Monk Fish: Μικρό ψαράδικο με μεγάλη δύναμη σε όλα τα θαλασσινά

Το Monk Fish, η Πεσκανδρίτσα δηλαδή, τώρα άνοιξε, έχει 2-3 μήνες και εγώ το έμαθα από κάτι νεράιδες του σιναφιού των δημοσιογράφων που μου σφύριξαν ότι το εστιατόριο φημίζεται για το fish and chips του. Έτσι, όταν σπεύσαμε να πάμε την πρώτη φορά, πέσαμε με τα μούτρα στο πιο νόστιμο fish & chips που έχω φάει τα τελευταία χρόνια: μια γενναιόδωρη μερίδα φρέσκου μπακαλιάρου σε κουρκούτι, τηγανισμένου στην εντέλεια, τραγανού από έξω και ζουμερού από μέσα, που το συνόδευαν λεπτοκομμένα τσιπς πατάτας.

Κατέφθασαν όλα ζεστά, με μια πικάντικη sauce ravigote, απαλή και όξινη, μαζί ήρθε και πεσκέσι από τη διεύθυνση: ένα βουνό από μικρά τηγανισμένα καβουράκια, τραγανά σαν τσιπς που τρώγονταν ολόκληρα. Ήταν όλα τόσο χορταστικά που δεν έμεινε χώρος για τίποτε άλλο. Την επόμενη φορά που πήγαμε, είπαμε να αφοσιωθούμε στην κανονική ψαροφαγία – τουλάχιστον όπως την αντιλαμβανόμαστε στην Ελλάδα: ένα ολόφρεσκο ψάρι, που το διαλέγεις από τον πάγκο του παρακείμενου ιχθυοπωλείου, άντε και κάτι στην αρχή, σαλάτα και λευκό κρασί. Όπερ και εγένετο: διαλέξαμε ένα ολόφρεσκο χριστόψαρο, που κατέφθασε στο τραπέζι ψημένο στην εντέλεια. Το δέρμα του καραμελωμένο από το ψήσιμο και η σάρκα του ζουμερή!

Ο δεξιοτέχνης μάγειρας, στην προκειμένη περίπτωση ο chef Γρηγόρης Κρητικός, αυτοδίδακτος και με τρομερό ταλέντο και χέρι, γνωρίζει ακριβώς τη στιγμή που θα πρέπει να το αφαιρέσει από τη φωτιά, τη στιγμή δηλαδή που η σάρκα του ψαριού αρχίζει να ξεκολλάει από το κεντρικό κόκκαλο. Μέχρι να έρθει το ψάρι διαλέξαμε από τον πάγκο ολόφρεσκες καραβίδες – κουνιόντουσαν ακόμη – που μας τις έκανε “crudo” δηλαδή τη σάρκα τους ωμή με λίγο παρθένο ελαιόλαδο, αφρό αλατιού και μερικές σταγόνες λεμονιού, ενώ τα κεφάλια τους, μας τα είχε ψήσει με χοντρό αλάτι στα κάρβουνα! Η δυναμική, ελληνική απάντηση στο sashimi!

Το κερασάκι όμως στην τούρτα αυτών που φάγαμε, ήταν ένα ceviche από φρεσκότατη συναγρίδα, με leche di tigre, τουτέστιν γάλα της τίγρης στα ελληνικά, όπως ονομάζουν χαϊδευτικά οι νοτιοαμερικάνοι σεφ τη μαρινάδα για ceviche: χυμός εσπεριδοειδών, μοσχολέμονου κυρίως, με καυτερή πιπεριά, κόλιαντρο και αλάτι που είναι η βασική συνταγή, μόνο που εδώ προσέθεσαν χυμό από γλυκά πορτοκάλια Αργολίδας, κυβάκια από πιπεριές Φλωρίνης, μάνγκο και λεπτές ροδέλες φρεσκοκομμένου βατικιώτικου κρεμμυδιού. Αυτό που κυριολεκτικά απογείωνε το πιάτο, ήταν το ότι η μαρινάδα δεν ήταν στην πραγματικότητα μαρινάδα, αλλά από ό,τι κατάλαβα θα πρέπει να είχε προστεθεί σαν dressing την τελευταία στιγμή. Έτσι η συνταγή ισορροπούσε ανάμεσα στο sashimi -διατηρώντας τη γλυκιά θαλασσινή γεύση της φρέσκιας συναγρίδας- και του πολύπλοκου σε γεύσεις και αρώματα leche de tigre! Ένα θαύμα!

