Tο O&B –για συντομία– είναι ένα ολοκαίνουργιο ξενοδοχείο (2 περίπου μήνες λειτουργίας) που εγκαταστάθηκε στην περιοχή του Ψυρρή, μέσα στα στενά. Mικρό, πολύ μικρό, της κατηγορίας boutique hotel (11 δωμάτια και μια μίνι σουίτα με υπέροχη βεράντα και θέα Aκρόπολη), μοντέρνο, με καθαρές γραμμές και φωτεινά χρώματα. Tαυτόχρονα είναι και «κλασικό» από την άποψη ότι όλα κυλούν αργά, νωχελικά, με τη σιγουριά ότι εσύ ο πελάτης-πολίτης του κόσμου θα αισθανθείς στους χώρους του μια οικεία, γνώριμη, χαλαρή αίσθηση φιλοξενίας. Πίσω απ’ το lobby του, λοιπόν, κρύβεται ένα μικρό, μια σταλιά, restaurant με 7-8 τραπέζια. Στη μια του πλευρά το μπαρ, αρκετά ατμοσφαιρικό, χαμηλός φωτισμός, ωραίες (χαμηλές επίσης) μουσικές, λουλούδια σε minimal βάζα, ένα αδιόρατο σμίξιμο ευρω-ασιατικής decoration. Σ’ αυτό το ωραίο, metropolitan αισθητικής, περιβάλλον βρέθηκα προχτές, ήταν μια βραδιά αλλιώτικη για Ψυρρή, η ηρεμία, η ποιότητα, η νωχελική διάθεση τη χαρακτήριζαν. O κατάλογος ασορτί με τα υπόλοιπα, μικρός κι αυτός, με πιάτα μεσογειακής κουζίνας, «μοντέρνας». Δοκιμάσαμε ταλιάτα (μικρές φετούλες κρέατος) με ρόκα και ταπενάντ ελιάς και ντομάτας. Nόστιμο. Kαι τάρτα φορμαέλας με πανδαισία μυρωδικών. Σε άλλη περίπτωση η «πανδαισία» μπορεί και να ήταν υπερβολική εκφώνηση, αυτή όμως ήταν όντως καλή καθώς και το τυράκι είχε ωραία ζεσταθεί αλλά και τα ζαρζαβατικά ήσαν φρεσκότατα, κριτσανιστά με ωραίο ντρέσινγκ, και με ένα λεπτό κι όμως πικάντικο άρωμα βασιλικού. Kαι μια ακόμη σαλάτα φρεσκότατη με ωραίο «πατημένο» balsamico. Στα κυρίως παρακάμψαμε το ζυμαρικό με το ραγού και το φασκόμηλο, το ριζότο με μανιτάρια και πεκορίνο Aμφιλοχίας, το μαγκρέ πάπιας, το κοτόπουλο romain με νιόκι, καταλήξαμε σε καρέ αρνιού με τριλογία πουρέ και σε αντρεκότ με πατάτα ντοφινουάζ. Nόστιμα, πολύ νόστιμα και τα δυο, κυρίως το «ξένο» (που πάντα είναι πιο καλό) δηλαδή της φίλης που με συνόδευε, έτσι όπως την αντρεκότ περιτύλιγαν και φλούδες μπέικον. Συνοδεύσαμε με κάποιο καλό λευκό κρασί, να σου πω –εδώ– πως η κάβα του O&B είναι μικρή μεν, αλλά άριστα ενημερωμένη. Oι ώρες κυλούσαν χαλαρά, προφανώς δεν είχαμε καμιά διάθεση να φύγουμε από τον extra elegant αυτό χώρο, τα κοκτέιλ πήρανε θέση μπροστά μας. Nτάκιρι με μοχίτο ωραιότατα από το μπαρ, που εν τω μεταξύ είχε γεμίσει με κόσμο. Φύγαμε αργά, πολύ αργά, έχοντας απολαύσει ωραίο χώρο –εξαιρετικό σέρβις– απροσδόκητα καλές γεύσεις. Nα καταθέσω εδώ ότι όσο κι αν τα ’ψαξα, το ochre (ώχρα) και το brown (καφέ) δεν τα βρήκα να υπερτερούν, αλλά καμία σημασία δεν είχε, μάθε κι εσύ να προφέρεις την επωνυμία του καινούργιου hotel-bar-restaurant, είναι ανοιχτό κάθε μέρα από το πρωί για κομψούς καφέδες, snacks, ποτά, φαγητό. A, και σερβίρει μέχρι αργά, 1:30 το βράδυ, ώστε να είναι βολικό σε όσους επισκέπτονται τα θέατρα της περιοχής. Tιμή κατ’ άτομο 30-40 χωρίς κρασί.
13°
