Κλούκι: Δοκιμάσαμε το μενού του γαστροκαφενείου που βρίσκεται στον Φαλατάδο, στην Τήνο
Μια νύχτα του χειμώνα που μας πέρασε, στο μπαρ Θερμαϊκός γνώρισα τον Γιώργο Τσαρτσίδη, Θεσσαλονικιό που εδώ και δύο καλοκαίρια ζει στον Φαλατάδο της Τήνου. Κάτι άστραψε μέσα μου και χάρηκα διπλά με τη γνωριμία, αφού, κατά μια υπέροχη σύμπτωση, από τον Φαλατάδο κατάγεται μια από τις ηρωίδες του νέου μου μυθιστορήματος, που προσπαθώ να τελειώσω. 11 χιλιόμετρα από τη Χώρα, ο Φαλατάδος με τις πολλές καμάρες, τα πλακόστρωτα δρομάκια, τις αυλές από βότσαλο και όλα τα χαρακτηριστικά της τηνιακής αρχιτεκτονικής με είχε μαγέψει όταν πρωτοεπισκέφτηκα και εξερεύνησα την Τήνο στα τέλη της δεκαετίας του ’90.
Τα αποκάλυψα όλα αυτά στον Γιώργη Τσαρτσίδη εκείνη τη νύχτα στον Θερμαΐκό, κι αυτός, χωρίς να το πολυσκεφτεί, μου την έριξε την πρόταση: «Στο Φαλατάδο, μαζί με την κοπέλα μου, την Ιωάννα Μανθάτη, και τον αδελφό της Γιώργο, Αθηναίοι αυτοί, έχουμε το Κλούκι, γαστροκαφενέ, στην πλατεία του χωριού, κάτω από το προαύλιο της εκκλησίας της Αγίας Τριάδας - Αγίου Ιωάννη. Θα ανοίξουμε το Πάσχα, οπότε αν το αποφασίσεις, έλα μας να σε φιλοξενήσουμε, όποια στιγμή θες. Θα ξαναθυμηθείς το χωριό, και ίσως σου αποκαλυφθεί καμιά νέα ιδέα για το μυθιστορηματικό κορίτσι από τα μέρη μας».
Έτσι βρέθηκα στον Φαλατάδο για ρεπεράζ, πρόσφατα, Ιούλη μήνα. Τις τρεις μέρες και τις δύο νύχτες που έμεινα στο χωριό, όλο το παρελθόν της ηρωίδας μου μου αποκαλύφθηκε ξάστερο όπως ο νυχτερινός ουρανό πάνω από το Κλούκι. Τα παιδιά βάφτισαν έτσι τον γαστροκαφενέ τους γιατί, στα ντόπια Τηνιακά, κλούκι θα πει το κούτσικο, το χαριτωμένο, το μικρό και γι’ αυτό και κλούκια στην Τήνο λένε τα κουτάβια.
Και ας αρχίσει η γευσιγνωσία εδώ και τώρα, αφού τον κατάλογο τους τον δοκίμασα ανηλέως! Η μέρα μου ξεκινούσε εκεί με τον πρώτο καφέ και με τη στάνταρ ομελέτα μυρωδικών με γραβιέρα, αγκινάρα και χοιρομέρι Τήνου. Το πρωινό στο Κλούκι είναι μεγαλειώδες και οι παραλλαγές με τα αυγά είναι όρεξη να έχεις: ο καγιανάς με ντόπια μυζήθρα, οι αυγόφετες με χέλι καπνιστό, πράσινη σαλάτα και χοιρομέρι από το νησί, είναι ο ορισμός του πρωινού για αποφασισμένους εξερευνητές και συγγραφείς που ψάχνουν έμπνευση.
