Loco: η κεφάτη taqueria-tequileria του Αθηναγόρα Κωστάκου
Κουνάω ασυναίσθητα το πόδι μου στο λατινοαμερικάνικο ρυθμό της μουσικής, γελώ πιο δυνατά από όσο θα ήθελα με την ατάκα παρακείμενης παρέας και αυτό το βράδυ του Μαρτίου μοιάζει ξαφνικά καλοκαιρινό. Φαίνεται πως η Loco Margarita την έχει κάνει τη δουλειά της και μάλιστα πριν καν το αντιληφθώ. Ή μήπως για αυτή την ξεγνοιασιά μου ευθύνεται η αλέγκρα διάθεση του Loco;
Η taqueria-tequileria Loco ήρθε στον πεζόδρομο της Καλαμιώτου το φθινόπωρο του 2021 φέρνοντας ένα φρέσκο αέρα στην κατηγορία «μεξικάνικη κουζίνα». Το Loco δεν είναι ακόμα ένα φολκλόρ εστιατόριο και στα τραπέζια του δεν έχουν θέση τα «τουριστικά» μεξικάνικα πιάτα. Με τον εξαιρετικό Αθηναγόρα Κωστάκο αρχηγό στην κουζίνα, τα πράγματα δεν θα μπορούσαν να είναι αλλιώς.
Ο Αθηναγόρας εμπνέεται από τη μαγειρική φιλοσοφία της Κεντρικής Αμερικής και στο Locoτου σερβίρει tacos «αλλιώτικα», σαλάτες λατίνες, μεξικάνικα ορεκτικά, δροσερά σεβίτσε. Πώς να μείνεις ασυγκίνητος μπροστά στις 6 ποικιλίες tacos (με μοσχάρι, κοτόπουλο, γαρίδα, αρνί, μπακαλιάρο ή vegan γύρο), που όλες σερβίρονται σε νόστιμες όσο και διαφοροποιημένες συνταγές; Ή στο πληθωρικό barbacoa (για 4 άτομα) όπου το αρνί σιγομαγειρεύεται με τις ώρες για να σερβιριστεί στη συνέχεια με βελούδινη guacamole, pico de gallo με mango, και ζεστές-ζεστές tortillas, ώστε να κάνεις ύστερα μόνος τη σύνθεσή κατά βούληση;
Εκείνο το βράδυ δοκίμασα και ένα σεβίτσε τσιπούρας με πουρέ καλαμποκιού, lime και κόλιανδρο, ολόδροσο μέσα στις (απαραίτητες) οξύτητές του και βούτηξα ένα σωρό tortillas από κίτρινο και μωβ καλαμπόκι μέσα σε μία ολόσωστη guacamole. Ό,τι πρέπει για να συνοδέψεις ακόμα μία Margaritaή το “Oaxaca to Manhattan” μία άλλη προσέγγιση στο γνωστό cocktail, με mescal και σπιτικό βερμούτ.
Τα (προσοχή δυνατά!) cocktails στο Loco δεν είναι να τα χάνεις, η μπάρα παίρνει ισάξια θέση δίπλα στην κουζίνα και το τιμόνι της κρατά ο (επίσης εξαιρετικός) Νίκος Σουρμπάτης που από το σέικερ βγάζει άλλοτε κλασικές ή τελείως εναλλακτικές Margaritas, κι άλλοτε φινετσάτα cocktailμε βάση την τεκίλα ή το mezcal, έτσι που κανείς να μην μείνει… καθισμένος στο σκαμπό του.
Κάπου ανάμεσα στο τρίτο cocktail και στο πέμπτο taco, το βλέμμα μου αγκιστρώθηκε στα χρυσαφένια churros που προσγειώθηκαν στο τραπέζι. Βούτηξα ένα στη σοκολατένια σος που τα συνόδευε και μετά… μετά νομίζω ότι δεν άφησα κανέναν άλλον από την παρέα να τα δοκιμάσει. Για τους κακούς μου τρόπους κατηγορώ κυρίως το τρίτο cocktail, αλλά και το σχεδόν αέρινο τηγάνισμα των πιο γευστικών churros που έχω φάει εδώ και καιρό.
Να πάτε στο Loco, μία από εκείνες τις νύχτες που όλα σας φαίνονται αδιάφορα – η αλλαγή στη διάθεση θα έρθει σε δευτερόλεπτα. Να πάτε και να μοιραστείτε τα churros σας. Ή και όχι…
13°