Ήμουν βέβαια διπλά τυχερός, γιατί φεύγοντας, το αετίσιο μάτι μου εντόπισε στο παρακείμενο -ίδιας ιδιοκτησίας- ψαράδικο, το κεφάλι της συναγρίδας που μόλις προ ολίγου είχαμε καταναλώσει και …φυσικά το πήρα για το σπίτι. Ήταν τόσο μεγάλο που θα μπορούσαν άνετα να φάνε 3 άτομα. Το μεν κυρίως κεφάλι το έκανα μπιάνκο, με μπόλικο σκόρδο μαϊντανό και πατάτες, σκληροπυρηνική συνταγή από την Κέρκυρα, που την καταβρόχθισα τελετουργικά μόνος μου, τα δε υπόλοιπα ψαχνά που ήταν πολλά, τα έκανα την επόμενη μέρα Αθηναϊκή με σπιτική μαγιονέζα και τις πρώτες βοήθειες που ευτυχώς είχα στο ψυγείο: αγγουράκι τουρσί, κάπαρη, new potatoes, μαϊντανό και μικρά καρότα…

Για να σας λύσω το μυστήριο με τις τόσο νόστιμες και φρέσκες καραβίδες θα πρέπει να σας πω το εξής: ο Φάνης – Θεοφάνης Δανίκος, που είναι ιδιοκτήτης του εστιατόριου και του παρακείμενου ιχθυοπωλείου, είναι ψαράς από τους λίγους, από τη Χαλκίδα που είναι η πατρίδα της πιο νόστιμης καραβίδας και ένας από τους μεγαλύτερους ψαρότοπους της χώρας μας. Είναι και émigré erotique που για λόγους καρδιάς, εγκαταστάθηκε πριν λίγα χρόνια στην Αθήνα, αναλαμβάνοντας τη διεύθυνση του ιχθυοπωλείου του πατέρα του που λειτουργεί τα τελευταία 40 χρόνια στο Γουδί.

Καταλαβαίνετε ότι γνωρίζει όσο κανείς άλλος το ψάρι, τους ψαρότοπους και τα μυστικά της θάλασσας, μάλιστα είναι ο προμηθευτής και πολλών διάσημων ψαροεστιατορίων της Αθήνας. Έτσι όταν πριν λίγους μήνες ελευθερώθηκε το παρακείμενο στο ιχθυοπωλείο μαγαζί, άνοιξε και το εστιατόριο για να διοχετεύσει την αγάπη του αυτή για τον κόσμο της θάλασσας.

Η συνταγή είναι απλή… εκτός από τα βασικά πιάτα -λίγα και καλά-, που υπάρχουν στον κατάλογο (burger τόνου, λιγκουίνι με γαρίδες, κάποιες λίγες σαλάτες, σάντουιτς με καραβίδες, γαρίδες ή αστακό, fish & chips, ψαρόσουπα, ceviche κλπ) διαλέγετε το ψάρι ή τα θαλασσινά που θέλετε και σας τα προετοιμάζει με όποιο τρόπο θέλετε. Λίγα φαγητά, τέλεια μαγειρεμένα από το χέρι ενός πολύ επιδέξιου μάγειρα, του Γρηγόρη Κρητικού που διευθύνει με μαεστρία την κουζίνα. Αυτό που το διαφοροποιεί από τα άλλα αντίστοιχα μαγαζιά του είδους, είναι το ό,τι θαλασσινό πάρετε, είναι πραγματικά catch of the day και ότι θα πληρώσετε πολύ λίγα για την ποιότητα και την ποσότητα, αυτών που θα φάτε!

ΥΓ1 Fish & chips 11.00 ευρώ

ΥΓ2 Μου υποσχέθηκε ότι στο ανοιξιάτικο μενού που ετοιμάζει, θα συμπεριλάβει και «αθηναϊκή» ψάρι με μαγιονέζα δηλαδή και βραστά λαχανικά – εμείς στο σπίτι το κάναμε συνήθως με συναγρίδα, το πιο εμβληματικό πιάτο της αστικής κουζίνας της Αθήνας, που σωστά φτιαγμένο δεν το βρίσκει πια σχεδόν πουθενά κανείς. Είναι ο πιο κατάλληλος να το κάνει..

ΥΓ3 Στον πάγκο του ιχθυοπωλείου υπάρχουν τα πάντα: από ταπεινά αφρόψαρα, μέχρι πεσκανδρίτσες, συναγρίδες, σφυρίδες κλπ, όλα πολύ φρέσκα μια και καταφθάνουν καθημερινά από τη Χαλκίδα, έτσι το εύρος των τιμών που θα πληρώσετε, εξαρτάται απόλυτα από το τι ψάρι (και κρασί) θα επιλέξετε. Από πολύ οικονομικά, μέχρι θαλασσινή υπερπαραγωγή…

ΥΓ4 Ένα αστέρι του καταλόγου που υποσχέθηκα στον εαυτό μου να το παραγγείλω την επόμενη φορά, είναι τα αχνιστά μύδια με γάλα καρύδας, τσίλι και τζίντζερ.

ΥΓ4 Ο χώρος είναι μικρός: 2-3 τραπέζια μέσα και άλλα 6-7 στην (προστατευμένη) στοά έξω. Καλύτερα να κλείσετε πριν πάτε..

Monk Fish
Παπαδιαμαντοπούλου 108, Ζωγράφου, 210 7777518, Facebook: @monkfishathens, Ώρες λειτουργίας: 12.00 με 11.00 μ.μ.

Κάνει delivery σε όλα: τα φαγητά του καταλόγου και ό,τι έχει στο ψαράδικο, είτε μαγειρεμένο, είτε ωμό…