Γλυκό φθινόπωρο στην Αντίπαρο και στο Saduk της Σοφίας Αλιμπέρτη

Τι γεύση έχει κάθε νησί; Εκείνη που του δίνουν οι παραγωγοί, οι κάτοικοι, οι επισκέπτες. Τα μαγαζιά και οι προτάσεις που κερδίζουν το κοινό, που αντέχουν στις χρονιές. Στην πλατεία της Αντιπάρου, μελωδίες, οσμές και χρώματα μπερδεύονται γλυκά και δημιουργούν το ενδιαφέρον μωσαϊκό που έχουν συνθέσει οι παραπάνω που ανέφερα -επισκέπτες, κάτοικοι, παραγωγοί. Καθόμαστε στην υπερυψωμένη βεράντα του Saduk κι από κει χαζεύουμε τη ροή του κόσμου. Είναι η πάντα ανήσυχη πιτσιρικαρία που ανηφορίζει για ποτά κι εκείνοι που συνεχίζουν την προμενάδα τους στο κάστρο.

Σαντούκ είναι το άγριο μετάξι, το σουά σοβάζ που μέσα στη φίνα ύφανσή του κρύβονται τα μικρά κομπάκια που δίνουν τραχιά υφή στο χάδι. Στην petite βεράντα με τις μπουκαμβίλιες να στεφανώνουν το οπτικό μας πεδίο και το αεράκι που έρχεται από Σίφνο μεριά, μάς υποδέχεται η Ιωάννα που μας καλωσορίζει με αβίαστη χάρη. Επιλέγουμε ροζέ, ενθουσιάζεται και μαζί κι εμείς. Είναι αεικίνητη, σερβίρει τα τραπέζια με άνεση, τη βλέπουμε με τα πιάτα με τα μάκι, τα νιγκίρι και τα  μπολ με τα ενταμάμε και τα σεβίτσε. Ήρθε η ώρα για παραγγελία.

Παραγγέλνουμε την tuna salad με σοταρισμένο τόνο, ντοματίνια Πάρου, αβοκάντο, πρασινάδα και εσπεριδοειδή. Θέλω και wakame, έρχονται τριζάτα και νόστιμα. Όταν έρχεται η ώρα για σούσι, εμπιστευόμαστε την Ιωάννα και τη μακρά λίστα με uramaki rolls με το ρυζάκι απ’ έξω. Πρώτο έρχεται το Johny’s rolls με σολομό, αγγούρι κι αβοκάντο, κι από πάνω καψαλισμένο κιμά σολομού και κόκκινα αυγά χελιδονόψαρου κι εκτιμούμε ότι αποτελεί το αγαπημένο του σεφ Γιάννη Κατσιάρη, ο οποίος θα καθίσει αργότερα μαζί μας. Τα Saduk rolls είναι ισορροπημένα και δροσερά ενώ τα Ωμέγα 3 rolls τιμούν την ελληνικότατη σαρδέλα.

Ευχάριστο γεγονός, να πω εδώ, είναι ότι στον κατάλογο μπαίνουν και ντόπια προϊόντα, όπως το παριανό μέλι που περιέχεται στα My spicy tuna rolls και η ξυνομυζήθρα που τυλίγεται στα Islander rolls μαζί με κουρκουμά, σολομό και λάδι βασιλικού. Τα Sin rolls με γαρίδα tempura έχουν καψαλισμένο λαβράκι on top, τα δε local baby uramaki rolls τιμούν το φρέσκο ψάρι ημέρας και ολοκληρώνουν το γευστικό αποτέλεσμα.

Είναι η πρώτη βραδιά που τρώμε οι δυο μας με τη γυναίκα μου, τη Μία και είναι μια φανταστική βραδιά. Παίζει ρόλο ο καιρός, η ατμόσφαιρα, το νησί που αποχαιρετά το καλοκαίρι για να υποδεχτεί εκείνους που ξέρουν αλλά και που μπορούν να βρίσκονται εκεί αρχές Σεπτέμβρη. «Είμαι και ντροπιάρης», θα μας πει ο Γιάννης Κάτσιαρης που συνεργάζεται με τη Σοφία Αλιμπέρτη πολλά χρόνια στην Πάρο, όμως είναι και κουμπάροι και φίλοι. «Στην περίοδο της καραντίνας, έφτιαχνα σούσι για όλη την Πάρο»… και κάπως έτσι μας εξηγεί πώς αποφάσισε να ασχοληθεί με τη συγκεκριμένη κουζίνα. Κάπως έτσι, πέρυσι και μεσούντος του καλοκαιριού, η Αλιμπέρτη τον εμπιστεύτηκε στο τιμόνι του Saduk. Να αφήσει το Amelie της Νάουσας, να πάρει μαχαίρια και μεράκι και να φιλετάρει ψάρια στην Αντίπαρο.

Παριανός και μπαμπάς δυο παιδιών, γελάει όταν του λέμε την ιστορία με το «πρήστιμο»: δυο μέρες πριν επισκεφτούμε τελικώς το Saduk, η κράτησή μας είχε ακυρωθεί. Ο γιός μας Άρης που είχε ακούσει τη μαμά του να μιλάει στο τηλέφωνο, ήρθε να μου πει: «δεν θα πάτε για φαγητό γιατί ο μάγειρας έχει πρήστιμο στο δόντι του και δεν μπορεί να δοκιμάσει ό,τι θα σας σερβίρει». Τον ευχαριστήσαμε για την ωραία παρέα και το πολύ ωραίο φαγητό και συνεχίσαμε για να φάμε ένα παγωτό, γλυκό «κλείσιμο» της βραδιάς.

Saduk Antiparos,  6981000626