The Famous Rooster, το πιο rock ’n’ roll κοτοπουλάδικο της Θεσσαλονίκης

Τούμπα λίμπρε: εδώ το φαγητό δεν σηκώνει ψαγμενιές και σεφ ιντελεκτουαλισμό, η βρώση και η πόση σε τούτη την πλευρά της πόλης είναι ρουστίκ, αγνή και εξόχως οικογενειακή. Καλή ώρα όπως συμβαίνει και με το διάσημο κοτοπουλάδικο The Famous Rooster. Η οικογένεια που το άνοιξε το 1991 συνεχίζει να το τρέχει μέχρι και σήμερα, με την ίδια παράδοση, την ίδια απλότητα και τα ίδια φρέσκα αγνά κοτόπουλα, που περιχυμένα με τη μαγική σος κρατούν άσβεστο τον θρύλο του μαγαζιού. 

Ο πιο φημισμένος κόκορας της Θεσσαλονίκης βρίσκεται στην Τούμπα, στο τέρμα της Γρηγορίου Λαμπράκη, δρόμος που για τον Τουμπιώτη είναι τόσο ιερός όσο η Τσιμισκή για τους κεντράκηδες. Βάζω πάντα στο σιντί το I’m the Little Red Rooster των Rolling Stones (« If you see my little red rooster, please drag him home. There’s been no place in the barnyard, since the red rooster been gone) κάθε που τραβάω για εκεί που θα βρω ένα από τα πιο συγκινητικά κοτόπουλα της Θεσσαλονίκης. Η πολύβουη εμπορική λεωφόρος, με όλη την αγορά της συνοικίας να είναι συγκεντρωμένη στα τρία σχεδόν χιλιόμετρα που απλώνεται, δεν υπάρχει στιγμή της μέρας που να μην είναι μποτιλιαρισμένη από το πόπολο που κατεβαίνει για ψώνια και μετά «χτυπάει» και κάτι από τα γκουρμέ της. Όρεξη να έχεις. Απέναντι σχεδόν από το κοτοπουλάδικο Famous Rooster στη Γρηγορίου Λαμπράκη βρίσκεται το ζαχαροπλαστείο του Ξάιδου με ένα από τα καλύτερα τσουρέκια της Θεσσαλονίκης πάντα να με περιμένει. Λίγο πιο κάτω, όπως την ανηφόριζα για να πιάσω Κόκορα, πέρασα και από του μερακλή Τσολιά, με τις μπερεκέτι σούβλες να αργογυρνάνε σε κοινή θέα. 

Η Τούμπα είναι πατρίδα του μερακλή, ούτως ή άλλως και η οδός Γρηγορίου Λαμπράκη στο φαγητό -αλμυρό και γλυκό- ήταν, είναι και θα είναι μια άλλη χώρα. Διαθέτει εννοείται όλες τις γνωστές αλυσίδες για καφέ και σνακ, όπως και ωραία λάουντζ εστιατόρια σαν το Villagio (μιλφέιγ μανιταριών με μους βαρελίσιας φέτας, μελιτζάνα και μανιτάρι και καρπάτσιο φιλέτο μόσχου με παρμεζάνα, ρόκα και λάδι λευκής τρούφας), ή το Νέον, που για τη σαλάτα τους με παντζάρι, χαρούπι, μους από κυανό τυρί, φουντούκια και παστράμι μοσχαρίσιο κάνουν ουρές οι προγκρέσιβ Τουμπιώτες, κάθε που μέσα στην ντάλα θέλουν να τσιμπήσουν κάτι δροσερό. Όμως για τα «οικογενειακά» σαν τον γύρο του Πετρίδη ή τα φοβερά κρέατα και τα τυροκομικά του πρατηρίου Σοχός είναι που την προτιμώ και την τιμώ τη Γρηγορίου Λαμπράκη, εξού και να ’μαι ξανά στο κοτοπουλάδικο The Famous Rooster. 

Ο Ρούστερας, όπως τον έλεγε η αείμνηστη πεθερά μου, δεινή κοτοπουλού που με μύησε στη γεύση του, μαζί με τον παλιό Βάσσο της παραλίας που τώρα μετακόμισε στην Καλαμαριά, και το Χάλαρο της Σοφούλη, θα παραμένει πάντα στην κορυφή της ιερής τριπλέτας, αυτού που αποκαλώ μέγκλα θεσσαλονικιώτικη κοτοπουλοσχαροσύνη. Και ο Άμπα, ο ψήστης από τη Γεωργία, που φροντίζει ώστε τα κάρβουνα και η θράκα να είναι πάντα φουντωμένα και ροδοκόκκινα, όσο και να τον ξορκίζω να μου δώσει, έστω και μισή από τη συνταγή αυτού του εκρηκτικού ντρέσινγκ που μαζί με το λαδολέμονο περιχύνει τα κοτόπουλά του, δυστυχώς δεν λέει κουβέντα, κρατάει κρυμμένα μυστικά και ντοκουμέντα. «Εκτός αν μου δώσεις χίλια ευρώ, οπότε το συζητάμε»!

