Πινακοθήκη Μωρών: Το νέο γαστρονομικό σποτ στο κέντρο της Θεσσαλονίκης με εκλεκτά αποστάγματα, τσίπουρα και ελληνικά τάπας.
Η αρχιτεκτόνισσα Βίλμα Παντελοπούλου είναι από τον Βόλο, από εκεί όπου, ως γνωστόν, τα τσίπουρα και τα αποστάγματα αποτελούν συστατικό στοιχείο της καλής ζωής, κουλτούρα ολόκληρη και γούστο γκράντε. Είναι πολύ λογικό, επομένως, ο χαρακτήρας της Πινακοθήκης Μωρών, που η Βίλμα άνοιξε πρόσφατα μαζί με άλλους δυο καλούς της φίλους στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, να δοξάζει το «σπορ» στο έπακρο.
Η Βίλμα μας υποδέχεται με ένα απίστευτο τσίπουρο Ανάκατο της ποτοποιίας ΕΒΑ από τη Μυτιλήνη, μια σκέτη αποπλάνηση, παίδες, μια καραμπινάτη μαγεία που με παίρνει και με σηκώνει. Μαζί με λευκό ταραμά, μπερεκέτι και φίνα βρασμένα σαλιγκάρια με σκόρδο και μαϊντανό, ένα πιάτο με ψητό παντζάρι, κατσικίσιο κορμό και ντρέσινγκ περγαμόντου, συν το ψωμί 48ωρης ωρίμανσης συναρμολογούν τσιπουροπρόλογο ολκής.
Μαζί με ένα νέκταρ αγουρέλαιο Χαλκιδικής (εις εκ των συνεταίρων της Παντελοπούλου τυγχάνει βέρος Χαλκιδικιώτης, άρα «λαδική» απόλαυση εγγυημένη), το welcome drink της Βίλμας μαρτυρά επίσης και την ψυχή του καταλόγου της Πινακοθήκης Μωρών. Δοκιμάζω τις γεύσεις ενός τσιπουράδικου-αποσταγματάδικου που διακονεί εμφιαλωμένα «γούστα» από όλη την Ελλάδα, με μεζεκλίκια συνοδευτικά που μπορείτε να δοκιμάσετε είτε στη μεγάλη μπάρα της σάλας είτε στα τραπεζάκια έξω της Παύλου Μελά.
Το όνομα Πινακοθήκη Μωρών παραπέμπει στον Νίκο Τσιφόρο, αλλά η τοποθεσία του στον Βασίλη Τσιτσάνη. Λίγα μέτρα παραδίπλα βρίσκεται το σπίτι όπου έμενε ο μαέστρος όταν, τέλη του ’30 αλλά και στα χρόνια της Κατοχής, ήρθε στη Θεσσαλονίκη. Απέναντι ακριβώς από την Πινακοθήκη βρίσκεται και η έτερη πινακίδα του Δήμου Θεσσαλονίκης που πληροφορεί τους διαβάτες για το διάσημο Ουζερί Τσιτσάνης. Αυτή ίσως να είναι άλλη μια εξήγηση γιατί… τραβιούνται τα άτιμα τα ούζα και τα τσίπουρα, όπως έλεγε η παλιά διαφήμιση!
Άλλο ένα τσιπουράδικο, επομένως, στο κέντρο της Θεσσαλονίκης; Ναι αλλά και όχι ακριβώς. Γιατί η μεγάλη μπάρα της Πινακοθήκης των Μωρών παραπέμπει και σε χαλαρό τσίμπημα στο μπαρ αλά Αμέρικα, ενώ τα πιάτα και η ποικιλία τους φέρνουν στο μυαλό τα τάπας μπαρ της Ισπανίας. Ένα ταξιδιάρικο κόνσεπτ είναι αυτό που έστησε η Βίλμα, με Τύρναβο, Καταλωνία, Χαλκιδική, Νέα Υόρκη και Βόλο να ωθούν σε μεθέξεις για κάθε στιγμή της μέρας και της νύχτας.
Πίσω στην μπάρα όπου καταφθάνουν και δοκιμάζω απανωτές απογειωτικές γεύσεις: Το καπνιστό χέλι πάνω σε φρυγανισμένο μπριος από καλαμπόκι, μαζί με τα μύδια (παραμιλώ) κι ένα καταπληκτικό πιάτο με μοσχαρίσια γλώσσα και σάλτσα από ψίχα τόνου δείχνουν το πόσο σοφά είναι στημένη η κουζίνα της Πινακοθήκης. Αλλάζεις τσίπουρο, αλλάζεις και τυριά (καλαθάκι Λήμνου, βολάκι Άνδρου, Chevre κτήματος Μαλτέζου με επικάλυψη στάχτης και μαρμελάδα σύκο, γραβιέρα Κρήτης με θυμάρι και μέλι και Λαδοτύρι Μυτιλήνης). Σε συνδυασμό με τα «γούστα» που σκάνε, το πας και το πας και το πας και… αγαπάς όλον τον κόσμο!
Η Αθηναϊκή σαλάτα με καβουρόψυχα, ο μαρινάτος σολομός με σάλτσα περγαμόντο, τα μύδια που εκτός από αχνιστά τα σερβίρουν και σε ντολμά, οι κροκέτες με κιμά και σάλτσα αγιολί, όπως και τα (μαμαδίσια) baby κολοκυθάκια με αυγολέμονο θεωρώ πως κατοχυρώνουν τη μοναδικότητα της Πινακοθήκης, σε μια Θεσσαλονίκη όπου επιτέλους το τσίπουρο και τα αποστάγματα καθιερώθηκαν με λογής δοκιμές από εξαίσιες εμφιαλωμένες πατριδογνωσίες. Τα μενού τέτοιου είδους μικρών κόζι στεκιών που ξεφυτρώνουν προβαίνουν και σε ανάλογους συνδυασμούς που ξεφεύγουν από τις παλιές λογικές του «ρέγκαι και λακέρδαι και σαρδέλαι, κολιοί, τσιροσαλάται και σκουμπριά». Κι έτσι το θεϊκό πικάντικο χταπόδι της Βίλμας με σαλάμι Δράμας, οι καρδιές αγκινάρας, η μελιτζάνα τουρσί και κάτι τεφαρίκια αλλαντικά που καταφθάνουν, κάτι προσούτα και πικάντικα σαλάμια, δένουν και συνοδεύουν ολόσωστα την περιήγηση.
Συστήνω την Πινακοθήκη Μωρών ανεπιφύλακτα και με πάθος. Στο σβήσιμο, τα παλαιωμένα αποστάγματα της κάβας με ενθουσίασαν. Από το Μανιφέστο Grego του Αποστολάκη και τη σαντορινιά τσικουδιά του Κάναβα, μέχρι το σεραιικό Lord Amber του Βλαδίκα και το Εωθινό της πατρίδας μου της Θράκης, η λίστα της Βίλμας και της Πινακοθήκης Μωρών είναι σοφή και λατρεμένη.
Η new age σουβλακερί που στεγάζεται σε γνωστή μονοκατοικία του Πειραιά, οφείλει την ύπαρξή της στο μεράκι μιας παρέας Πασαλιμανιωτών, με πρώτο και καλύτερο τον Μπάμπη που «τρέχει» καθημερινά το κατάστημα
Το εστιατόριο της οδού Ικτίνου, που το 2013 κατέβασε ρολά παύοντας να σερβίρει τις διάσημες πατάτες κομπλέ και το φημισμένο γεμιστό του μπιφτέκι, ξανάνοιξε!
23°
