Όταν Παρασκευή βράδυ σπρώχνω την πόρτα του Po’ Boys, έχω την αίσθηση ότι αυτή η κίνηση είναι η ανταμοιβή μου για το τέλος της εβδομάδας. Από την έξω πλευρά της γυάλινης πόρτας ζει και βασιλεύει η βραδινή Αθήνα του κέντρου. Από τη μέσα πλευρά όμως μεσουρανεί το άστρο του Αμερικάνικου Νότου. Blues, posters, ένα ασπροκόκκινο μενού πάνω από την ανοιχτή κουζίνα σε ενημερώνει για τα καλούδια της. Αλλά το κυρίαρχο χαρακτηριστικό είναι αυτή η δελεαστική μυρωδιά καπνιστού κρέατος που σε κάνει να θες να ορμήξεις στην κουζίνα, να πιάσεις τον Βασίλη Σπόρο από τον γιακά και ταρακουνώντας τον να του πεις: «Πες μου, άνθρωπε, τι μαγειρεύεις εδώ μέσα;».
Βασίλης Σπόρος. Σεφ του Mama Roux, συνιδιοκτήτης του Po’ Boys και ο άνθρωπος που πρέπει να κατηγορήσετε για τα κιλά που θα πάρετε. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι αυτή η ιστορία ξεκίνησε όταν το Po’ Boys άρχισε να έχει δυναμική παρουσία στα street food φεστιβάλ της Αθήνας ως η καντίνα του Mama Roux. Αλλά αυτό δεν θα ήταν αλήθεια. Αυτή η ιστορία ξεκίνησε όταν ο Βασίλης ταξίδεψε στην Αμερική και γνώρισε τη νοστιμιά του αυθεντικού αμερικάνικου BBQ.
Ο John Higgings, ιδιοκτήτης του Mama Roux και συνιδιοκτήτης του Po’ Boys, θα μου πει: «BBQ στο Νότο δεν σημαίνει να μαγειρεύεις φαγητό πάνω στη σχάρα. Στην Αμερική το BBQ γίνεται μέσα σε ένα καπνιστήριο. Φαντάσου κάτι σαν έναν κυλινδρικό σωλήνα. Εκεί βάζεις το φαγητό. Έξω από το σωλήνα ανάβεις τη φωτιά. Ουσιαστικά το κρέας ψήνεται (για ώρες) από τον καπνό. Αυτό είναι που του δίνει αυτή την υπέροχα καπνιστή γεύση. Αν δεν μαγειρεύεις αργά, και αν δεν χρησιμοποιείς καπνό, δεν είναι BBQ. Ξέρεις από πού ξεκίνησε όλο αυτό; Από τους σκλάβους. Εκείνη την περίοδο, όταν σφάζανε ένα ζώο, οι λευκοί παίρνανε όλα τα καλά κομμάτια και αφήνανε στους μαύρους τα σκληρά κομμάτια του ζώου με τα κόκαλα. Ο μόνος τρόπος να το φας αυτό είναι να βρεις έναν έξυπνο τρόπο να το μαγειρέψεις. Έτσι γεννήθηκε το BBQ στη Νέα Ορλεάνη».
Όταν ο Βασίλης γύρισε από την Αμερική, κατασκεύασε μόνος του ένα αυτοσχέδιο καπνιστήριο στην ταράτσα του Mama Roux. «Κι εκεί που μια μέρα έψηνα, πίνοντας μπίρες και χαζεύοντας την Ακρόπολη, ξαφνικά βλέπω από κάτω στην Αιόλου, πυροσβεστικά, κόσμο, χαμό! Σε ένα λεπτό, ένας πυροσβέστης θα έσπαγε την πόρτα της ταράτσας και θα μου φώναζε αγχωμένος “ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΡΕ ΦΙΛΕ”; Το καπνιστήριο ήταν δίπλα στο φρεάτιο του ασανσέρ και όλο το κτίριο είχε γεμίσει καπνό!». Μετά από αυτό, ο Βασίλης –σιγά που θα το έβαζε κάτω- σχεδίασε ένα μεγαλύτερο καπνιστήριο, που κατασκευάστηκε στην Καρδίτσα με ειδική παραγγελία. Εδώ καπνίζονται όλα τα υπέροχα που θα δοκιμάσεις στο Po’ Boys.
Ο κατάλογος χωρίζεται σε sandwich και burgers (σερβίρονται με πατατοσαλάτα ή φρεσκοτηγανισμένες πατάτες), συνοδευτικά και σαλάτες για τη μέση, μερίδες και γλυκά (12 points για τους υπέροχους λουκουμάδες Ν. Ορλεάνης με πραλίνα, πολύ καλύτεροι από εκείνους των περισσότερων φημισμένων αθηναϊκών λουκουματζίδικων). Από το pulled pork (€7,5) και τη σιγοκαπνιστή γαλοπούλα (€7,5) έως το αλησμόνητο Brisket Burger (€10) που σιγοψήνεται για 12 ώρες στο καπνιστήριο, δεν υπάρχει τίποτα που να μη σε κάνει να κλείνεις τα μάτια με αγαλλίαση. Είναι 100 φορές πιο νόστιμο από ό,τι (και καλά) BBQ έχεις φάει μέχρι τώρα. Για (απαραίτητη) συνοδεία θα βρεις κάπου στις 30 μπίρες, αποκλειστικά από ελληνικές μικροζυθοποιίες. Έτσι, για να ανασηκώνεις πού και πού το καουμπόικο καπέλο σου πίνοντας μια γερή γουλιά και σιγοτραγουδώντας το “Which side are you on?”. Άλλωστε το Po’ Boys είναι όνομα εμπνευσμένο από μια μεγάλη απεργία στα τραμ που έγινε το 1929 στη Ν. Ορλεάνη. “Poor boys” φώναζαν τους απεργούς οι εστιάτορες και τους έδιναν σάντουιτς. “Poor boys” ή αλλιώς “Po’ Boys” σε άπταιστα νοτιοαμερικάνικα.
Αγαθάρχου 12& Λεπενιώτου, Ψυρρή, 210 3234672, Fb: Po’ Boys
Ο νέος ιδιοκτήτης, Κωνσταντίνος Σουρτζής, συνεχίζει την ταβέρνα απευθυνόμενος και στους παλαιούς θαμώνες αλλά και σε νέο κόσμο που κατοικεί ή επισκέπτεται τα Εξάρχεια
12°
