Χατίρι, real food στο μυστικό μπιστρό του Παγκρατίου

Το καλό και συγχρόνως προσιτό στις τιμές φαγητό δεν είναι καθόλου δεδομένο την σήμερον ημέρα. Έτσι, όταν βγήκα να φάω με αγαπημένους σε μια βραδιά που είχε οργανώσει η παλιά μου φίλη και pioneer της ελληνικής τηλεόρασης Ίρις Χαραμή, (ξανα)βρέθηκα μπροστά σε μία πολύ ευχάριστη έκπληξη: τα πιάτα που φάγαμε, ήταν το ένα καλύτερο από το άλλο. Στο Χατίρι, το μικρό και εντελώς αθόρυβο εστιατόριο που ξέρουμε λίγοι και καλοί, παρήγγειλα στην αρχή ψητά σπαράγγια – sauce béarnaise που κατέφθασαν σωστά ψημένα στο γκριλ και σε άφθονη ποσότητα ενώ για κυρίως πήρα το πιο τέλεια μαγειρεμένο συκώτι provincial, με μανιτάρια και πλούσιο σκόρδο που κατέφθασε συνοδευόμενο από φρεσκοτηγανισμένες τραγανές πατάτες τόσο νόστιμες που πήραμε και συμπλήρωμα…

Ο διπλανός μου παρήγγειλε entrecote με σάλτσα πιπεριού, γενναία μερίδα και αυτή, κι όταν με πήρε είδηση που καρφώθηκα επάνω της με λυπήθηκε και μου έδωσε να δοκιμάσω: είχα πραγματικά πολύ καιρό να γευτώ τόσο νόστιμη και τρυφερή entrecote! Όλα ήταν τέλεια, ακόμα και οι σαλάτες, μία tabbouleh ας πούμε με δυόσμο και φρέσκο κρεμμυδάκι ήταν αριστούργημα. Το επιδόρπιο-κέρασμα, τραγανό μπισκότο με lemon curd, ήταν κι αυτό θαυμάσιο. Με βελούδινη αλλά έντονη κρέμα λεμονιού, home made φυσικά, από χυμό λεμονιού, κροκάδια, ζάχαρη και βούτυρο, τόσο όσο χρειαζόταν ξινή. Και βεβαίως η ευχάριστη έκπληξη ήταν όταν ήρθε ο λογαριασμός ο οποίος ήταν κάτω από 20 ευρώ το άτομο!

Την άλλη μέρα, με άλλη αγαπημένη μου φίλη και μούσα της Βασιλέως Γεωργίου στο Παγκράτι (άρα και γειτόνισσα του μικρού εστιατορίου) πήγαμε για εξερεύνηση και το μεσημέρι. Ξέχασα να σας πω πως Το Χατίρι βρίσκεται στο κέντρο του Παγκρατίου, περιοχή που τα τελευταία χρόνια έχει πήξει στα hype εστιατόρια, άλλα καλά, άλλα λιγότερο καλά, με πολλά από αυτά να μας πουλάνε φύκια για μεταξωτές κορδέλες, σε τιμές άσε καλύτερα...

