Στην «Πράσινη Τέντα», το παλιό στέκι του Λυκαβηττού που λειτουργεί ξανά, για τα ωραιότερα αθηναϊκά ηλιοβασιλέματα
Με ύψος 277 μ., ο λόφος του Λυκαβηττού είναι ο υψηλότερος στην Αθήνα. Οι περισσότεροι Αθηναίοι κάποια στιγμή στη ζωή τους έχουν ανέβει ως εκεί για μια συναυλία στο θέατρό του, μια ταινία στο drive in που πρόσφατα δημιουργήθηκε ή απλά για να θαυμάσουν τη θέα από ψηλά. Οι παλιότεροι, όμως, πιθανώς θυμούνται και κάτι ακόμα… Ένα μικρό ουζερί που κανείς δεν ήξερε πώς το λένε αλλά όλοι το φωνάζανε «Πράσινη Τέντα». Ξεκίνησε τη λειτουργία του λίγο μετά τον πόλεμο και μέσα στα χρόνια εξελίχθηκε σε ένα ακόμα τοπόσημο της Αθήνας. Μέχρι που το 2003, προς απογοήτευση όλων, σταμάτησε τη λειτουργία του.
Στις 15 του περασμένου Σεπτέμβρη, όμως, η «Πράσινη Τέντα» (που αυτή τη φορά ονομάζεται κι επίσημα… «Πράσινη Τέντα»!), άπλωσε ξανά τραπεζάκια στο χείλος του λόφου. Κι αν τον χειμώνα –άτιμη καραντίνα– δεν προλάβαμε να κάτσουμε κάτω από τη σκιά της, τώρα ήρθε η ώρα! Η Πράσινη Τέντα, μετά την άρση των απαγορευτικών, ανοίγει από το πρωί, κλείνει στις 00.00 το βράδυ και στο ενδιάμεσο σερβίρει καφέ, σνακ, φαγητό, ποτά, cocktails – και, βέβαια, αυτή την αλησμόνητη αθηναϊκή θέα που σε κάνει να κοιτάς τον ορίζοντα μέχρι να χάσεις την αίσθηση του χρόνου.
Στο ευέλικτο μενού που έχει δημιουργήσει η σεφ Ξένια Μπουζαραμίδου συναντάμε open sandwiches, σαλάτες, πίτσες, ένα λαχταριστό burger και διάφορα γλυκά. Εκ πρώτης όψεως μπορεί να φαίνεται απλό, όμως δεν είναι και τόσο! Ας πούμε, στο ανοιχτό σάντουιτς με την κωδική ονομασία «Το ψωμάκι της Τέντας» θα συναντήσεις αυγό μελάτο («και όχι ποσέ, γιατί είμαστε στην Ελλάδα!» τονίζει η Ξένια), στο γεμιστό κουλούρι Θεσσαλονίκης το ωραίο τυρί-κρέμα «ανεβατό» από τα Γρεβενά, στο ταλαγάνι από τη Μεσσηνία θα ανακαλύψεις κάτι υπέροχα σκορδάτα καρύδια (γιατί στον τόπο της Ξένιας τη σκορδαλιά την κάνουν με καρύδια και όχι με πατάτα), ενώ η βάση στις πίτσες δεν είναι άλλη από την κυκλαδίτικη λαδένια!
Για την ακρίβεια, δεν υπάρχει ούτε ένα πιάτο στο μενού που να μην περιέχει κάποιο τοπικό, εκλεκτό προϊόν ή να μην έχει μια τουλάχιστον αναφορά στην ελληνική κουζίνα. «Ο σκοπός μου είναι να αναδείξω τα ελληνικά προϊόντα του τόπου μας, αλλά και να μαγειρεύω πιο σωστά!» μου λέει η Ξένια. Ως αναφορά στην τελευταία πρόταση, παρακαλώ σημειώστε ότι τα καραμελωμένα κρεμμύδια που μπαίνουν στο burger, αντί να τηγανίζονται, ψήνονται για 3,5 ώρες στον φούρνο (η σεφ είναι οπαδός του Slow Food) σε χαμηλή θερμοκρασία «και κάνουν όλο τον Λυκαβηττό να αναρωτιέται ποιος στο καλό μαγειρεύει στιφάδο!».
Τώρα, όσον αφορά τις τιμές, να πω ότι δεν ανταποκρίνονται στην παλιά εικόνα του φοιτητικού ουζερί που είχε η Πράσινη Τέντα… Ενδεικτικά αναφέρω ότι η μπίρα έχει €5,50, τα cocktails €10, ενώ τα πιάτα του μενού κυμαίνονται μεταξύ €5 και €14…
Όσο για τη θέα, η Ξένια έχει να πει ότι «επιβάλλεται να έρθει κανείς για να δει τα συγκλονιστικά ηλιοβασιλέματα! Κάθε σούρουπο παίρνουν κι άλλα χρώματα, με αποτέλεσμα όσοι εργαζόμαστε εδώ να τσακωνόμαστε για το ποιο ηλιοβασίλεμα ήταν καλύτερο: το σημερινό ή το χθεσινό;». Ας ανέβουμε λοιπόν για ακόμη μια φορά στον Λυκαβηττό, με την ελπίδα το αυριανό ηλιοβασίλεμα να είναι το καλύτερο απ’ όλα…
20°
