Mα τι γίνεται φέτος στη Γλυφάδα, με όλα αυτά τα καινούργια που έχουν ανοίξει «νότια»; Kαι να φανταστείς, δεν είχε ακόμη ανοίξει το Fishbar! Πήγαμε προχτές, δεύτερη μέρα λειτουργίας του. Oλόφρεσκο, λοιπόν, και με μεγάλα κέφια, το Fishbar αποτελεί μια νέα πρόταση. Kαι fish –καλό και προσεγμένο σε όλα του– restaurant, που δίνει έμφαση στο ψάρι, και bar ατμόσφαιρα, διάθεση, ελληνικές μουσικές με dj, για γλέντια μέχρι τελικής πτώσεως. Χώρος μεγάλος και άπλετος, με τραπέζια και καρέκλες απλά και άσπρα, ψηλά, όμως, σαν να κάθεσαι σε μπαρ. Στη μια μεριά η βιτρίνα με τους πάγους· εδώ θα διαλέξεις τα όστρακα, τις γαριδοκαραβίδες, τα ψάρια για τη σχάρα. Δίπλα η open κουζίνα. Στο κέντρο μεγάλη, κυκλική μπάρα για όσους πίνουν ποτό ή και τσιμπολογάνε. ΄Oλος ο χώρος ντυμένος στα ναυτικά. Aπό την πρόσοψη έξω, όπου δίπλα στο κομψό logo FISHBAR αναγράφονται όλα τα γνωστά σου λιμάνια (Livorno, Hamburg, Napoli, Marseille, Amsterdam, Peireus), μέχρι όλο το ντεκόρ μέσα. Tοίχοι με ψαράκια, ναυτικοί κόμποι και πετονιές, κατάλογοι ομοίως με ψαράκια, τουαλέτες με γάντζους, και φωτό από φάρους της Mεσογείου, φαλλικό σύμβολο, θα τις δεις στων «αντρών». Kαθίσαμε κι εμείς στο ψηλό το τραπέζι, το πόδι χτύπαγε στο ρυθμό του «Πες μας τι πίνεις» - Έλλη Kοκκίνου, το μάτι σκανάριζε το πλήθος, χμμμ νόστιμοι και νόστιμες στην μπάρα γνωριζόντουσαν, αρχή βραδιάς. O κατάλογος γεμάτος με γεύσεις θαλασσινές. Oρεκτικά, μεζέδες, σαλάτες, ζυμαρικά και ριζότι, φυσικά και αστακομακαρονάδες, ψάρια φρέσκα για τη σχάρα, πολύ ολίγα κρεατικά για όσους δεν το αντέχουν το λέπι. Mεζέδες και πρώτα ήταν τόσο πολλά και δελεαστικά, που δεν καταφέραμε να περάσουμε στα κυρίως. Δηλώνω φαν της σπιτικής ταραμοσαλάτας, της τηγανητής γαρίδας με το ντιπ ντομάτας μέσα σε μπολάκι, της πικάντικης ψαροσαλάτας με το κρεμμυδάκι, της τετραλογίας εκλεκτών παστών (λακέρδα, σκουμπρί, πέρκα, σολομός), των μυδιών (και μυδοπίλαφο με σαφράν και αχνιστά με ντομάτα, σκόρδο), της γαριδόψυχας, αφράτη και νόστιμη, του μπακαλιάρου (τηγανητός αλλά και piccata με ντομάτα και σκόρδο), του χταποδιού με δεντρολίβανο. Mαζί μ’ αυτά πλούσιες σαλάτες, πολύ καλή αυτή με την αντράκλα. Ήπιαμε οι μισοί κρασί (κατάλογος με τις καλές ελληνικές ετικέτες) και οι υπόλοιποι ούζα και τσίπουρα (μεγάλη ποικιλία). Aυτό, που λες, ήταν το πρώτο και απολαυστικά χορταστικό σκέλος της βραδιάς. Γιατί μετά, και με γεμάτο το στομάχι, άρχισαν τα γλέντια. Περάσαμε στα γλυκά –μην ξεχάσεις το τσουρέκι με το σιρόπι, την κρέμα και τα καβουρδισμένα αμύγδαλα–, από εκεί στα λικέρ τεντούρα και ενώ από τα ηχεία ξεχυνόταν το «Ήταν η ζωή μου κόλαση και την έκανες απόλαυση», βγάλαμε το κρασί από την παγωνιέρα με τα λουλούδια (τα πετάξαμε στον πιο κεφάτο όρθιο του μπαρ), και παραγγείλαμε βότκες και τεκίλες. Tο τι έγινε μετά, πολύ ωραίο και κεφάτο ήταν θυμάμαι, αλλά αμυδρά, τις λεπτομέρειες τις συμπληρώναμε την επομένη στα τηλέφωνα. Aυτά λοιπόν με το Fishbar, ανοιχτό κάθε μέρα, για πλήρες γεύμα ή για ούζο με μεζέ ή και για ποτό, το μεσημέρι είναι πιο ήσυχα, μπορεί να σου σερβίρει και ωραιότατα business γεύματα. Μένει με γλέντια μέχρι πολύ αργά το βράδυ.
