Το Nikkei Floresta είναι ένα εξωτικό ταξίδι στις πλαγιές του Λυκαβηττού

Μπορεί το Κολωνάκι να έχει χάσει την υπέρλαμπρη αίγλη του, όχι όμως και η Δεξαμενή, που λειτουργεί αυτόνομη και από μόνη της, το ίδιο σοφιστικέ και μποέμ μαζί, σαν παλιά Κολωνακιώτισσα που συνδυάζει με ολίγον σνομπ ύφος ένα καφτάνι με σαγιονάρες. Σούρουπο και το καφέ βιώνει το αδιαχώρητο με μπίρες και μεζεδάκια, το ίδιο και η πλατεία που σιγά-σιγά αδειάζει από τις ουρές των σινεφίλ που κόβουν εισιτήριο για το θερινό σινεμά Δεξαμενή. Πάνω ακριβώς, το Nikkei έχει να σου πει τα εντελώς δικά του, συμπληρώνοντας το τριπλό προφίλ της πλατείας που έχει κάτι καλό για όλα τα -αστικά-γούστα. Για την ακρίβεια, σ’ αυτήν εδώ την πλατεία ανέκαθεν συνυπάρχει η Αθήνα του νοσταλγού και η Αθήνα του bohemian chic, μια old Athens που καβαντζάρει τις δεκαετίες επανεφευρίσκοντας τον εαυτό της χωρίς να χάνει το στιλ και τον ιδιαίτερο χαρακτήρα της.

Nikkei Floresta, μια εξωτική κουζίνα στη σκιά του Λυκαβηττού

Το Nikkei μοιάζει σαν πολύχρωμη καλύβα του Αλή Μπαμπά ή σαν μια από αυτές τις τεράστιες τέντες που στήνει ένα μαροκάνικο ή ένα αράμπιαν τρελό πάρτι για πλουσιόπαιδα της ερήμου. Μέσα της, όλα είναι καμωμένα από ακριβά υλικά, μια εξωτική πολυτέλεια που θυμίζει τις πιο λουσάτες στιγμές του Μεξικού ή του Περού. Σε δυο επίπεδα και ανάμεσα σε δυο τεράστια μπαρ, άνετες μπανκέτες και τραπέζια, στη σκιά του Λυκαβηττού ο κόσμος γίνεται ταξίδι και το ελληνικό καλοκαίρι αρχίζει να μιλά ξένες γλώσσες. Κορίτσια άλλων χωρών μοιράζονται τα μυστικά τους στις πιο Sex and the City στιγμές, με ένα κοριτσίστικο κοκτέιλ Nom Nom με τεκίλα, χαμομήλι, ιβίσκο και πινκ γκρέιπφρουτ, τρώγοντας nigiri με κόκκινη γαρίδα Κοιλάδας με λαδολέμονο yuzu και ρολάκια με γαρίδες tempura και καπνιστό χέλι. Αυτό το σύγχρονο, ευκολοφάγωτο, διαφορετικό και για όλα τα γούστα σούσι, εφεύρεση του δυτικού κόσμου.

Η μυρωδιά από το ποπ-κορν ανεβαίνει ορεκτική από το σινεμά και κατακλύζει την αίθουσα, η Αθήνα τρυπώνει ζηλιάρα από τις ρωγμές και όλα γίνονται μια μαγική ατμόσφαιρα, η μουσική ζεσταίνεται, όσο πέφτει το σκοτάδι όλο και πιο ανεβαστική, τα φώτα αναδεικνύουν τα χιλιάδες χρώματα του ντεκόρ στο πιο σέξι μπέρδεμα.

Μαζί με το ωραιότερο spicy bloody mary που έχω δοκιμάσει ποτέ έχουμε πάρει edamame, που πολύ τους πάει αυτή η καπνιστή γεύση στο πέρασμά τους από τη σχάρα και δροσίζουν αρωματικά από το yuzu που τα συνοδεύει. Εδώ, λοιπόν, ο Νίκος Ψηλός (ex Zuma), με chef de cuisine τους Δημήτρη Κατσάρα και Ιβάν Νετσιταϊλένκο, μαγειρεύουν μια φρέσκια εκδοχή της Nikkei γεύσης, που πολλές φορές βάζει και ελληνικά προϊόντα στις συνταγές της.

