- CITY GUIDE
- PODCAST
-
21°
Στην καινούργια Pasithea για θέα, κοκτέιλ και γαστρονομία
Γίνε για λίγο τουρίστας στην πόλη σου
Το εστιατόριο Pasithea του ξενοδοχείου Athenaeum έχει ανυπέρβλητη θέα και νόστιμη δημιουργική ελληνική κουζίνα
Τα τελευταία χρόνια, αδιόρατα πλην συστηματικά, η Αθήνα ξεγλιστρά αδιόρατα και ξεφεύγει από τη ζωή μας. Γύρω μας βλέπουμε να εξελίσσεται το σενάριο μιας απιστίας, την πόλη που αγαπήσαμε να μας γυρνά την πλάτη, φλερτάροντας με τον πάσα-ένα τουρίστα, σε πολλαπλά one night stands. Η πιστή μας ερωμένη, φτιασιδώνεται, ανακαινίζεται, μας κλείνει την πόρτα, για να την ανοίξει σε ξένους περαστικούς, μόνο με μυστικούς κωδικούς τους οποίους ποτέ δεν θα μας κοινοποιήσει. Η πόλη πλέον ανήκει στους 10 δημοφιλέστερους προορισμούς ενός τουριστικού Σαββατοκύριακου, τα Airbnb έχουν χτυπήσει το κόκκινο του ρεκόρ ξεπερνώντας σε αριθμό τα ξενοδοχεία, τα οποία απαντάνε με ραγδαία καινούργια ανοίγματα και ανακαινίσεις.
Ο τουρισμός, μάθαμε, πως είναι το παρόν και το οικονομικό μας μέλλον και πολύ χαιρόμαστε γι’ αυτό, στα καλά νέα (τα κακά είναι τα ενοίκια που έχουν πάει στον Θεό), είναι το φρέσκο προφίλ μιας Αθήνας του κέντρου που σταδιακά καθαρίζει από πάνω της το παρελθόν της φθοράς και της εγκατάλειψης. Τέτοια είναι και η περίπτωση του ξενοδοχείου Athenaeum. Μια μαύρη τρύπα που όλοι αντικρίζαμε περνώντας για δεκαετίες από τη συμβολή Βουλιαγμένης & Καλλιρόης και η οποία με συνοπτικές διαδικασίες μεταμορφώθηκε σε ένα αστραφτερό, λουσάτο ξενοδοχείο ελληνικών συμφερόντων. Σε μια πρόχειρη ανάγνωση και σαν θιγμένος εραστής που λέγαμε και παραπάνω, μπορεί να σκεφτείς… να κι άλλο ένα μαγαζί-γωνία της πόλης που αφήνει τον κάτοικό της στην απ' έξω. Ιδιαίτερα σ’ αυτό το ευλογημένο σημείο, κομβικά ιστορικό και πραγματικά στην καρδιά των ιερών μνημείων, θα ήθελες και εσύ να συμμετέχεις, να μην το χαρίσεις έτσι αμαχητί μόνο στον επισκέπτη. Σε αντίθεση, όμως, με το Airbnb που δεν νοιάζεται για τη συμπερίληψη του μόνιμου κατοίκου, το ξενοδοχείο είναι αλλιώς. Μια πόρτα πάντα ανοιχτή και φιλόξενη, που θα σε υποδεχτεί με χαρά και ευγενέστατο χαμόγελο, χωρίς να σου ζητήσει ταυτότητα και διαβατήριο.
