Το Gargaretta στη σκιά της Ακρόπολης διαθέτει μια all day κομψότητα, υπέροχη κουζίνα και ενδιαφέρουσα λίστα κρασιών
Στην αρχή της Ροβέρτου Γκάλλι, το Κουκάκι συναντά το πιο ιστορικό και συνάμα αριστοκρατικό προφίλ του. Η γαλήνη των υπέροχων νεοκλασικών, διαταράσσεται μόνο και για λίγο, όσο διαρκεί μια αποβίβαση ή μια επιβίβαση στα τουριστικά πούλμαν, μπροστά από τα ξενοδοχεία της γειτονιάς Γαργαρέττα, η οποία πήρε το όνομά της από την επιφανή ιταλική οικογένεια που διέθετε άφθονη γη στα πέριξ, πριν η συνοικία γίνει πόλος έλξης για τις εξέχουσες προσωπικότητες των τεχνών και των γραμμάτων που έζησαν τον περασμένο αιώνα στους γύρω δρόμους. Ο συγγραφέας Δημοσθένης Βουτυράς, ο ιστοριοδίφης Ιωάννης Βλαχογιάννης, ο Κώστας Δημητριάδης δημιουργός του «Δισκοβόλου», ο γλύπτης Χρήστος Καπράλος. Εδώ πάλι, η Κάτια Τσιμιδοπούλου έχει τα δυο οικογενειακά της ξενοδοχεία, το Ηρώδειο και τον Φίλιππο. Παλιάς κοπής και άλλης στόφας ξενοδόχος, η Κάτια τα ξενοδοχεία δεν τα αντιμετωπίζει σαν επιχειρήσεις. Προτιμά τον πιο δύσκολο ρόλο της οικοδέσποινας. Η οικοδέσποινα φεύγει τελευταία το βράδυ για να επιστρέψει σπίτι της, είναι εκεί για να σε καλοδεχτεί, να σε σερβίρει η ίδια αν χρειαστεί, να σκύψει πάνω από την τελευταία λεπτομέρεια που τιμά τον Ξένιο Δία. Το εστιατόριο, στο roof garden του Ηρωδείου, διαθέτει μια μοναδική νοστιμιά, κάτω από τη δική της, καθημερινή επίβλεψη, τη δική της φροντίδα. Όταν λοιπόν, η απέναντι του ξενοδοχείου αντικερί κατέβασε για πάντα τα ρολά της, η Κάτια ανησύχησε για το τί μέλλει γενέσθαι και μήπως της φυτρώσει ξαφνικά καμιά κακογουστιά μπροστά ακριβώς στο κατώφλι της. Και έτσι αποφάσισε το Gargaretta.
Το Gargaretta, στην Ακρόπολη, είναι ένα bistrot για όλες τις ώρες της ημέρας
Η αρχιτέκτων Έλενα Σταυροπούλου έχει κάνει εξαιρετική δουλειά στο ντεκόρ του Gargaretta, δημιουργώντας με λιτά υλικά και μερικές κόκκινες του πάθους πινελιές, έναν χώρο που μεταφράζει με φρεσκάδα, ραφαρίες ως ψηλά στο ταβάνι και σοφούς φωτισμούς, ένα κλασικό μπιστρό. Ανάλαφρο και σικάτο, για όλες τις ώρες της ημέρας. Τα λιγοστά έξω-τραπέζια, ενώνονται με του διπλανού βιβλιοπωλείου που λειτουργεί και σαν καφέ, σε μια τοσοδούλα και καταπράσινη πλατειούλα, από αυτές που μας αρέσει να αποκαλούμε «κρυμμένα μυστικά». Η Ροβέρτου Γκάλλι είναι πολύ κεντρική για να την πεις μυστικό, όμως, σίγουρα δεν πάει ο νους σου πως σ’ αυτή εδώ την κεντρικότατα-απόμερη γωνίτσα μπορείς να περάσεις μια βραδιά με στιλ και καταπληκτικό φαγητό.