Πολλοί, δεκαετίες τώρα, προσπαθούμε να μάθουμε τι κάνει το κοτόπουλο του Famous Rooster τόσο θελκτικό, πέρα από το ότι, προφανώς, το περιττό λίπος έχει αφαιρεθεί και τα κοτόπουλα, όπως δηλώνει η οικογένεια, παραμένουν 24 ώρες στη μαρινάδα, μέχρι να πάρουν τον δρόμο για την τεράστια καρβουνιέρα-ψησταριά. Αυτό το ψήσιμο-καρβούνιασμα του Άμπα στην ανοιχτή σχάρα, συν η μαγική συνταγή του μυστικού ντρέσινγκ, που ο φύλακας φρουρός αρνείται να μου αποκαλύψει, κάνουν τη γεύση των κοτόπουλων του Famous Rooster να αγγίζει τη μυσταγωγία. Τα κοτόπουλα του Ρούστερα είναι τραγανά και τρυφεροζουμερά συνάμα, ένα αριστούργημα, ειδικά όταν μετά το μπάνιο στη Χαλκιδική ακολουθήσεις τη διακλάδωση του περιφερειακού, κατηφορίσεις στην Τούμπα και πέσεις επάνω τους σαν αλεπού έτοιμη για όλα. 

Αριστουργηματικές επίσης είναι και οι τηγανητές πατάτες τους. Μεγάλες, ολοστρόγγυλες και περιχυμένες με κεφαλοτύρι, πάνε πακέτο με τα κοτόπουλα, διαθέτοντας και αυτές τον ισομεγέθη θρύλο τους: τις τρως και θέλεις να φωνάξεις… ζήτω! Και έπειτα είναι και ο χώρος τους, άνετα θα μπορούσες να αποκαλέσεις την ψησταριά τους και μουσείο κόκορα, αφού παντού στους τοίχους δεσπόζει μια κοκορομεμοραμπίλια εφ’ όλης. Με τόσα πολλά ξυλόγλυπτα ή πορσελάνινα ομοιώματα κοκοριών σε μινιατούρα ή γκίγκα σάιζ να κρέμονται, το μέρος αποκτά μια διάσταση καρτουνίστικη, ταινία σκέτη, οι Κότες το έσκασαν κι έτσι!

Αγαπώ το Famous Rooster. Όπως οι Rolling Stones διασκεύασαν με τόση αγάπη το μπλουζ του Γουίλι Ντίξον, έτσι κι εγώ έμαθα να τιμώ ένα αληθινά γνήσιο κόμφορτ και παλαίμαχο τουμπιώτικο take away, αφού πέρα από τη σάλα του που μπορεί να ταΐσει καθιστούς μόνο μετρημένους νοματαίους, οι πιο πολλοί (καλή ώρα) ερχόμαστε εδώ από όλη τη Θεσσαλονίκη για να πάρουμε πακέτο την ιερή του μεταλαβιά. Το λέω με καημό: κοτοπουλάδικο τζετ είναι πλέον πολύ δύσκολο να βρεις στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, κοτοπουλάδικο σαν από εκείνα τα παλιά που έμπαινες κι έλεγες «πιάσε μια κότα, πατάτες με κεφαλοτύρι, μελιτζανοσαλάτα αλοιφή, μπουγιουρντί και δυο μπίρες να γίνουμε». Και γινόμασταν, γι’ αυτό και υμνώ τούτο το τουμπιώτικο στέκι. Σε περίπτωση που κι εσύ θεωρείς τη λέξη κοτοπουλάδικο ιερή, ιδού η Γρηγορίου Λαμπράκη, μαζί με μια χρήσιμη επισήμανση: σαν το καλό οικογενειακό φαγητό της συνοικίας Τούμπα λίμπρε δεν έχει, ευχαριστώ, εκ της διευθύνσεως. 

Ο Φημισμένος Κόκορας - The Famous Rooster, Γρηγορίου Λαμπράκη 222, Άνω Τούμπα, 2310 | 908 078