Pasithea, το εστιατόριο του ξενοδοχείου Athenaeum
Ψηλά, στον 6ο όροφο του roof garden, θα δεις την Pasithea να σου κάνει νόημα να ανέβεις. Δεν ξέρω αν πρόκειται για τη Νηρηίδα Πασιθέα που ζούσε εδώ ακριβώς, στα νερά του Ιλισού (τον οποίο μπορεί να μην βλέπεις αλλά συνεχίζει να κυλά αόρατος κάτω από την άσφαλτο) ή την άλλη Πασιθέα, την κόρη του Δία και θεά της χαλάρωσης και της ξεκούρασης, ούτως ή άλλως μετά τόσους αιώνες και με τέτοιο λίφτινγκ, δεν πρόκειται να αναγνωρίσεις το αρχαιοελληνικό τους προφίλ. Μπορεί να’ ναι πρωί της Κυριακής μετά τη βόλτα στο Ζάππειο και να αποζητάς έναν καφέ με θέα, μπορεί να ’ναι μια στάση μεσημεριανή ή ένα διαφορετικό δείπνο που το θέλεις ψηλά στον ουρανό. Να μπαίνουν από την ολόγυρα τζαμαρία φωτισμένη η Ακρόπολη, το Αστεροσκοπείο, ο Λυκαβηττός, οι Στύλοι του Ολυμπίου Διός, το Ζάππειο και η καταπράσινη γοητεία του Εθνικού Κήπου, δίπλα σου να στέκονται εντυπωσιακά τα μοντέρνα γλυπτά με χρωματιστά led του γνωστού καλλιτέχνη Sake. Να βιώσεις για λίγο την Αθήνα σε μια εκδοχή που δεν γνώριζες, αυτή που σου δημιουργεί την οφθαλμαπάτη της πιο πράσινης πρωτεύουσας στην Ευρώπη. Και μόνο η θέα στην κίνηση των λεωφόρων σαν ένα κινηματογραφικά φωτισμένο ποτάμι, θα ήταν αρκετή, για να πατήσεις το κουμπί του ασανσέρ.
Όμως, η Πασιθέα είναι και άφταστη μαγείρισσα και θα ήταν κρίμα να χάσεις τη νοστιμιά της. Ο Βαγγέλης Νίκας είναι ένα πολύ νέο και πολύ χαμηλών τόνων παιδί, με αντιστρόφως ανάλογη πορεία για την ηλικία του. Στο μέλλον σίγουρα θα τον ακούσεις και αν δεν έχεις αντιληφθεί την παρουσία του στις κουζίνες της πόλης είναι γιατί μόλις επέστρεψε στην πατρίδα, μετά από μια ξενοδοχειακή καριέρα στο εξωτερικό, πλάι στον Alain Ducasse, τον Huston Blumenthal και τον Daniel Humm. Στις βαλίτσες του δεν έφερε μόνο τεχνικές και εμπειρίες αλλά και μια άλλη παιδεία και μια τεράστια νοσταλγία για την Ελλάδα, νοσταλγία που την μετουσιώνει στο μενού της Πασιθέας.
Εδώ, δεν θα βρεις κανένα υλικό με ξένο όνομα, καμμιά συνταγή που δεν την ξέρεις ή δεν την έχεις αγαπήσει. Ο Βαγγέλης μαγειρεύει το φαγάκι της μαμάς του, αυτό που του έλειψε τόσα χρόνια στην ξενιτιά, μόνο που δεν το μαγειρεύει όπως η μαμά του αλλά με τον τρόπο που θα τον μαγείρευαν οι μεγάλοι του δάσκαλοι. Χρησιμοποιώντας όμως δικά του λόγια, σε πιάτα που δεν κομπιάζουν, δεν έχουν αμφιβολίες, δεν διστάζουν. Αβίαστα σου μεταφέρουν τη σιγουριά της τεχνικής του, την οποία σχεδόν προσπερνάς, περνώντας κατευθείαν στο ζητούμενο: σε ένα φαγητό νόστιμο, στην καρδιά της απόλαυσης.
Το μενού στο εστιατόριο Pasithea
Ξεκινήσαμε με την σαν αιθέριο σύννεφο φοκάτσα με σαλάμι Λευκάδας, ελιές και χαρουπόμελο, παρέα με μια μαγεία σάλτσα από ντομάτα φερμένη από το Μελισσοχώρι της Θεσσαλονίκης, ένα λιτό πλην ουσιαστικό κονφί σκόρδου και ένα τσαλαφούτι δουλεμένο με βούτυρο. Η κακαβιά με το λαβράκι και το διάφανο ζουμάκι της που μπαίνει την τελευταία στιγμή, μπορεί οπτικά να μην σε ταξιδεύει στην παράδοση, η γεύση της όμως είναι βάλσαμο και ταξίδι θαλασσινό.
