Η «Miss Neapolis» βάζει έναν γκουρμέ τόνο ψηλά στα Εξάρχεια

Οι συμπτώσεις στη ζωή μου αρέσουν πάρα πολύ (ειδικά όταν δεν είναι γκομενικές, ώστε να δημιουργούνται μπερδέματα σε μεγάλους ανθρώπους και να χάνουνε τον ύπνο τους οι μεγάλοι άνθρωποι, που δεν λέει). Λοιπόν η ηθοποιός, τραγουδίστρια και φίλη Άννα Μελίτη μου είπε για το μπιστρό “Miss Neapolis”, ενώ είχα παραγγείλει ήδη επί λοκντάουν (αυτά που αναφέρονται παρακάτω). Από σύμπτωση, έχω ζήσει κάμποσα ωραία χρόνια στη Νεάπολη, τσακ μπαμ στο κέντρο της Αθήνας.

Η Νεάπολη για όσους αφαιρέθηκαν προς στιγμή, είναι η περιοχή ανάμεσα στον Λυκαβηττό και στον Λόφο του Στρέφη, με όρια την Ακαδημίας προς τα κάτω και τη Λεωφόρο Αλεξάνδρας προς τα επάνω. Ήταν και είναι τέλεια περιοχή για καλλιτέχνες, δημοσιογράφους, μουσικούς, ανθρώπους που ζούνε μόνοι και θέλουν την ησυχία τους αλλά τη θέλουν μαζί με την ασφάλεια, δηλαδή την κοινωνικότητα του κέντρου, άσχετα  που γέννησα τον μεγάλο γιο μου εκεί, και τον πήγα βρέφος στο πάρκο του Αγίου Νικολάου Πευκακίων πριν ανακαλύψω λίγο πιο μακριά το καταπράσινο πάρκο στην οδό Κλεομένους. Η Νεάπολη είναι δύσκολη περιοχή για μωρά και δυσκολότερη για παιδιά, αλλά ιδανική για να έχεις κοινωνική ζωή – είναι όλα στα πόδια σου, είσαι βασίλισσα ακόμα κι όταν δεν οδηγείς. Καλή ώρα.

Τέλος πάντων χάρηκα με το “Miss Neapolis” γιατί η ‘Έφη Γεωργακοπούλου, η κοπέλα που το έχει, είναι γέννημα-θρέμμα της Νεάπολης και αγαπάει πολύ το κέντρο, μάλιστα είχε και πριν εστιατόριο… μάλιστα έμαθε να ασχολείται με την κουζίνα επειδή η γιαγιά της ήταν μαγείρισσα… μάλιστα οι γονείς της είχαν εστιατόριο στα Παναθήναια… Μάλιστα στο εστιατόριο αυτό είχα φάει καταπληκτικά, πριν δώδεκα χρόνια - λεγόταν «Κωνσταντινούπολη» πρώτα και «Μαγειρείο» μετά. Μάλιστα (και εδώ ξεμπερδεύουμε με αυτή τη λέξη, που ένας θεός ξέρει γιατί μου κόλλησε τώρα) είχα γράψει για τη σπιτική κουζίνα. Της γιαγιάς και της μαμάς της Έφης. Η οποία Έφη σήμερα έχει το πολύ όμορφο "Miss Neapolis" και είναι φίλη της Άννας Μελίτη. Άκου τώρα.

Βέβαια τέτοιου είδους συμπτώσεις προκύπτουν όσο μεγαλώνεις, κι όσο γνωρίζεις ανθρώπους – είναι πιθανό μέσα στον αχταρμά (της ζωής) να ξαναπέσεις δύο και τρεις φορές πάνω στον ίδιο άνθρωπο… απλώς είναι ωραίο όταν συμβαίνει, σε κάνει να πιστεύεις σε μια ψιλο-μεταφυσική συνοχή και σε ένα είδος μίτου που συνδέει τις διάφορες φάσεις της ζωής σου με ευχάριστο τρόπο. Στην προκειμένη περίπτωση, με νόστιμο τρόπο: το συμμαζεμένο μενού της "Miss Neapolis" παίζει πολύ με το μεσογειακό αλλά και το εξωτικό στοιχείο – έχει πέντε διαφορετικά μπαομπάν, τα μαλακά ψωμάκια που μάλλον είναι το αντίστοιχο του πιτόγυρου στην Άπω Ανατολή.

Έχει πιάτα βίγκαν και βετζετέριαν, μακαρονάδες και σύνθετες σαλάτες-γεύματα, με τοπ μια πολύχρωμη κινόα (η οποία κινόα είναι καταραμένη, ποτέ δεν την έχω φτιάξει τόσο τριζάτη όσο των επαγγελματιών, παρόλο που ακολουθώ κατά γράμμα τις οδηγίες...). Η σαλάτα κινόα με γλυκοπατάτα και λάιμ εδώ είναι καταπληκτική, όπως και το μπαομπάν με μοσχαρίσιο κρέας, και η κολοκυθόσουπα, η μία από τις τρεις μοσχοβολιστές σούπες του μαγαζιού. Ο μάγειρας είναι Ικαριώτης, άρα όσο τολμηρός/τρελός χρειάζεται, λέγεται Σταύρος Καλογερής, και κάνει θαύματα με απλά, κυρίως βιολογικά υλικά.

Αλλά το "Miss Neapolis" δεν είναι μόνο φαγητό, είναι και ατμόσφαιρα: φιλική, χαλαρή ατμόσφαιρα, σαν να χαμογελάει όλο το μαγαζί στον πεζόδρομο της Βελισσαρίου, ψηλά στην Ιπποκράτους, περιμένει πώς και πώς να φτιάξει ο καιρός για να απλωθεί όπως απλώνονται οι ελληνικοί πεζόδρομοι, μπροστά στη σκάλα – η μισή Νεάπολη είναι σκάλες, ΚΙ ΑΝ έχω κουβαλήσει πορτοκάλια από τη μία σκάλα στην άλλη ψάχνοντας να βρω ποια έχει τα λιγότερα σκαλάκια (καμία, όλες είναι ίδιες).

Το μπιστρό είναι όμορφο, μένει ανοιχτό από 12.00 μεσημέρι ως 12.00 το βράδυ, οι τιμές του είναι πολύ λογικές (σούπες 6-7 ευρώ, μπαομπάν μοσχάρι 9 ευρώ) και αν περνάτε από το κέντρο δοκιμάστε το. Ακόμα κι αν δεν ζείτε πιά στη Νεάπολη, ακόμα κι αν χρειαστήκατε λίγο χρόνο να την τοποθετήσετε στον χάρτη της πόλης…

"Miss Neapolis", Ιπποκράτους 156 και Βελισσαρίου, Κυριακή κλειστά, 2106467780.