Το Hara Peko είναι το νέο ιαπωνικό εστιατόριο των Εξαρχείων
“Hara Peko” στα Ιαπωνικά πάει να πει «άδειο στομάχι». Το λένε τα μικρά παιδάκια στη μαμά τους -«μαμά άδειασε το στομάχι μου!»- , κάτι σαν το δικό μας «Μαμά πεινάωωωωωω!». Πόσο ταιριαστό όνομα για αυτό το μινιόν ιαπωνικό εστιατόριο που εμφανίστηκε στα Εξάρχεια πριν από λίγους μήνες; Μερικές εξωτικές γλάστρες στην Κωλέττη, ξύλινα καθίσματα, τηγάνια που παίρνουν φωτιά, ένας προτζέκτορας που προβάλλει ιαπωνικά anime στο λευκό τοίχο πάνω από την ανοιχτή κουζίνα. Το Hara Peko είναι μία λιλιπούτεια Ιαπωνία, χωρίς όμως nigiri, sashimi, και φύκια στην τιμή μεταξωτής κορδέλας.
Μανώλης Μοθωναίος/ Φωτογραφία: Θανάσης Καρατζάς
«Στην Αθήνα μόνο υπάρχουν δεκάδες εστιατόρια κρύας ιαπωνικής κουζίνας. Εμείς αποφασίσαμε από την αρχή ότι δεν θα προσφέρουμε το ίδιο» λέει ο Μανώλης Μοθωναίος (για τους φίλους Manny), η ψυχή του Hara Peko. O Manny, που σπούδασε κινηματογράφο και σωματικό θέατρο στις ΗΠΑ, έχει έναν μάλλον καλλιτεχνικό τρόπο να αντιλαμβάνεται τα πράγματα: «To Hara Peko έχει ένα τεχνολογικό στιλ. Ας πούμε ότι είναι ένας άδειος καμβάς όπου πάνω του θα αποτυπώνεται η εικαστική τρέλα που συναντά κανείς στο Τόκιο. Πάνω από την κουζίνα κάθε βράδυ κάνουμε προβολές διαφορετικών ιαπωνικών anime, τα φυτά θα ξεκινήσουν σιγά σιγά να κυριεύουν το μαγαζί, ενώ οι τοίχοι θα γεμίσουν με φωτογραφίες που θα έχουν αναμνήσεις από την Ιαπωνία. Ταυτόχρονα παίζει πάντα drum and bass μουσική».
Φωτογραφία: Θανάσης Καρατζάς
Φωτογραφία: Θανάσης Καρατζάς
Τι τρώμε, λοιπόν, σε αυτή την καλλιτεχνική μικρογραφία του Τόκιο, αν όχι sushi; Πρώτα απ’ όλα… σάντουιτς! Με ψωμάκι δικής τους παραγωγής, που γεμίζεται με τραγανό katsu της επιλογής σου, με κρούστα από panko και ένα μιξ λαχανοσαλάτας, γαρνιρισμένο με μαγιονέζα από ψημένο σουσάμι. Θα το βρεις σε τρεις εκδοχές: με κοτόπουλο (που διάλεξα εγώ και το βρήκα υπερ-νόστιμο), πορτομπέλο και χαλούμι. Συνόδεψέ το με Koroke, δηλαδή λαχταριστές ιαπωνικές κροκέτες με γέμιση πουρέ πατάτας και κρεμμυδιών (αν θες προσθέτεις και λουκάνικο), αλλά και με το… Kono-pidi, τουτέστιν τηγανητά katsu pops από κουνουπίδι σερβιρισμένα με ανάμεικτο μείγμα δικής τους σάλτσας bulldog και ιαπωνικής μαγιονέζας kono, τόσο νόστιμα που δεν το πιστεύεις ότι τρως κουνουπίδι. Ύστερα υπάρχει το ωραίο Japanese Curry Bowl, το αγαπημένο ρύζι με τη φημισμένη ιαπωνική σάλτσα κάρυ, αλλά και το Okonomiyaki, οι γνωστές ιαπωνικές τηγανίτες, που εδώ τις παραγγέλνεις είτε με πορτομπέλο, είτε με πανσέτα – από τα πιο νόστιμα που έχω δοκιμάσει.
Φωτογραφία: Θανάσης Καρατζάς
Φωτογραφία: Θανάσης Καρατζάς
Το μενού του Hara Pekoείναι μικρό (αν και σύντομα θα εμπλουτιστεί) και οι τιμές δεν είναι απλώς καλές, αλλά της κατηγορίας «δεν μπορεί, έγινε λάθος στον λογαριασμό». Ενδεικτικά αναφέρω ότι μία παρέα τεσσάρων ατόμων πληρώσαμε €35. Πήραμε σχεδόν όλο τον κατάλογο συν τέσσερις (κινέζικες) μπίρες. Ναι, ρωτήσαμε αν εννοούσαν €35/άτομο…
«Μα εμείς δεν ήρθαμε για να εκμεταλλευτούμε την περιοχή, αλλά να τη χορτάσουμε!», λέει ο Manny και συνεχίζει: «Για αυτό προσπαθούμε να κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε. Είμαστε street food του δρόμου μας όχι μιας online πλατφόρμας».
Φωτογραφία: Θανάσης Καρατζάς
Λίγο πριν φύγω, ρωτάω το Manny γιατί προσανατολίστηκε στην ιαπωνική κουζίνα. Κι εκείνος απαντά: «Για εμένα η Ασία είχε πάντα πολύ δυνατή παρουσία μέσα μου, ποιος ξέρει μπορεί να το κληρονόμησα κιόλας (ο παππούς μου πολέμησε στον πόλεμο της Κορέας). Στους Ιάπωνες θαυμάζω τον τρόπο με τον οποίο εκφράζουν τις σκέψεις τους, αυτή την ολόκαρδη φιλοξενία που ονομάζουν “Omotenashi”. Στόχος ενός ιαπωνικού εστιατορίου δεν είναι απλώς να ολοκληρώσει τις παραγγελίες, αλλά να φύγει από τον χώρο του ικανοποιημένος ο άνθρωπος που έφαγε εδώ. Αυτό ακριβώς επιδιώκω κι εγώ».
15°