Από όσα δοκίμασα, θα μείνω στα ντολμαδάκια που έρχονται κομμένα σαν σούσι, με ένα μαριναρισμένο γαυράκι στην κορφή τους και μια σος από λευκό ταραμά. Αν δεν σου κάνει ντολμαδάκι της γιαγιάς, θα σε διαβεβαιώσω πως είναι. Στη μνήμη που σου ξυπνά, στην υφή και στη νοστιμιά. Το ίδιο και το ιμάμ. Όταν έφτασε στο τραπέζι, μύρισε ο κόσμος παλιό καλοκαίρι, σχεδόν είδα μπροστά μου το ταψί της μαμάς μου να βγαίνει από το φούρνο. Η λίγη καπνιστή μελιτζάνα, τα ψητά ντοματίνια και το διακριτικό τηγανητό κρεμμύδι στα επιπλέον, όχι μόνο δεν προσπέρασαν την παράδοση, αντίθετα, τόνισαν τα δυνατά της σημεία. Το ριζότο «γεμιστά», με φρέσκο δυόσμο και ΠΟΠ γαλοτύρι της Ηπείρου, είναι αυτό που ονειρεύεσαι: τα χαμορυζάκια στο ταψί των καλοκαιρινών γεμιστών, με άλλη ενδυμασία, πιο σικάτη. Η χοιρινή ταλιάτα, με λίγες μπάμιες, βουτυρένια σάλτσα και φάβα, δεν ξέρω πώς το κάνει αλλά σε πάει πίσω σε οικογενειακά τραπέζια, στο ψητό της Κυριακής.
Στο μενού του, το ελληνικό ΠΟΠ προϊόν, τα σπάνια τυριά, δεν λείπουν από κανένα πιάτο. Ο Βαγγέλης Νίκας σε κάνει και σένα ταξιδευτή, σε γυρνάει στα καλύτερα της Ελλάδας αλλά ταπεινά. Με την αγάπη του Έλληνα που αγαπά τον τόπο του, που του έλειψε και τον ξαναβρίσκει με ενθουσιασμό και συγκίνηση. Όπως σε κείνη την τάρτα, με κρέμα λεμόνι, ΠΟΠ φυστίκι Αιγίνης και μαρεγκάκια.
Λ. Βουλιαγμένης 4 & Καλλιρόης, 2121071808, Υπάρχει ιδιωτικό πάρκινγκ 5 λεπτά από το μετρό Ακρόπολη
ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ
ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΠΑΝΤΑ
ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Γίνε για λίγο τουρίστας στην πόλη σου
Μεζέδες με ανατολίτικες μυρωδιές από έναν ροκ και νόστιμο σεφ
Και για άλλα πολλά νόστιμα που συμβαίνουν στο ωραίο ιταλικό του Ψυρρή
Δεν είναι απλά το εστιατόριο του Κτήματος, αλλά ένα από τα νοστιμότερα της περιφέρειας
Και με αυτό το λαχταριστό μενού που δημιούργησε η Μυρσίνη Λαμπράκη μάλλον θα γίνει
Δεν είναι απλώς ένα εστιατόριο, αλλά ένα ταξίδι στη γεύση και την παράδοση
Η διαχρονική γοητεία μιας entrecοte café de Paris
Εδώ θα νιώσεις σαν να βρίσκεσαι στην αυλή του σπιτιού σου!
Και με καινούργιες, λαχταριστές συνταγές!
Με σεβασμό στην παράδοση και φρέσκες, αγνές ελληνικές πρώτες ύλες
Χειροποίητα ζυμαρικά και φοβερή πίτσα στον ξυλόφουρνο
Το αγαπημένο all day στέκι της Ηλιούπολης
Στον πεζόδρομο της Φωκίωνος Νέγρη, είναι μια από τις πιο αξιόπιστες πίτσες της πόλης
Μια σύγχρονη ερμηνεία της μαγειρικής παράδοσης της ελληνικής υπαίθρου και κυρίως της Πελοποννήσου
Ο Κώστας Ζουγανέλης των Bar Guru Bar και Buba στο νέο του στέκι στο Ψυχικό
Όλοι αγαπάμε έναν κόκορα κρασάτο με χοντρό μακαρόνι και μια λεμονάτη ρεβυθάδα
Εκεί θα πας αν θέλεις να δεις μαζεμένη την κοσμική Θεσσαλονίκη. Κατά προτίμηση το μεσημέρι.
Η Ελένη Σαράντη μαγειρεύει τις αναμνήσεις της από τα κυριακάτικα τραπέζια της μαμάς
Στη καρδιά του 11ου διαμερίσματος του Παρισιού, ο σεφ Paul-Henri και η γυναίκα του Margaux, μας προσκαλούν σε ένα Μεσογειακό γαστρονομικό ταξίδι
Ο βραβευμένος σεφ Δημήτρης Αϊβαλιώτης παίζει την ελληνική κουζίνα στα δάχτυλα
Έχετε δει 20 από 200 άρθρα.