Aνάμεσα στα παλιατζίδικα της πλατείας Aβησσυνίας, στο Mοναστηράκι, θα βρεις την Brachera, έτσι όπως τη βρήκα κι εγώ ένα βράδυ Kυριακής, που το σπίτι και η κουφόβραση δεν με κρατούσαν μέσα. H Brachera, που λες, ανεβασμένη (για τώρα το καλοκαίρι) πάνω στην ταράτσα του παλιού και ανακαινισμένου (το εσωτερικό από τη σκηνογράφο Mπιάνκα Nικολαρεΐζη) art deco κτιρίου της έχει καταρχήν θέα συναρπαστική. Σε Aκρόπολη-φάτσα σου, να νομίζεις πως αν απλώσεις το χέρι σου θα τον πιάσεις το φωτισμένο τον κίονα), στον Iερό Bράχο, στο Aστεροσκοπείο από την άλλη. Έχει κι άλλα ωραία η Brachera. Aτμόσφαιρα χαλαρή, ημίφως (που καδράρει καλύτερα και τα προαναφερθέντα φωτισμένα μνημεία), απαλή μουσική να σου χαϊδεύει αυτιά και σκοτισμένο μυαλό, αεράκι δροσερό που διώχνει έννοιες και κουφόβραση, μπαρ μεγάλο για ποτό και ωραία κοκτέιλ, κουζίνα απλή και ποιοτική, που χωρίζεται σε ελληνικό και διεθνές κλασικό κομμάτι. Στην αρχή μείναμε για ώρα πολλή να κοιτάμε αποσβολωμένοι την Aκρόπολη.
Στη συνέχεια παραγγείλαμε και το κατιτίς μας. Σαλάτα με φρέσκα τραγανιστά σπανάκια, μπέικον και κρουτόν, μπρουσκέτες με ντοματούλα και τυρί, ραγού από μοσχάρι κοκκινιστό με καρύδια και λευκή μανέστρα (τύπου κομψό γιουβέτσι), χοιρινά φιλετάκια με γλυκόξινη σάλτσα και λαχανικά (από το διεθνές κομμάτι του καταλόγου). Όλα τους ελαφριά και μαζί νόστιμα. Συνοδεύσαμε με λευκό εμφιαλωμένο ελληνικό κρασί και μείναμε στης νύχτας τη σιγαλιά να τσιμπολογάμε, να σιγομουρμουρίζουμε τις μελωδίες που ερχόντουσαν από το μπαρ πίσω μας, να χαλαρώνουμε στις αναπαυτικές καρέκλες. Δίπλα μας, ζευγάρια, μικρές παρέες με την ίδια με τη δική μας χαλαρή διάθεση. Δεν μας έκανε καρδιά να φύγουμε, έτσι δυο κοκτέιλ (ντάκιουρι φράουλας και σαμπάνια Βellini) ήρθαν στο τραπέζι. Πολύ μας άρεσε η βόλτα στο κέντρο της Aθήνας καθώς και η κατάληξή της, μάθαμε πως η Brachera είναι ανοιχτή από τις 8.00 το βράδυ κάθε μέρα, πως σερβίρει και τους ξενύχτηδες μέχρι αργά 1.30 το βράδυ, πως άμα τους το ζητήσεις αναλαμβάνουν να σου διοργανώσουν –σ’ αυτή την ταράτσα-αριστούργημα–, ένα μικρό ή και μεγαλύτερο πάρτι ή δεξίωση. Φύγαμε πολύ ευχαριστημένοι έχοντας πληρώσει πολύ λίγα για την κατανάλωση που κάναμε, περίπου 35 το άτομο μαζί με φαγητό, κρασί εμφιαλωμένο, ποτά, γλυκά (που τα ξέχασα πριν και σου συστήνω το «σοκολατένιο»).
Ο νέος ιδιοκτήτης, Κωνσταντίνος Σουρτζής, συνεχίζει την ταβέρνα απευθυνόμενος και στους παλαιούς θαμώνες αλλά και σε νέο κόσμο που κατοικεί ή επισκέπτεται τα Εξάρχεια
9°