Αν παραθερίζετε στην Τήνο και σας βγάλει ο δρόμος για πρωινό εκεί, δοκιμάστε το καλάθι, που είναι ό,τι πρέπει για πικνίκ, είτε διαλέξετε μετά να πάτε σε κάποια από τις κοντινές παραλίες, είτε τραβήξετε για την Κακιά Σκάλα και το Ψαλίδι, περιοχές που προσφέρονται για εξερεύνηση: αφράτη μπαγκέτα, φίνο κρουασάν βουτύρου, κουλούρι Θεσσαλονίκης (αυτό έλειπε!), φέτες γαλοπούλα, τυρί, αυγό βραστό, βούτυρο και σπιτική μαρμελάδα σύκο-θεά. Το νησί τον φετινό Ιούλιο είναι φίσκα, γι’ αυτό και όταν επέστρεφα το απογευματάκι πίσω στο Κλούκι από τα μπάνια, το ρεπεράζ και την εξερεύνηση, η κουζίνα δούλευε φουλ. Το Κλούκι είναι πασών των ωρών και κάθε διάθεσης. Τα πιάτα είναι ο ορισμός του «στη μέση» και, πριν σου τα συστήσω, παραδέξου πόσο καλά απέφυγα να γράψω κλισεδούρες τύπου «food to share» ή την κλασικούρα «all day»!
Έχουμε και λέμε και υμνώ εδώ και τώρα τη χορτόπιτα με αρωματικό γιαούρτι αλλά και την τάρτα από άγριες αγκινάρες με καπνιστό χοιρινό, γραβιέρα Τήνου και λάδι μυρωδικών. Η αγκινάρα είναι το λαχανικό-σπεσιαλιτέ που ευδοκιμεί στην Τήνο, οπότε πρέπει όπως και δήποτε να δοκιμάσεις πώς την περιποιούνται στο Κλούκι. Ο μοσχαρίσιος καβουρμάς είναι χειροποίητος, η σάλτσα φρέσκιας ντομάτας με τηγανητό αυγό, παλαιωμένη γραβιέρα Τήνου και φρέσκο τσίλι τον απογειώνει, ενώ αντικριστά με φάβες, λευκούς ταραμάδες, τηγανιές μανιταριών και ξυδάτα χταπόδια, η κρεατική και η ψαρική του γαστροκαφενείου Κλούκι είναι ιδανική και αρμονική για τον νυχτερινό περιηγητή.
Αξέχαστες γεύσεις, αφού όλα τα αναπολώ και τα ανακαλώ από τη Θεσσαλονίκη όπου επέστρεψα και γράφω, είναι το κοκκινιστό μοσχάρι τους, η τηγανιά κοτόπουλο με παλαιωμένη γραβιέρα και το καταπληκτικό τους λουκάνικο με λιαστή ντομάτα, φέτα, πιπεριά Φλωρίνης και τυροκαφτερή.
Στα γλυκά τώρα, ψήσου από τώρα για μια πορτοκαλόπιτα με παγωτό θεά, ριζόγαλο με κανέλα, τσουρέκι μπακλαβά (να ξανά ο Θεσσαλονικιός δάκτυλος!), που προλογίζουν απίθανα δροσιστικά κοκτέιλ για να τρέχει η καλοκαιρινή βραδιά στην πλατεία. Το Σνούπι, με τζιν, μαχλέπι, αχλάδι, τζίντζερ και μοσχολέμονο (γλυκό), το Ραν Ταν Πλαν με μείγμα από ρούμια, βερίκοκο, εξωτικά φρούτα, μοσχολέμονα και house bitters και το Χάτσικο, μια αποχρωματισμένη εκδοχή του κλασικού basil smash με τζιν, φρέσκο βασιλικό και χυμό λάιμ, τα τίμησα και με τίμησαν.
Έτσι πέρασα τις μέρες και τις νύχτες μου στον Φαλατάδο, υπότροφος στο «Κλούκι», που τόσο ευγενικά και μεγαλόκαρδα μου πρόσφερε δωμάτιο με θέα. Και περιμένω να τελειώσει το καλοκαίρι για να ανταποδώσω τη φιλοξενία στην Ιωάννα, τον Γιώργο και τον Γιώργη. Αν σας βγάλει τούτο το θέρος ο δρόμος εκεί, να τους δώσετε πολλά χαιρετίσματα, και τις διακοπές σας στην Τήνο εύχομαι να τις δροσίσουν τα πιο απαλά μελτέμια του Αυγούστου.
9°
