «παστά» αλλά με τρεις λέξεις) από το 1954, μάλιστα είχανε κάποτε ψαραποθήκη δίπλα στην ψαραποθήκη του παππού μου, στη δεκαετία του ’50 που η Καβάλα ζούσε ακόμα από τα αλίπαστα. Ο σημερινός Τρυφωνίδης είναι εγγονός του ιδρυτή της εταιρείας και τα προϊόντα τους (κάτω από τις επωνυμίες «Αστερίας» και «Κοκόρι») είναι από τα καλύτερα της αγοράς, σαν σπιτικά, με την παράδοση του Βοσπόρου πίσω τους. Για ουζάκι, όλα τους τα παστά είναι αριστουργήματα. Καλά, και χωρίς ουζάκι, αλλά λέμε πως το προτείνει το σαβουάρ βιβρ.
Τσακ-μπαμ επιστρέφοντας στην Αθήνα βρέθηκα στο «Jazz Point» από σπόντα, κι άκουσα ξαφνικά τον Σταύρο Ρωμανό (Stavros Romanos & the Swingers) να τραγουδάει Φρανκ Σινάτρα με ΙΔΙΑ φωνή εντελώς, με ρεπερτόριο 50s-60s αξέχαστο και με κοινό… διάσπαρτο εδώ κι εκεί από 25χρονα που απολάμβαναν το σώου λες και ήταν 55άρηδες. Λες και ξέρανε απέξω τα μεγάλα σουξέ, τα «My way» και «New York» κλπ κλπ. Τα Σάββατα με τον Ρωμανό είχανε τρελή επιτυχία όλο το χειμώνα λέει, γι’ αυτό και παρατάθηκαν, για άλλα τρία Σάββατα θα εμφανίζεται στο «Jazz Point» και είναι καταπληκτικός, αυτός κι η ορχήστρα του – κλείνεις τα μάτια και βρίσκεσαι στην καρδιά της Μαφίας. Ή τέλος πάντων σε ένα αμερικάνικο μπαρ όπου τραγουδάει ο Σινάτρα αυτοπροσώπως.
Οπότε, το κοινό σημείο ανάμεσα στα τρία προτεινόμενα σήμερα είναι το «&», κι επειδή ίσως κάποιος παρατηρήσει ότι λείπει από την εταιρεία αλιπάστων, μπορούμε άνετα να το προσθέσουμε στον υπότιτλο της εταιρείας («σαρδέλες & αλίπαστα») ώστε να είμαστε εντελώς συνεπείς ως προς την ενότητα – μάλιστα, και τα τρία έχουνε ωραίο, μπουρδουκλωτό «&» στη μέση, άρα είμαστε στην ίδια περίπου θεματική και γιατί όχι, ποτέ δεν κατάφερνα να σχεδιάσω ικανοποιητικά το «&» προ κομπιούτερ, είναι απόλαυση τώρα να το πατάω και να βγαίνει πεντακάθαρο στη σελίδα/ οθόνη, &&&&&&&&&…..
· Jazz Point, Stavros Romanos & the Swingers, Ακαδημίας 18, 2103235911. Είσοδος €5 (για τα Σάββατα που εμφανίζεται ο Ρωμανός), έναρξη προγράμματος 10.30 μμ., http://stavrosromanos.com
«Θυμάμαι τον εαυτό μου πιτσιρικά να πίνω καφέ φίλτρου, όταν τον πρωτογνώρισα στην Ελλάδα τη δεκαετία του ʼ60. Αγαπούσα και τον ελληνικό, αλλά όσο να πεις, το ξενόφερτο και το νέο είχε τη χάρη του»
Η μυρωδιά των φρεσκοαλεσμένων κόκκων, η πλούσια γεύση τους και η μοναδική τους δυνατότητα να εμπλουτίζουν γλυκά και επιδόρπια, καθιστούν τον καφέ αναπόσπαστο κομμάτι της γαστρονομίας και ιδιαίτερα της ζαχαροπλαστικής
Aναρωτηθήκατε ποτέ απο πού προήλθε ο καφές, απο που ξεκίνησε αυτό το μικρό φρούτο καφεόδεντρου; Ετοιμαστείτε για ένα ταξίδι στον χρόνο και τις ηπείρους.
12°
