Το Μπαλκόνι στις Κυκλάδες είναι ένα μικρό κομμάτι της Σχοινούσας και όλα τα πιάτα που σερβίρει είναι βαθιά νόστιμα
Το «Μπαλκόνι στις Κυκλάδες» είναι ένα κλασικό, γνωστό εστιατόριο σαν μεγάλο μπαλκόνι το οποίο πράγματι έχει αέρα από Κυκλάδες: οι ιδιοκτήτες είναι από τη Σχοινούσα (Μικρές Κυκλάδες), η μαμά τους η κυρία Ποθητή είχε ταβερνάκι στο νησί, και η οικογένεια έχει παράδοση – στο καλό φαγητό, και σε οτιδήποτε βγαίνει από τη θάλασσα. Το «Μπαλκόνι» λειτουργεί με επιτυχία από το 2010, έχω διαβάσει για αυτό αλλά δεν έτυχε να πάω. Προχθές μας κάλεσε η καταπληκτική Σάντρα Βουτσά κι έτσι βρεθήκαμε εκεί, όχι χωρίς να το καταλάβουμε, μια και το σχεδιάσαμε προσεκτικά σαν εκδρομή όπως όλοι οι άνθρωποι που δεν οδηγούν και δεν μένουν κοντά στο μέρος στο οποίο κατευθύνονται…
Λέω «καταπληκτική» Σάντρα Βουτσά ΚΑΙ επειδή είναι κόρη του Κώστα Βουτσά, αγαπημένου πρωταγωνιστή αγαπημένων ταινιών με τις οποίες μεγαλώσαμε… αλλά κυρίως επειδή είναι η ίδια πρωταγωνίστρια, η Σάντρα ως προσωπικότητα που έχει ανθίσει ανεξάρτητα από τον μπαμπά της (κι ας γελάει με τον ίδιο ακριβώς τρόπο), τέλος πάντων είναι καταπληκτικό άτομο με χιούμορ, με ενδιαφέρουσες ιστορίες και με βάθος, σαν άτομο, οπότε περνάς τέλεια μαζί της, όπου και να πάς.
Το ότι πήγαμε στο «Μπαλκόνι» και φάγαμε τέλεια όσο τέλεια είναι και η Σάντρα, ήτανε μπόνους. Εκτός που φάγαμε ψάρια και ψαρικά: λαβράκι σεβίτσε με κουμκουάτ, μπρουσκέτες με σαρδέλες αριστουργηματικά ξαπλωτές πάνω στα ψωμάκια τους, ριζότο με φιλετάκια ψαριού, μους ταραμοσαλάτας, ένα φρικασέ με σφυρίδα που δεν έχω ξαναφάει παρόμοιο, ούτε καν διαφορετικό – απέναντί μου καθόταν ο Μάκης Δελαπόρτας, που έχει γράψει συνολικά 52 βιογραφίες Ελλήνων σταρ, και πολύ εκτίμησα το ότι μας άφησε τις τελευταίες μπουκίτσες του θαλασσινού φρικασέ (προτίμησε κρεατικό, ο καλός ο άνθρωπος).
Η τραγανή σαλάτα ήταν τραγανή, η φάβα ήταν βιολογική από τη Σχοινούσα, όλα ήταν εξαιρετικά, και οι ιστορίες έπεφταν η μία μετά την άλλη, της Σάντρας και του Μάκη, ένα σωρό, πριβέ οι περισσότερες και αστείες. Όλοι στο τραπέζι μας διηγιόντουσαν σούπερ ιστορίες, από αυτές που θέλεις να τις επαναλάβεις μετά σε άλλη παρέα αλλά δεν τολμάς, επειδή θα τις σφάξεις, μια και αποκλείεται να τις πεις τόσο καλά όσο η Σάντρα. ‘Η ο Μάκης. Το κλου της βραδιάς ήταν ο γλυκός και γαλήνιος Παναγιώτης Πετράκης, που εκτός από ωραία φωνή και ερμηνευτικές ικανότητες, είναι τόσο ευγενικό παιδί που μας πήγε στα σπίτια μας με το αμάξι του με μεγάλη προθυμία, λίγο μετά τα μεσάνυχτα και πριν γίνουμε κολοκύθες. Μα τι καλό παιδί – εννοείται ακούω τα τραγούδια του από τότε, και τον εκτιμώ όλο και περισσότερο ως καλλιτέχνη.
Το φαγητό λέμε ήταν πάαααρα πολύ εξαιρετικό, και η θέα, με τη θάλασσα στο βάθος, με την άπλα του ψηλού σημείου, την τζαμαρία γύρω γύρω που σε κάνει να νοιώθεις αεροπλανικός, το «Μπαλκόνι» με την απλή/κομψή διακόσμηση και την αεράτη αίσθηση, είναι πραγματικά ένα μπαλκόνι που κοιτάει το Αιγαίο – και αισθάνεσαι ότι το μάτι σου φτάνει χωρίς προσπάθεια μέχρι τις Κυκλάδες.
«Μπαλκόνι στις Κυκλάδες», Παύλου Μελά 13, Καρέας, 2107640240
9°