Για να καταλάβουμε τί είναι η Nikkei κουζίνα και γιατί βιώνει τέτοια παγκόσμια μόδα τα τελευταία χρόνια, πρέπει να γνωρίσουμε τον χαρισματικό και δαιμόνιο Γκαστόν Αθούριο, που κατάφερε σε μια δεκαετία να αλλάξει το όραμα μιας χώρας. Φανατικός θαυμαστής του, ο Φεράν Αντριά, υποστηρίζει πως τα τελευταία χρόνια το Περού βιώνει μια μοναδική στον πλανήτη γαστρονομική αλλά και πολιτιστική και οικονομική επανάσταση. Αυτή που δίνει ψωμί σε 5 000 000 ανθρώπους και τα έσοδά της αντιστοιχούν στο 11% του Εθνικού Ακαθάριστου Εισοδήματος. Το ψάρεμα, η κτηνοτροφία, η κινόα και η σοκολάτα γνωρίζουν πρωτόγνωρες δόξες, 80 000 περουβιανάκια φοιτούν σε σχολές μαγειρικής και τα World Travel Awards ψήφισαν το Περού ως τον καλύτερο γαστρονομικό προορισμό του πλανήτη πριν μερικά χρόνια. «Kανένας δεν δούλεψε τόσο σκληρά όσο ο Γκαστόν, ώστε να μάθει ο κόσμος πως αυτή η τόσο φτωχή και ταλαιπωρημένη χώρα διαθέτει μια σύνθετη κουζίνα, όσο η Γαλλία ή η Κίνα. Έδωσε πίσω τη χαμένη περηφάνια σε έναν ολόκληρο λαό», λέει για τον Γκαστόν ο νομπελίστας Mario Vargas Llosa και για την ακρίβεια, Nikkei είναι το φιούζιον της περουβιανής κουζίνας και της γεύσης των εκεί γιαπωνέζων μεταναστών.

Στο μεταξύ, το Nikkei εξελίσσεται, σε κάθε χώρα του κόσμου που ταξιδεύει αποκτά μια διαφορετική προσωπικότητα. Το μενού στο Nikkei διαθέτει μια μακροσκελή λίστα από σούσι, νιγκίρι, ρολάκια και ταρτάρ, όμως αξίζει να δοκιμάσεις την κουζίνα του, πιάτα γεμάτα αρώματα και δροσιά που λειτουργεί σαν ευεργετική αύρα στις υψηλές θερμοκρασίες. Από τις σαλάτες, θα σας συστήσω αυτή με το καβούρι και τα τραγανά κράκερ ταπιόκας και τη σαλάτα με τα τρυφερά φιλετάκια πάπιας και κάσιους. Το ρολό με soft cell καβούρι με ντρέσινγκ από τόφου, γιούζου και εσπεριδειδή άπαιχτο, το ίδιο και τα τάκος με παλαμίδα και η κοιλιά τόνου με αβοκάντο, αγγούρι, τενκάτσου -που είναι μια όξινη κίτρινη ρίζα, ένα δημητριακό που λέγεται bubu arare σε τραγανά μπιλάκια, φύτρες αρακά, σχοινόπρασο, ντομάτα και σάλτσα pico de gallo. Aν θέλεις, μπορείς να συνοδεύσεις το ποτό σου με μια ποικιλία από αφράτα, σπιτικά baos που γεμίζουν με διαφορετικές γεύσεις, όπως αυτό με το καβούρι, το γιούζου και τη σάλτσα αγιολί.

Το μενού αφιερώνει μια ολόκληρη κατηγορία στο γιαπωνέζικο μοσχαράκι wagyu A5, που θεωρείται η πιο εκλεκτή κατηγορία. Το ψήνει όπως του αρμόζει σε φιλέτο, το μαγειρεύει και με διαφορετικές σάλτσες, το σερβίρει ταρτάρ πάνω σε sushi rice με φρέσκια τρούφα και χαβιάρι κι εμείς το δοκιμάσαμε σε ένα σχεδόν εκκεντρικό ρολάκι τεμπούρα με χαβιάρι.

Αν είναι να τελειώσεις με ένα γλυκό, θα προτιμήσεις το πιο υπερπαραγωγή-εντυπωσιακό. Πάνω σε πάγο, ένας φρέσκος ανανάς που γεμίζει με παγωτό ρούμι και κρεμ μπριλέ με καραμελωμένο ανανά. Ο οποίος σου βάζει ιδέες; Μήπως να το τερματίσεις στο φουλ του εξωτισμού με μια παγωμένη pina colada;

Κλεομένους 2, πλ. Δεξαμενής, 2107239366