Πήγα λοιπόν με τη φίλη μεσημέρι, που η κουζίνα είναι διαφορετική, πιο «καθημερινή», εξίσου νόστιμη και προσιτή. Πήραμε προσφυγάκια (μικρά «μπακαλιαροειδή» ψαράκια) τηγανητά, μια τέλεια σαλάτα με φακές μπελούγκα, βραστό μπρόκολο λαδολέμονο και τέλειο χωριάτικο ψωμί που το προμηθεύονται από φούρνο παινεμένο των Βασιλικών της Εύβοιας! Βλέπετε, το Χατίρι, το μεσημέρι είναι μαγειρείο και «κέντρο μπεκιάρη», και τροφοδοτεί με φαγητά πολλά πονεμένα νοικοκυριά της περιοχής. Τα φαγητά λίγα και εκλεκτά: λίγες σαλάτες, 6-7 κυρίως, σε μικρές ποσότητες, έτσι ώστε μέχρι το τέλος του μεσημεριού να μην περισσεύει τίποτα. Τα πιάτα, όλα ελληνικής κουζίνας, εναλλάσσονται καθημερινά: γιουβαρλάκια, κοκκινιστό κοτόπουλο με ζυμαρικό, παστίτσιο, σοφρίτο, όσπρια, σούπες βελουτέ, μουσακά κ.λπ. Πώς τα καταφέρνουν όλα αυτά; Είναι δύο τρελά αγόρια που συνεργάζονται εδώ και ένα χρόνο στην πραγματικότητα. Το μεσημέρι στην κουζίνα ο Μάριος Παπαδήμας που είναι αυτός που ξεκίνησε το μαγειρείο εδώ και χρόνια - το θυμάμαι από παλιά, αλλά με το covid και τα lockdown είχα χρόνια να πάω.

Το βράδυ, το μαγειρείο γίνεται μπιστρό και στην κουζίνα είναι ο Γιώργος Κωστόπουλος, ο έτερος δηλαδή, ο οποίος ξεκίνησε στην αρχή σαν πιστός πελάτης και στην πορεία τα βρήκαν και συνεταιρίστηκαν. Λάτρης της κουζίνας και πολυτάλαντος καλλιτέχνης ο ίδιος - έχει τελειώσει την Καλών Τεχνών, δούλευε σαν εκπαιδευτικός στο δημόσιο ενώ παράλληλα ήταν και sous-chef στο εστιατόριο «Σπύρος & Βασίλης». Εκεί έμαθε πολλά από τα μυστικά της γαλλικής μαγειρικής και όταν ήγγικεν η ώρα, εγκατέλειψε το δημόσιο και την εκπαίδευση για να αφοσιωθεί στη μεγάλη του αγάπη, την μαγειρική. Έφερε μαζί του και την άλλη του αγάπη: τη συλλογή του από vintage έπιπλα και αντικείμενα του μοντερνισμού δημιουργώντας έτσι ένα σουρεαλιστικό περιβάλλον στο μέχρι πριν λίγο καιρό εντελώς no decorated Χατίρι. Το πρώην μαγειρείο-ταβέρνα με τα κρασοβάρελα μεταμορφώθηκε με πολλές καρέκλες του Marcel Breuer που αποτελούν και τον κυρίως κορμό της συλλογής του, τραπεζαρίες 70s που μοιάζουν σαν να έχουν βγει για βόλτα από την διπλανή πολυκατοικία, φυτά εσωτερικού χώρου, φωτιστικά 60s κ.λπ.

Ο βραδινός κατάλογος βαδίζει και αυτός στη λογική του «λίγα και καλά». Σούπερ entrecôte από μοσχίδα Δράμας με την τιμή της τόσο χαμηλή (12€) που υποψιάζομαι ότι μπαίνουν μέσα, λίγες σαλάτες, κρεμμυδόσουπα, δύο κλασικές μακαρονάδες –al pesto και carbonara–, και τέλος, αυτό που αποδείχτηκε απρόσμενα καλό, πίτσες σπιτικές! Δοκιμάσαμε πίτσα bianca με σπαράγγια και γκοργκοντζόλα πραγματικά εξαιρετική! Τραγανή ζύμη φτιαγμένη με αλεύρι για πίτσες από τους αλευρόμυλους Caputo στην Νάπολη, λίγα και καλά υλικά – καθόλου λιγωτική!

Μαγειρείο λοιπόν από τα λίγα το μεσημέρι και μπιστρό το βράδυ, με real food και ουχί μουσαντό, το Χατίρι, είναι ένα από τα πιο καλά κρατημένα μυστικά του Παγκρατίου.

Ριζάρη 28, Παγκράτι, 2107232333, Κλειστό την Κυριακή το βράδυ και τη Δευτέρα