Το μενού υπογράφει ο Χρύσανθος Μανωλόπουλος, της ομάδας του Ηρωδείου, στην κουζίνα μαγειρεύει ο Δημήτρης Μαγριπλής. Πιάτα μπιζού και έργα τέχνης στην εμφάνιση, φτιαγμένα για να τα μοιράζεσαι εύκολα με την παρέα. Κουζίνα-έκπληξη, δημιουργική, απόλυτα ελληνική, φαγητό με ψυχή και βαθειά νοστιμιά -εγώ που δεν είμαι πολύ της επανάληψης, έκλεινα μέσα μου ήδη το επόμενο ραντεβού για έναν επικό τραχανά με κατσικίσιο τυρί, ψητή ντομάτα και ελάχιστη τρούφα, όσο πρέπει ζουμερό, όσο πρέπει βρασμένο, όσο πρέπει ροζέ-κοκκινιστό και όσο δεν πάει γευστικό. Και αυτό το λέει μια ορκισμένη εχθρός του συγκεκριμένου ξινού τραχανά, με τον οποίο με συνδέουν παιδικά τραύματα.
Τι θα δοκιμάσεις στο Gargaretta;
Στις υπόλοιπες ομορφιές, η σαλάτα με καρεδάκια από παντζάρι, οξύμελι, μυζήθρα, μέλι μυρωδικών και μανταρίνι, μια απόλυτη αδιόρατα γλυκόξινη ισορροπία στη σος που κάνει όλη τη διαφορά, η σαλάτα με πολλές πρασινάδες, coppa, φινόκιο, λεπτοκομμένο μήλο και κράνμπερις, κομψή στην εμφάνιση όσο και στη γεύση της. Το μοσχαρίσιο ταρτάρ, κάνει μεγάλο come back στα μενού της πόλης και καθένας το μεταφράζει με δικά του λόγια, με την έννοια ότι πουθενά δεν το έχω δοκιμάσει στη γαλλίδα, παραδοσιακή του βερσιόν. Έτσι και δω, το βρίσκεις πολύ επιτυχημένα διαφορετικό: κιμάς από καλής ποιότητας φιλέτο, με σάλτσα σόγιας, πικάντικη μαγιονέζα και ένα τηγανητό αυγό on the top, που το ανακατεύεις τελευταία στιγμή με τα υπόλοιπα υλικά και το οποίο συνδυάζεται εντελώς γαλλικά και τέλεια με την πράσινη σαλάτα που σας ανέφερα πιο πάνω αλλά και με τις υπέροχες τηγανητές πατάτες, χοντροκομμένες και με τη φλούδα τους και πασπαλισμένες γενναιόδωρα με τριμμένη φέτα, μαύρο σκόρδο και καπνιστή ντομάτα. Το οσομπούκο, τρυφερό και πεντανόστιμο μαγειρεύεται με κόκκινο κρασί και πορτοκάλι και σερβίρεται με πουρέ πατάτας. Το τραγανό λαβράκι δηλώνει φρικασέ αλλά στην ουσία όλα τα υλικά του φρικασέ υπάρχουν στο υπόστρωμα που φέρνει σε πουρέ με λεμονάτα κομματάκια λαχανικών.
Τα γλυκά που επιμελείται η Κωνσταντίνα Μπούζα, είναι από μόνα τους ο λόγος να αγαπήσεις το Gargaretta. Μοναδικό προφιτερόλ με σπιτικά, τραγανά σου, καραμελωμένη σοκολάτα και ένα διακριτικό άρωμα καφέ και ένα εξαιρετικό εκμέκ με άρωμα μαστίχας, φιστίκι Αιγίνης και λίγη διακριτική κανέλα. Μια κουζίνα που νοιώθεις υπερήφανος να τη δοκιμάσουν οι ξένοι που πλημμυρίζουν τη γειτονιά, ελληνική και υπερκόσμια, σύγχρονη, καλαίσθητη και κυρίως, με βαθύτερο νόημα. Ένα «γκουρμέ» της καθημερινότητας, που δεν το φοβάσαι, το απολαμβάνεις στα τραπεζάκια της πλατείας, σαν επιβράβευση μιας δύσκολης μέρας.
8°
